به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، مراسم سی و یکمین سالگرد ربایش چهار دیپلمات سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت (سید محسن موسوی، احمد متوسلیان، کاظم اخوان و تقی رستگار مقدم) ، دیروز (پنجشنبه) در محل سندیکای روزنامه نگاران لبنان برگزار شد.

این مراسم با حضور خانواده های دیپلمات های ربوده شده، میشل موسی رئیس کمیسیون حقوق بشر مجلس لبنان، شربل وهبی معاون وزارت خارجه و… برگزار شد.

در این مراسم، غضنفر رکن آبادی سفیر جمهوری اسلامی ایران این پرونده را موضوعی ملی و انسانی دانست و با تأکید بر زنده بودن چهار دیپلمات ایرانی در زندان های رژیم صهیونیستی، خواستار اعمال فشار جامعه بین المللی بر این رژیم برای آزادی هر چه سریعتر دیپلمات های ایرانی شد.

سفیر کشورمان با اشاره به اقدامات صورت گرفته از سوی دولت لبنان در این خصوص از جمله ارسال نامه های رسمی به دبیرکل سازمان ملل و ثبت نامه های مزبور مبنی بر ربایش ۴ دیپلمات ایرانی در لبنان توسط عوامل رژیم صهیونیستی، مسئولیت دولت لبنان و نیز سازمان ملل در این خصوص را مورد تأکید قرار داد.

سایر سخنرانان ازجمله نمایندگان رئیس پارلمان و وزیر خارجه لبنان نیز با محکوم کردن پدیده آدم ربایی به شکل کلی و نقض موازین بین المللی و نادیده گرفتن مصونیت دیپلماتیک ۴ دیپلمات ربوده شده، از رفتار دوگانه سازمان های بین المللی و طفره رفتن آنها از تحرک مؤثر برای روشن شدن سرنوشت دیپلمات های ایرانی انتقاد کردند.

سخنرانان همچنین ضمن ابراز همبستگی کامل با خانواده ربوده شدگان و مغایر دانستن ربایش طولانی مدت افراد فوق با کلیه موازین شرعی، اخلاقی و بین المللی، خواستار اهتمام جدی تر جامعه بین المللی از جمله دولت لبنان برای پایان بیش از سه دهه انتظار خانواده های مزبور شدند.

مریم مجتهدزاده مشاور رئیس جمهور کشورمان نیز با ابلاغ سلام دولت و ملت ایران به مردم مقاوم لبنان و فلسطین، از دولت لبنان و نهادهای بین المللی خواست با احساس مسئولیت بیشتر، نسبت به حل این پرونده و تعیین سرنوشت دیپلمات های ایرانی اقدامات جدی و مؤثر به عمل آورند.

وی با اشاره به نبود هیچ مدرکی دال بر شهادت ۴ دیپلمات ایرانی، علت انکار زنده بودن آنها از سوی عوامل وابسته به رژیم اشغالگر قدس را سناریویی صهیونیستی برای فرار از مسئولیت بین المللی چه به لحاظ مسئولیت ربایش ۴ دیپلمات در دوران اشغال لبنان ازسوی آن رژیم و چه از نظر مخفی کردن آنها در زندان های رژیم مزبور پس از انتقال آنها از لبنان به فلسطین اشغالی، دانست.