مامان به دادم برس!
آلرژی فصلی یکی از معضلاتی است که ممکن است گریبانگیر کوچک و بزرگ و پیر و جوان شود. اینکه چطور باید از آلرژی پیشگیری یا آن را درمان کرد، یکی از مسائلی است که ذهن والدین بخصوص مادران را به خود مشغول می کند. به سراغ دکتر شراره اناری رفتیم تا درباره آلرژی های کودکان از ایشان بپرسیم.
به گزارش پارس به نقل از ۷روز زندگی،
آلرژی فصلی در کودکان شامل چه مواردی است؟
بیماری های آلرژیک ممکن است فقط پوست یا بینی، چشم ها، دستگاه تنفسی و یا سیستم گوارشی را به تنهایی یا با هم درگیر کنند. تماس محیطی با عامل آلرژی زا باعث ایجاد و بروز علائم می شود. فصل بهار فصل بروز آلرژی هاست که از شایع ترین آنها می توان رینیت آلرژیک و آلرژی های چشمی را نام برد.
علائم تشخیص آلرژی فصلی چیست؟
رینیت آلرژیک بسته به نوع آلرژن و تماس کودک با آن می تواند دائمی، فصلی یا دوره ای باشد. در رینیت آلرژیک فصلی که به علت تماس با گروه های گیاهان است، علائمی مانند عطسه، خارش بینی و چشم ها و آبریزش از بینی یا چشم ها مشاهده می شود.
تواتر علائم بستگی به تواتر در معرض قرار گرفتن آلرژن ها دارد، به این معنی که درختان در بهار، گیاهانی مانند چغندر در تابستان و پاییز و علف های هرز در اواخر بهار و تابستان گرده افشانی می کنند و گرده های آنها از طریق هوا منتقل می شود و به دستگاه تنفس می رسد و باعث ایجاد علائم می شود. در رینیت آلرژیک دائمی در ابتدا آلرژن های خانگی مثل مایت خانگی، ضایعات کپک و حتی سوسک ها می توانند عامل آن باشند. رینیت دوره ای، هنگامی که تماس با آلرژن ها به صورت متناوب ایجاد شود، رخ می دهد به عنوان مثال هنگام دیدار از دوستی که در منزلش حیوان خانگی دارد.
تب بهاره چه علائمی دارد؟
تب یونچه یا تب بهاره ای واژه قدیمی معادل رینیت آلرژیک است. در زمان قدیم از آنجا که بروز علائمی مانند عطسه، احتقان بینی و التهاب چشم هنگام درو کردن مزارع یونجه رخ می داد، این مسئله عاملی شد برای این نامگذاری، وگرنه یونجه هرگز باعث تب نمی شود و در رینیت آلرژیک که همراه با عفونت ویروسی یا میکروبی نباشد، تب دیده نمی شود.
به طور خلاصه علائم رینیت آلرژیک یا تب بهاره عبارتند از احتقان بینی، ترشحات شفاف و زیاد از بینی، اشک ریزش زیاد چشم ها و در مواردی سرفه به علت ترشحات بینی از پشت حلق. معمولاً در این کودکان ورم و التهاب اطراف چشم نیز به علت احتقان وریدی دیده می شود. البته رینیت آلرژیک می تواند در دراز مدت به بیماری های مهم دیگری مانند سینوزیت یا آسم منجر شود. ممکن است در این کودکان اختلالات خواب، محدودیت فعالیت، عدم تمرکز و اختلالات خلقی و افت تحصیلی نیز دیده شود.
چه کودکانی دچار آلرژی می شوند و این بیماری معمولاً در چه سنینی رخ می دهد؟
رینیت آلرژیک در کودکان کمتر از شش ماه نادر است و به طور معمول در کودکان بالای سه سال دیده می شود. معمولاً سابقه خانوادگی آلرژی در بیماران مبتلا وجود دارد. اگر یک والد مبتلا باشد، خطر ابتلا به آلرژی در کودک ۲۵ درصد است و اگر هر دو والد به آلرژی مبتلا باشند، این خطر به ۵۰ تا ۷۰ درصد می رسد.
آلرژی زا ترین مواد کدام ها هستند؟
همان طور که قبلاً ذکر شد، گرده های گیاهان، چمن، مایت خانگی، کپک و سوسک از عوامل شایع ایجاد آلرژی تنفسی هستند.
چگونه می توان از آلرژی پیشگیری کرد؟
حذف آلرژی یا اجتناب از عامل آلرژی زا باعث پیشگیری از علائم می شود. به حداقل رساندن آلرژی های حیوانی و خروج حیوان خانگی از منزل، بسته نگه داشتن درها و پنجره ها و تهویه مناسب باعث کنترل تماس با گرده های گیاهان می شود. استفاده از ماسک تنفسی هنگام عبور از باغ ها، یا مواجه با مزارع و گیاهان، پوشاندن تشک ها و بالش ها با پوشش های مقاوم و شستشوی آنها با آب داغ به صورت هفتگی برای کنترل تماس با مایت های آلرژی زا، همگی از جمله راهکارهایی است که می تواند بروز آلرژی را تحت کنترل در آورد.
راه درمان آلرژی چیست؟
پرهیز از آلرژی ها، درمان های دارویی مانند کورتن داخل بینی که به صورت موضعی عمل می کند، داروهای خوراکی آنتی هیستامین برای کنترل خارش و در برخی موارد آنتی هیستامین های موضعی داخل بینی و انواعی از داروهای خوراکی دیگر برحسب علائم پیشنهاد می شوند. ایمونوتراپی هم در مواردی می تواند راهکار مناسبی باشد.
واکسن آلرژی در چه مواردی تجویز می شود؟
هنگامی که کنترل عوامل محیطی و مداخلات دارویی به طور کامل موثر نباشد یا عوارض ناخواسته ای ایجاد شود، باید از ایمونوتراپی استفاده کرد.
مکانیسم واکسن آلرژی پیچیده است و شامل افزایش تولید پادتن هایی از نوع G و I و کاهش تولید IgE عامل ایجاد آلرژی و تغییر در تولید « سایتوکاین» در پاسخ به چالش با عامل آلرژی زا می شود.
برای انجام این کار به تزریق های مکرر نیاز است که فواصل آن را پزشک متخصص آلرژی تعیین می کند و با توجه به خطر بروز شوک آنافیلاکسی حتماً باید در مطب مجهز به عوامل احیا انجام شود و بیمار حداقل نیم ساعت بعد از تزریق ماده آلرژن تحت نظر قرار گیرد.
ارسال نظر