مرد میانه رو دیپلماسی خارجی، به پاستور می رسد؟

به گزارش خبرنگار سیاسی پارس؛ هر زمان که نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری می شویم اسم علی اکبر ولایتی جزو افرادی است که به عنوان یکی از کاندیدا ها مطرح می شود. او که از شخصیت های برجسته ی جریان اصول گرایی است و از معتمدین رهبری به شمار می رود همواره جزو افرادی بوده که بخشی از اصول گرایان به او تمایل داشته اند.
ولایتی به دلیل سابقه ی دیپلماتیک همیشه میانه روی پیشه گرفته است و این میانه روی باعث شده که خیلی ها او را شخصیتی سیاست مدار بدانند و به او تمایل پیدا کنند. در میانه روی او همین بس که در فضای امروز سیاسی کشور که بیشتر اصول گرایان انواع و اقسام انتقادات را نسبت به دولت محمود احمدی نژاد بیان می کنند از ولایتی به سختی می شود جمله ای انتقادی شنید. او همین سیاست را در مورد اصلاح طلبان هم تا حدودی پیشه کرده که از طرف جریانات تندرو اصول گرایی مورد هجمه واقع شده است.
۲+۱
ائتلاف علی اکبر ولایتی، حداد عادل، محمد باقر قالیباف موضوعی است که در چند ماهه ی گذشته بر سر زبان ها افتاده و به عنوان جریان محوری اصول گرایی مطرح شده است. این ائتلاف حتی جریانات دیگر اصول گرایی مانند جبهه ی پایداری و حتی شخصیت های اصول گرا مثل محسن رضایی را تحت شعاع خود قرار داده است.
قرار بر این است که این سه نفر پس از فعالیت سیاسی- تبلیغاتی هر کدام که مطابق نظر سنجی های رسمی رای بیشتری داشت در صحنه ی رقابت بماند و دو نفر دیگر به نفع کاندید منتخب کناره گیری و حمایت کنند و فرد منتخب در دولت از آن ها در سمت های کلیدی استفاده کند. ولایتی که ائتلاف ۲+۱ ابتکار خود می داند به این ائتلاف امیدوار است و حتی در مصاحبه ای اعلام کرده: « صرف نظر از اینکه رئیس جمهور یکی از این سه نفر باشد یا خارج از آن ها، این سه نفر هسته مرکزی کار در سیستم اجرائی کشور خواهند بود. » با این اظهار نظر می شود نتیجه گرفت که اولا ولایتی مطمئن است که دولت بعدی اصول گراست و ثانیا ائتلاف را رکن اصلی دولت بعدی می داند. با این اوصاف اصول گرایان که از دولت احمدی نژاد نا امید شدند و توقعاتشان برآورده نشد به دولت ایده آل خود نزدیک می شوند.
موافقان و مخالفان ولایتی
طرفداران ولایتی به دلیل رابطه ی خوب او با رهبری و سابقه ی نسبتا روشن او متعقدند که می تواند انتخاب خوبی باشد چون هم در جهت تفکرات رهبری حرکتی می کند و هم از لحاظ سابقه و شخصیت می تواند برای نظام مفید باشد و حداقل مشکلات زیادی برای نظام ایجاد نمی کند.
اما نکته ی مهمی که طرفداران ولایتی ذکر می کنند توانایی او در حل بحران بین ایران و غرب است. آن ها معتقدند ولایتی با توجه به سوابق طولانی دیپلماتیک خود می تواند فشار ها نسبت به ایران را کم کند و با تنش زدایی وضعیت ایران را در سیاست خارجی بهبود بخشد.
خیلی ها معتقدند که فرد اول در سیاست خارجی دولت بعدی علی اکبر ولایتی است. او که شایعه ی مذاکره اش با مقامات آمریکایی را تکذیب کرد همچنان گزینه ی اصلی برای مذاکرات مختلف در دولت بعدی به حساب می آید.
رابطه ی خوب ولایتی با هاشمی رفسنجانی دلیل اصلی مخالفت اصول گرایان تندرو نسبت به ولایتی محسوب می شود. او که در انتخابات سال ۱۳۸۴ به نفع هاشمی رفسنجانی کنار کشید بعید است که این بار هم در صورت به صحنه آمدن هاشمی رفسنجانی همان کار را تکرار کند اما باز هم مخالفان او به خاطر نزدیکی اش با هاشمی رفسنجانی نظر مساعدی نسبت به او ندارند.
از طرف دیگر خیلی ها معتقدند که ائتلاف ۲+۱ ره به جایی نمی برد و در حال حاضر زمان برای اصول گرایان در حال هدر رفتن است. آن ها به تشکیل ائتلاف امیدی ندارند و این امر را به نفع جناح مقابل که شاید فرد مورد نظر احمدی نژاد یا هاشمی رفسنجانی یا اصلاح طلبان می شود.
حال باید دید که آیا دولت بعدی اصول گرا است یا خیر؟ ؟ آیا ولایتی رئیس دولت یازدهم می شود یا وزیر امور خارجه؟ ؟ آیا ائتلاف به اهداف خود می رسد یا خیر؟ ؟