به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در داروخانه معنوی و مادی معصومین (ع) داروهای فراوانی برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری و درمان توصیه شده است به شرطی که مداومت در عمل به آنها با اعتقاد و ایمان وجود داشته باشد. در ادامه به برخی از این داروها و راهکارهای درمان سردرد اشاره می کنیم:

امام صادق (ع) در پاسخ به این سوال که چه کارهایی سردرد را از بین می برد؟ می فرمایند: " شستن سر با خطمی، مایه ایمنی از سردرد است۱" .

امام کاظم (ع) فرمودند: " شستن سر با خطمی در روز جمعه، از سنّت است، روزی را سرشار می سازد، فقر را باز می دارد، مو و پوست را نکو می کند و مایه ایمنی از سردرد است۲" .

امام صادق (ع) همچنین فرمودند: " پیامبر خدا به هنگام افطار، با حلوایی آغاز می کرد و بدان، روزه می گشود. اگر حلوا نمی یافت، با شکرین ه‏ ای دیگر یا چند دانه خرما؛ و اگر نیز یافت نمی شد، با آبِ نیمْ‏ گرم. آن‏ گاه می فرمود: « این، معده و جگر را پاک می کند… و سردرد را از میان می بَرَد۳" .

پیامبر خدا (ص) نیز می فرمایند: " شستن پاها با آب سرد پس از بیرون آمدن از حمّام، مایه ایمنی از سردرد است۴" .

امام صادق (ع) در جایی دیگر فرمودند: " چه خوب روغنی است روغن بنفشه! درد را از سر و چشمان می بَرَد. آن را به خود بمالید۵" .

همچنین پیامبر خدا (ص) استفاده از حنا را سفارش می کنند و می فرمایند: " حنا، خضاب اسلام است؛ ثواب عمل مؤمن را می افزاید، سردرد را از میان می بَرَد، چشم را تیزبین می کند، و مهترِ گیاهانِ خوش‏ بو در دنیا و آخرت است۶" .

امام علی (ع) نیز فرمودند: " شستشوی دهان و بینی، سنّت و مایه پاکی دهان و بینی است و انفیه کردن، مایه سلامت سر و پاکسازی بدن و همه انواع سردرد است۷" .

در کتاب طبّ الأئمة علیهم‏ السلام به نقل از علی بن یقطین ذکر شده که به امام رضا (ع) نوشتم که در سرم، سردرد شدیدی حس می کنم، به گونه‏ ای که چون بادی به من می خورد، چیزی نمی مانَد که از هوش بروم. امام در پاسخ برایم چنین نوشت: « بر تو باد انفیه عنبر و زنبق، پس از غذا خوردن، تا به اذن خداوند - جلّ جلاله - عافیت یابی۸" .

همچنین رسول خدا (ص) توصیه می فرمایند: " حجامتِ در سر، درمانی برای دیوانگی، جذام، شب‏ کوری، پیسی و سردرد است۹" .

به نقل از علی بن اسباط در حدیثی که سند آن را به معصوم می رسانْد-: " مالیدن روغن بنفشه به ابروها، سردرد را از میان می بَرَد۱۰" .

۱- ثواب الأعمال، صفحه ۳۶، حدیث ۱، بحار الأنوار، جلد ۷۶، صفحه ۸۶، حدیث ۱ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۲

۲- الاُصول الستّة عشر، صفحه ۵۵، جامع الأحادیث للقمّی، صفحه ۱۶۰، بحارالأنوار، جلد ۷۶، صفحه ۸۸، حدیث ۹ و جلد ۸۹، صفحه ۳۵۶ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۲

۳- الکافی، جلد ۴، صفحه ۱۵۳، حدیث ۴، المقنعة، صفحه ۳۱۷، صفحه ۸۳۵ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۲

۴- الأحکام النبویّة فی الصناعة الطبیّة، جلد ۲، صفحه ۲۶، کنز العمّال، جلد ۱۰، صفحه ۴۸، حدیث ۲۸۳۰۰، دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۲

۵- الکافی، جلد ۶، صفحه ۵۲۱، حدیث ۵ عن عبد الرحمن بن کثیر، بحارالأنوار، جلد ۶۲، صفحه ۲۲۲، حدیث ۶ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۴

۶- طبّ النبیّ، صفحه ۱۰، مکارم الأخلاق، جلد ۱، صفحه ۱۸۹، حدیث ۵۵۸ نحوه، بحارالأنوار، جلد ۶۲، صفحه ۲۹۹؛ الفردوس، جلد ۲، صفحه ۱۵۷، حدیث ۲۷۹۴، دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۴

۷- الخصال، صفحه ۶۱۱، حدیث ۱۰، تحف العقول، صفحه ۱۰۱ نحوه، بحارالأنوار، جلد ۱۰، صفحه ۹۰، حدیث ۱ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۴

۸- طبّ الأئمّة لابنی بسطام، صفحه ۸۷، بحار الأنوار، جلد ۶۲، صفحه ۱۴۳، حدیث ۳ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۴

۹- المعجم الکبیر، جلد ۲۳، صفحه ۲۹۹، حدیث ۶۶۷ عن اُمّ سلمة وج ۱۲، صفحه ۲۲۵، حدیث ۱۳۱۵۰، جلد ۲، صفحه ۱۵۴، حدیث ۲۷۷۹، کنز العمّال، جلد ۱۰، صفحه ۱۳، حدیث ۲۸۱۲۹؛ بحار الأنوار، جلد ۶۲، صفحه ۱۲۶، حدیث ۸۱ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۲۶۶

۱۰- الکافی، جلد ۶، صفحه ۵۲۲، حدیث ۹، بحار الأنوار، جلد ۶۲، صفحه ۲۲۳، حدیث ۹ دانش نامه احادیث پزشکی: ۱ / ۴۷۴