یکی از مشکلات کرونا مشکل در اکسیژن ریه است. اکثر بیماران کرونایی درگیر التهابات ریه می شوند و با کمبود اکسیژن ریه دست و پنجه نرم می کنند.


فاز التهابی ریه در بیماری کرونا علایمی دارد که بیمار به محض مواجهه با آن باید درمان های ضد التهابی را شروع کند تا قابل کنترل شود. تاثیر قرار گرفتن در پوزیشن پرون (prone)، خوابیده به شکم (دمر یا دمرو) در بهبود اکسیژن رسانی به ریه ها در بیمارانی با علایم شدید کرونا نکته ای بود که دکتر "یونس جسمانی" در پست اینستاگرامی خود و برای افرادی با درگیری ریه به آن اشاره کرد.

علائم هشدار در فاز التهابی درگیری ریه

طبق نظر متخصصان عفونی از جمله دکتر «سحر دفاعی» ،فوق تخصص ریه برای پیشگیری از وخامت شرایط به محض اطمینان از ابتلا به کرونا باید پزشک را در جریان کلیه علایم و بیماری های زمینه ای بگذارید تا پزشک با توجه به این که بیماری در چه مرحله ای است داروهای مناسب را تجویز کند. بعد از ارزیابی شرایط و مصرف داروهای درمانی در صورت بروز هفت علامت خطر که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم ، خطر درگیری ریه را جدی بگیرید.

 

نشانه ها

1- تب بیشتر از 72 ساعت

2- سرفه مکرر

3- تنگی نفس

4- کاهش اکسیژن خون به زیر 94 درصد

5- درد قفسه سینه

6- ضعف و بی حالی تا حدی که فرد تمایل به خوابیدن یا دراز کشیدن مداوم داشته باشد

7- درد عضلانی و در بیماران مسن علامت مهم ضعف و بی حالی و کاهش هوشیاری، سرگیجه و خواب آلودگی و سرحال نبودن

ضرورت مراجعه و تشخیص پزشک متخصص

در این شرایط فرد باید تحت درمان پزشک قرار بگیرد و متخصص تشخیص می دهد بیماری وارد چه مرحله ای شده است و متعاقب با آن درخواست سی تی اسکن و آزمایش التهابی خون می دهد تا فاز التهابی را مهار کند.

راهکارهای ساده برای افزایش خون رسانی به ریه

زمان شروع این فاز در سویه های قبلی ویروس کرونا بعد از گذشت یک هفته بود اما در جهش جدید بعد از گذشت سه تا چهار روز وارد فاز التهابی می شوند این در حالی است که برخی بیماران به صورت خفیف به آن مبتلا می شوند.

راهکار خوابیدن به حالت دمر در بیماران کووید و مزیت های این حالت

قرار گرفتن در حالت دمر و خوابیده راه حلی برای بیماران کروناست که پیش از شیوع کووید هم توسط متخصصان و به صورت علمی اثبات شده بود.

نحوه اجرا

نحوه اجرا به این شکل است که بیماران با درگیری ریه و کاهش اشباع اکسیژن در روز چند ساعت به حالت دمر یا خوابیده روی شکم و سینه دراز بکشند این روش چند مزیت دارد:

در این حالت خون رسانی به قسمت های پشتی ریه افزایش می یابد و باعث درگیری کمتر ریه و اکسیژن گیری بیشتر از آن می شود و عملا درصد اشباع اکسیژن خون افزایش می یابد.

زمانی که به پشت دراز می کشید خروج ترشحات از ریه تسهیل می شود.

قرار گرفتن در این حالت دامنه حرکات ریه و قلب را افزایش می دهد.

لازم است بیماران برای جلوگیری از تخریب ریه این دستورالعمل را 2 ساعت صبح، 2 ساعت ظهر و 2 ساعت شب و با مشورت پزشک خود امتحان کنند.

نویسنده: مهدیس مرادیان | روزنامه نگار