تیر خلاص اردوغان به وجهه حزب عدالت و توسعه

به گزارش پارس به نقل از فارس، برخورد خشونت آمیز پلیس ترکیه با تظاهرات کنندگان و استفاده کم سابقه نیروهای ضد شورش از گاز اشک آور و اسپری فلفل برای متفرق کردن مردم، بازگو کننده استیصال دولت ترکیه در حل بحران داخلی این کشور است، این در حالی است که ترکیه در سال های اخیر - با تظاهر به تسلط بر اوضاع داخلی - اشتهای زیادی را برای دخالت در مسائل منطقه ای از خود نشان داده است. دولت اردوغان افزون بر بحران های داخلی، در حال دست و پنجه نرم کردن با شکست های سیاست خارجی این کشور است و این گواه بر توخالی بودن سیاست های او دارد.

وقوع تلفات انسانی میان تظاهرات کنندگان به گونه ای که ۳ کشته و صدها زخمی در میان آنها دیده می شود، ناتوانی دولت اردوغان را در برخورد انسانی، صحیح و مسالمت آمیز با حوادث داخلی بازگو می کند، حوادثی که ممکن است با شدت یافتن آن و قانع نشدن مردم از رفتارهای اردوغان، ترک ها را وادار به کاری کند که بهار عربی را این بار به زبان ترکی در این کشور ترجمه کنند.

گرچه ربط دادن حوادث اخیر ترکیه به مسائل سوریه کمی عوامانه به نظر می رسد چرا که منشأ این نا آرامی ها به مسائل داخلی این کشور و مخالفت احزاب سکولار با حزب اسلامگرای عدالت و توسعه برمی گردد یعنی طرح تبدیل پارک گزی به مجتمع تجاری در میدان تقسیم استانبول، اما با این حال مردم برای انتقاد از سیاست های خارجی وی و ناکارآمد جلوه دادن حزب حاکم در اداره کشور، از هر فرصتی استفاده می کنند تا عملکرد ناموفق دولت ترکیه در حوادث منطقه را - بویژه در مسائل سوریه - به رخ اردوغان بکشند.

دیکتاتور خواندن اردوغان از سوی مردم ترکیه بخاطر حضور بیش از یک دهۀ وی در قدرت و همزمان شدن این نا آرامی ها با بهار عربی در کشورهای منطقه، نوید تحولات بزرگی را به نفع مردم ترکیه می دهد. از سوی دیگر مسئول دانستن اردوغان در خون ریزی های سوریه توسط برخی نمایندگان پارلمان و احزاب مخالف وی انتقاد بجایی است که متوجه نخست وزیر ترکیه می شود و او هیچ راه فراری برای در امان ماندن از این انتقادها را ندارد.

شکست های اخیر در سیاست های خارجی ترکیه بویژه در مساله سوریه اتفاق کمی نیست و مردم این کشور به خوبی می دانند که نباید به سادگی از آن بگذرند. مشارکت اردوغان در تشدید بحران سوریه و ادامه خونریزی ها و همچنین تحمیل کردن هزینه مسلح کردن تروریست ها و هزینه های گزاف دیگر بر مردم ترکیه در حالی که تا کنون هیچ نفعی عاید مردم این کشور نشده است، عملکرد نا موفق نخست وزیر ترکیه را نشان می دهد که رسانه های وابسته به دولت نتایج این شکست را همواره برعکس جلوه می دهند.

استقرار سامانه های موشکی پاتریوت توسط ناتو در مرز ترکیه با سوریه و وارد شدن ترکیه به ماجرای جنگ سوریه که در راستای تضعیف دشمنان رژیم صهیونیستی رخ می دهد، شرایط روانی نا مساعد همراه با آینده تاریک برای مردم ترکیه بوجود آورده و مردم آینده روشنی را برای این مساله نمی بینند. ادامه چنین شرایطی برای دولت اردوغان با ادامه پیروزی های ارتش سوریه و شکست های پی در پی تروریست ها و در شرایطی که اردوغان در حال از دست دادن پایگاه مردمی در کشور است، آسان نخواهد بود.

