تاثیر آلودگی ‌هوا در سرعت گرفتگی ‌عروق

به گزارش پارس به نقل از فارس، تحقیقات جدید نشان داد که قرار گرفتن در معرض طولانی مدت به آلودگی هوا ممکن است به روند آترواسکلروز سرعت ببخشد.

هنگامی که رسوبات چربی و سایر مواد در سرخرگ های بدن تجمع یابد، موجب تنگی آنها می شود و عبور جریان خون دشوار می شود که به این حالت « تصلب شریان» یا همان آترواسکلروز می گویند؛ این وضعیت به انسداد عروق خونی قلب (سرخرگ ها) و در نتیجه بروز حمله قلبی یا درد قفسه سینه منجر می شود.

محققان گفتند که قرار گرفتن در معرض غلظت های بالاتر از آلودگی هوا می تواند مردم را در معرض بیشتر خطر حمله قلبی و سکته مغزی قرار دهد.

محققان همچنین خاطر نشان کرند که کاهش آلودگی هوا نیز می تواند اثر مخالف داشته باشد.

این تحقیقات حدود ۵،۴۰۰ نفر بین سنین ۴۵ و ۸۴ سال را در ۶ شهر مختلف آمریکا که بیماری قلبی نداشتند مورد ارزیابی قرار داد.

محققان میزان آلودگی هوا در هر یک از خانه های این افراد را اندازه گیری کردند و سپس سطوح مقیاس فراصوت رگ های خونی آنها که در سه سال جداگانه گرفته شده بود را مقایسه کردند.

پس از در نظر گرفتن سایر عوامل خطرناک، مانند سیگار کشیدن، محققان دریافتند که به طور متوسط، ضخامت شریان کاروتید ۰.۰۱۴ میلی متر در هر سال افزایش یافته است.

افزایش ضخامت دو لایه داخلی که کلید خون رسانی به سر، گردن و مغز محسوب می شود، با در معرض قرار گرفتن در مقابل تجمعی از ذرات هوای آلوده سریع تر صورت می گیرد.

محققان گفتند: ضخامت شریان کاروتید شاخص اینکه چه میزان آترواسکلروز در شریان ها در سراسر بدن وجود دارد، به حساب می آید.

« سارا آدار» سرپرست گروه محققان در این تحقیقات و معاون « جان سرل» استادیار اپیدمیولوژی دانشگاه میشیگان گفت: یافته های ما به کمک کردکه به چگونگی قرارگرفتن در معرض آلودگی هوا که ممکن است باعث افزایش حملات قلبی و سکته مغزی شود را پی ببریم.

از سوی دیگر، این تحقیقات نشان داد که کاهش آلودگی هوا ذرات ریز می تواند به کندی روند ضخیم شدن شریان کاروتید کمک کند.

آدار افزود: نتایج این یافته ها نشان داد که افرادی که در یک بخش آلوده تر از شهر زندگی می کنند ممکن است ۲ درصد بیشتر در معرض خطر سکته مغزی در مقایسه با افرادی که در یک بخش با آلودگی کمتر قرار بگیرند.

نتایج این تحقیقات در مجله « پلاس مدیسن» (PLoS Medicine) منتشر شد.

در صورت ابتلا به مقادیر قابل توجه آترواسکلروز در یک بخش از بدن، احتمال وجود درجاتی از این بیماری در دیگر قسمت های بدن نیز وجود دارد.

به عنوان مثال فردی که در اندام های تحتانی خود، گردش خون سرخرگی ضعیف دارد، به دلیل وجود تنگی مشابه در سرخرگ های کرونر نسبت به آنژین یا حمله قلبی مستعدتر است.

در درمان این بیماری از شیوه های خاصی به منظور باز کردن نواحی باریک شده در سرخرگ و یا از عمل جراحی به منظور عبور میان بُر از روی پلاک ها استفاده می شود.

همراه با آن اقداماتی برای کنترل تجمع پلاک ها در آینده انجام می شود؛ این اقدامات شامل نکات تغذیه ای و احتمالا مصرف داروست.