به گزارش خبرنگار سیاسی پارس ؛ انتصاب مشایی به عنوان معاون اولی در سال ۸۸ که با دستور رهبری ملغی شد، شروع حاشیه های بود که بیشتر حول روسای سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بود و انگار قرار نیست حاشیه ها از این سازمان فاصله بگیرد.

۲۴ شهریور ۱۳۸۷،۱۴۶ نماینده مجلس به فوریت طرحی رای دادند که قرار بود، سازمان میراث فرهنگی که زمانی زیر مجموعه وزارت ارشاد بود، دوباره به این وزارتخانه ملحق می شود.

بر اساس این طرح پیش بینی شده بود، بخش صنایع دستی از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری جدا و به وزارت صنایع و معادن محلق خواهد شد.

دلیل ان هم بسیار مشخص و حاوی پیام غیر مستقیمی به رییس جمهور بود، مجلس مخالف ریاست مشایی مرد خاکستری دولت های نهم و دهم در این سازمان بود.

جایی که مشایی با اتکاء به برد رسانه ای سمتش از دوستی مردم ایران و اسراییل سخن گفت: هیچ ملتی در دنیا دشمن ما نیست، ایران امروز با مردم آمریکا و اسرائیل دوست است و این افتخار است. ما مردم آمریکا را از برترین ملت های دنیا می دانیم.

در ان زمان نمایندگان هدف از این کار را پاسخگو کردن رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به مجلس و نظارت بیشتر بر فعالیت های این سازمان عنوان کرده اند، هر چند این طرح به دلایل مختلف تصویب و اجرایی نشد اما از همان زمان، زمزمه های وجود اختلاف بین مجلس و دولت به گوش می رسید.

در این بین گروهی معتقد بودند که بر اساس قانون اساسی این حق رییس جمهور است که معاونانش را انتخاب کند و ازادی عمل داشته باشد اما در این بین مخالفان سرسختی هم داشت که این کار را نوعی لجبازی و انحراف می دانستند.

ایت الله املی لاریجانی، رییس قوه قضاییه یکی از این مخالفان بود. وی در مورد حضور افراد پرحاشیه در سمت های اجرایی گفته بود: یک دفعه ای حکم های قارچ گونه از این طرف و آن طرف صادر می شود. آیا ما نباید ملاحظه کنیم که اگر متهمی در دستگاه قضایی مورد رأفت نظام قرار گرفته نباید به وی احکام کلیدی بدهیم و تشویقش کنیم؟

اردیبهشت ۸۸ دوباره این سازمان خبر ساز شد، شورای عالی اداری به ریاست آقای احمدی نژاد، " سازمان حج و زیارت" را از وزارت ارشاد جدا کرد و مسئولیت آن را به" سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری" سپرد.

بعد از تصمیم شورای عالی اداری، مشایی که به عنوان معاون رئیس جمهوری ایران، ریاست سازمان میراث فرهنگی را به عهده داشت، بلافاصله رئیس سازمان حج و زیارت را تغییر داد.

اتفاقی که باعث شد، رهبری خود وارد ماجرا شود و طی نامه ای به محمد محمدی ری شهری، نماینده وقت ولی فقیه و سرپرست حجاج ایرانی با این تصمیم مخالفت کند« در باره جابجایی سازمان حج و زیارت به جناب آقای رئیس جمهور موکد تذکر داده شد که الحاق این سازمان به مجموعه گردشگری شایسته نیست، مقرر گشت وضعیت به شیوه سابق باقی بماند»

این حاشیه ها تا اخر دولت دهم همراه این سازمان بود به طوری که از انتصاب بقایی گرفته تا محمد شریف ملک زاده، همواره با واکنش های در داخل همراه بود.

تخلفات بقایی در مدت دو سال ریاستش موجب شد، دیوان عدالت اداری رای به چهار سال محرومیتش از خدمات دولتی دهد.

محمدشریف ملک زاده هم که توسط قوه قضائیه به دلیل اتهامات متعدد مالی در دورانی که دبیر شورای عالی ایرانیان خارج از کشور بود، بازداشت شده بود.

با این وجود به نظر می رسید با پایان ریاست جمهوری احمدی نژاد و روی کار امدن دولت روحانی که شعارش اعتدال واعتدال گرایی بود درب این انتصابات تلافی جویانه بسته شود که در عمل محقق نشد.

انتصاب محمد علی نجفی به سمت ریاست این سازمان توسط روحانی بعد از عدم دریافت رای اعتماد از مجلس تا حدودی ذهن مردم را به انتصابات تلافی جویانه احمدی نژاد سوق داد جایی که اغلب با دخالت مجلس و رهبری همراه بود.

این در حالی است که سید محمد بهشتی شیرازی رئیس اسبق میراث فرهنگی، نجفی را مدیری خواند که ویرانه میراث فرهنگی را برپا خواهد ساخت اما بر کسی پوشیده نیست که معاونت ها به حیاط خلوت دولت ها تبدیل شده است و در صورت ادامه این حرکات واقدامات موازی روحانی، تصور روزهای شلوغ بین بهارستان و پاستور دور از انتظار نیست.