تظاهرات کنندگان در میدان تقسیم ترکیه و شهرهای مختلف این کشور طیف های مختلفی را از مردم این کشور تشکیل می دهند که با دین اسلامی هیچ مشکلی ندارند اما از نگاه کاسب کارانه حزب حاکم به اسلام و سوء استفاده از عواطف و گرایش های اسلامی قشر سنتی مردم به شدت بی زار و خسته شده اند. آنها معتقدند حزب عدالت و توسعه به سرکردگی اردوغان منافع حزبی خود را بر منافع مردم ترجیح داده و در بسیاری از مواقع با سر دادن شعارهای عوامفریبانه - از قبیل حمایت از مردم فلسطین و سوریه - در صدد همسو کردن تعداد بیشتری از مردم را با خود دارد.

ادامه رفتار آمیخته با عصبانیت اردوغان با مردم، حزب عدالت و توسعه را با چالشی بزرگ مواجه ساخته و در شرایطی که محبوبیت این دولت اسلامگرا در حال افزایش بود، با ادامه برخورد دیکتاتور مآبانه اردوغان با مردم، این حزب در حال از دست دادن جایگاه سابق خود نزد مردم است. اگرچه برخی اعضای ارشد حزب عدالت و توسعه با زبانی نرم از معترضان خواسته اند تا به منازل خود باز گردند و حتی تاکید کرده اند که باید صدای معترضان را شنید، اما با این حال معترضان موضع گیری های تند نخست وزیر ترکیه در قبال خود را تحقیر آمیز و غیر قابل قبول می دانند.

بکار بردن زبان خشن، ادبیات اهانت آمیز و سیاست مشت آهنین در برابر مردم همان رفتاری است که اردوغان چندی پیش با همین شیوه ژنرال های مزاحم را با توّهم طرح کودتا حذف نمود. او شاید با حذف ژنرال های برجسته ای از جمله « باش بوغ» ، « یاشار بیوک آنیت» و چند افسر دیگر از قدرت، تصور کرده است همه تهدید ها را از سر راه خود برداشته اما چرا او نمی تواند دریابد که حساب مردم با حساب نظامیان جداست؟ او اگر نتواند سیل عظیم مردم خشمگین را کنترل کند و بر اوضاع مسلط نشود و همچنین نتواند با زبان نرم سیل عظیم مردم را به خانه بازگرداند، دیر یا زود تخت قدرت اش به همان پرتگاهی می رود که تخت قدرت دیکتاتورهای عرب رفت.

اردوغان باید هر روز حوادث کشورهای شاهد بهار عربی را مرور کند و پا جای پای دیکتاتورهای سرنگون شده را نگذارد. او زبان و ادبیات معمر قذافی را به یاد بیاورد که چگونه اندکی پس از موش خواندن مخالفان توسط مردم لیبی سرنگون شد. او میدان التحریر قاهره را به یاد بیاورد و نگذارد میدان تقسیم استانبول به میدان تحریر دیگری بدل شود. یمن را ببیند و از سرنوشت علی عبدالله صالح عبرت بگیرد. او نیز باید بداند که دوران عوام فریبی ها گذشته است و با سردادن شعارهای پوپولیستی دیگر نمی تواند بیش از این بر اریکه قدرت تکیه بزند.

ادامه اعتراضات مردمی می تواند نتایج تلخی را در انتخابات پارلمانی در ترکیه برای حزب عدالت و توسعه رقم بزند، انتخاباتی که شاید شکست تلخ حزب عدالت و توسعه به دنبال داشته باشد و مسبب اصلی این شکست کسی جز اردوغان نباشد. تاریخ این روزها شاهد شتاب گرفتن حوادث بزرگ و خطرناک در منطقه است و هیچ بعید نیست مردم ترکیه با ادامه اعتراضات خیابانی خود سرنوشت این کشور را تغییر داده و سرنوشت اردوغان را در به سرنوشت قذافی، بن علی، مبارک و علی عبدالله صالح دچار کنند.