پايگاه خبري تحليلي «پارس»- محمدحسن انصاری‌فرد- بیستمین دوره برگزاری جام‌های جهانی به میزبانی برزیلِ همیشه مدعی، به‌خودی‌خود بر جذابیت‌های آن نیز افزوده است. برزیلی‌ها برای برگزاری یک جام‌جهانی فراموش‌نشدنی 16میلیارددلار هزینه کرده‌اند و این مبلغ هنگفت، چهاربرابر رقمی است که برای جام‌جهانی قبلی به میزبانی آفریقای‌جنوبی هزینه شده بود.

انتشار چنین آمارهایی قبل از آغاز رسمی این دوره از مسابقات، نوید یک جام‌جهانی هیجان‌انگیز را می‌داد و خوشبختانه رفته‌رفته تمام آن حدس‌وگمان‌ها رنگ‌وبوی واقعیت به خود گرفتند و طی 48 بازی مرحله گروهی، ما شاهد بازی‌های پرگل، با هیجان بالا در حد اعلا و شگفتی‌های بسیار از جمله صعود کاستاریکا به‌عنوان تیم صدرنشین از گروه مرگ بودیم. همچنین برخی از تیم‌های مطرح اروپایی از جمله اسپانیا، ایتالیا، انگلستان و پرتغال خیلی زود و در همان مرحله گروهی از دور رقابت‌ها کنار رفتند و تیم‌های آسیایی نیز ضعیف‌ترین عملکرد خود طی 24سال اخیر را به نمایش گذاشتند و هر چهار نماینده قاره کهن بدون حتی یک پیروزی در رتبه چهارم گروه‌های خود قرار گرفته و در نهایت حذف شدند. نمایندگان آمریکای‌جنوبی اما مطابق انتظار بهترین نمایش‌ها را به اجرا گذاشته‌اند و با توجه به میزبانی برزیل، آنها این فرصت را دارند تا اجازه ندهند جام از قاره‌شان خارج شود؛ اتفاقی که تاکنون بی‌سابقه بوده و هرگاه تیمی از آمریکای‌جنوبی میزبان جام‌جهانی بوده عنوان قهرمانی به یکی از نمایندگان این قاره رسیده است.

یکی از مهم‌ترین مسایلی که در برزیل 2014 مشهود است سطح فنی بالای مسابقات و میانگین گلزنی بالای بازی‌ها به نسبت دوره‌های گذشته و به‌ویژه جام‌جهانی 2010 آفریقای‌جنوبی است که این امر باعث لذت بردن هواداران از تماشای این مسابقات می‌شود. حالت تهاجمی مسابقات این دوره نشانه تاکید مربیان بر ارایه بازی‌های هجومی و تماشاگرپسند است و همین مساله، پیش‌بینی تیم‌های پیروز و در نهایت تیم قهرمان را دشوار می‌کند.

همچنین همانند دوره‌های قبلی تورنمنت‌های معتبر ملی، بازیکنان جوان و خوش‌آتیه‌ای هم به فوتبال دنیا معرفی شدند که جیمز رودریگس، شماره 10 کلمبیا را می‌توان سردمدار آنها و پدیده این دوره از مسابقات نامید. وینگر چپ‌پا و تکنیکی باشگاه موناکوی فرانسه خیلی از مدیران و مربیان باشگاه‌های مطرح جهان را در فکر فرو برده و به نظر می‌رسد در تابستان پیش‌رو شاهد انتقال او به یک باشگاه بزرگ اروپایی باشیم.

 از دیگر نکات حایز اهمیتی که می‌توان به آن اشاره کرد نقش کلیدی مربیان در فوتبال مدرن است. برخلاف سال‌های دور و دهه‌های پیشین که نبوغ ستاره‌ها تعیین‌کننده سرنوشت بازی‌ها بود، امروزه نتایج تیم‌ها بیش از هر عامل دیگری به هنر مربیان و تفکرات آنها بستگی دارد. در فوتبال روز دنیا تاکتیک‌ها و برنامه‌هایی که مربیان برای پیشبرد اهداف تیم‌هایشان مشخص می‌کنند تاثیر فراوانی در موفقیت یا ناکامی یک تیم دارد و تدابیر مربیان است که عامل برتری تیمی در مقابل دیگری می‌شود. موردی که در برزیل 2014 کاملا مشهود است و تفاوت سطح دانش مربیان سبب تمایز تیم‌ها از یکدیگر می‌شود. برای نمونه می‌توان به لویی فان خال اشاره کرد که با وجود یکی از معمولی‌ترین هلند‌های تاریخ، بازیکنان جوان و بعضا کم‌نام‌ونشانش را بسیار خوب هدایت کرده و از هلند تیمی در قواره‌های قهرمانی ساخته است؛ تیمی که اسپانیای پرمهره را به زانو درآورد و شیلی منسجم و سختکوش را به‌راحتی از پیش‌رو برداشت. فان خال در این تورنمنت به دنیا ثابت کرد با مشتی جوان و ارایه یک فوتبال تهاجمی هم می‌شود بهترین تیم‌های جهان را شکست داد. در نقطه مقابل می‌توان به لاموشی، سرمربی ساحل‌عاج اشاره کرد که تعویض‌های دفاعی و اشتباهش در بازی با یونان، برد تیمش را به باخت تبدیل و حکم حذف تیمش از جام‌جهانی را صادر کرد و بار دیگر تاییدی شد بر این ادعا که شجاعت مربیان تاثیر فراوانی در موفقیت یا ناکامی‌شان دارد. شگفتی، پرتکرارترین واژه در توصیف رقابت‌های جام‌جهانی 2014 بوده و هیچ بعید نیست تا پایان جام اتفاقات غیرمنتظره دیگری نیز رخ دهد. چه‌کسی فکرش را می‌کرد اسپانیا، مدافع عنوان قهرمانی موفق به صعود از گروهش نشود؟ چه کسی شانسی برای سرگروهی کاستاریکا در گروه مرگ قایل بود؟ آیا کسی رای به صعود الجزایر در گروهی که روسیه در آن حذف شد می‌داد؟ همه اینها نشان‌دهنده جذابیت‌های این جام هستند.

در مجموع می‌توان گفت تیم‌های مدعی آلمان، هلند، فرانسه، برزیل و آرژانتین شانس زیادی برای قهرمانی دارند و در این بین امکان قهرمانی دو نماینده آمریکای‌جنوبی بیشتر از سایر تیم‌هاست و به نظر می‌رسد طبق سنت، جام در آمریکای‌جنوبی باقی بماند؛ هرچند هیچ‌چیز در فوتبال قابل پیش‌بینی نیست.