پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی برای پارس نوشت:

1- انتخابات دور دوم ریاست جمهوری ماهیتی متفاوت با دور اول دارد؛ زیرا مردم در دور اول شناخت کافی نسبت به رئیس جمهوری که به وی رأی داده‌اند، ندارند. اما دور دوم و بعد از چهار سال، شناختشان خیلی بیشتر شده است. این عمده تفاوت دور اول و دوم است. ضمن این که تجربه نشان داده عموم مردم این تلقی را دارند که 4 سال برای انجام وعده‌های یک رئیس جمهوری کافی نیست و  وی باید برنامه هایش را در 4 سال بعد تکمیل کند. به عبارتی اگرچه طبق قانون اساسی دوره ریاست جمهوری 4 سال است، اما در منطق مردم این دوره 8 ساله است.

 2- حالا سؤال اینجاست که در سال 96 دوباره این اتفاق می‌افتد یا نه؟ من معتقدم انتخابات سال آینده با انتخابات دور دوم ریاست جمهوری‌های گذشته تفاوت‌هایی دارد و ممکن است نتیجه مقداری متفاوت باشد. زیرا حسن روحانی رئیس جمهوری فعلی در دور اول با رأی شکننده‌ای انتخاب شد. در حالی که آرای رؤسای جمهوری پیشین در دور اول این طور نبود. این مسأله می‌تواند در دور دوم نیز تکرار شود. زیرا هیچ دلیلی نمی‌بینم کسانی که در انتخابات سال 92 به آقای روحانی رأی نداده‌اند، در این دوره متقاعد شده باشند به ایشان رأی بدهند. توجه داشته باشید رأی آقای روحانی، سلبی نبود؛ آرای ایجابی خودش بود.  

3- از طرف دیگر آرای کسانی که در دور اول به روحانی رأی داده‌اند، ریزش پیدا کرده است و با توجه به آرای شکننده وی در دور اول، کافی است تعدادی از کسانی که به روحانی رأی دادند، سال آینده به او رأی ندهند. به خاطر داشته باشید یکی از دلایلی که مردم به روحانی رأی دادند، طرح شعارهایی از جمله توافق هسته‌ای و رفع تحریم‌ها بود. دیگر نامزدها چنین تعهداتی ندادند و حتی چهره‌ای مانند سعید جلیلی مخالف ایده روحانی بود. حالا توافق هسته‌ای در چارچوب «برجام» تحقق یافته است، اما بر سر نتایج عینی و عملی آن اختلاف نظر وجود دارد. دولت یازدهم، دولت برجام بود. برجام هم دو قسمت دارد؛ یک قسمت مذاکرات است که دولت در آن نمره عالی گرفت. قسمت دوم، دستاوردهاست که محل بحث است. بنده از ابتدا جزو طرفداران مذاکرات هسته‌ای بودم و معتقدم برجام دستاوردهای قابل تأملی برای ما داشت. اما در مقام مقایسه میان چیزی که تصور می‌کردیم و مرتب از سوی دولت گفته می‌شد با چیزی که حاصل شد، همچنین امتیازهایی که دادیم و گرفتیم، بحث وجود دارد. همین کافی است که شماری از رأی دهندگان به روحانی، نتایج این مذاکرات و توافق را ناکافی بدانند و به روحانی رأی ندهند.

4- بر این اساس می‌توان ادعا کرد انتخابات سال آینده، حساس و پیچیده است و روحانی برای تداوم مسئولیتش با چالش‌های متعددی رو به رو است. البته یکی از مؤلفه‌های تأثیر گذار در انتخابات آتی، رقیب آقای روحانی است. یکی از موضوعات مهم و قابل توجه این است که مردم اغلب در مقام مقایسه رأی می‌دهند؛ به عبارت ساده‌تر بین خوب و خوب‌تر و گاهی بین بد و بدتر انتخاب می‌کنند. اگر رقیب روحانی کسی باشد که در نظر مردم شایسته کسوت ریاست جمهوری نیست، ممکن است به روحانی رأی دهند.

 

انتخابات حسن روحانی برجام ناصر ایمانی