به گزارش پارس به نقل از ایسنا، پزشکان دانمارکی معتقدند نتایج این مطالعه می تواند به درک مکانیسم تاثیرگذاری بیماری های پوستی روی سایر بافت ها و اعضای بدن کمک کند.

« سوزان ماندروپ» و گروهی از همکارانش در این بررسی ها دریافتند پوست که بزرگترین عضو بدن به حساب می آید می تواند با کبد ارتباط برقرار کند.

ماندروپ همچنین بر اساس مشاهدات خود گفت: پوست بدن در فرآیندی شگفت انگیز قادر است با کبد ارتباط بگیرد و از این طریق روند متابولیسم در کبد تاثیر بگذارد.

این پزشکان در بررسی های آزمایشگاهی که روی تعدادی موش انجام گرفت نوعی « چربی پیوندیافته با پروتئین» موسوم به پروتئین پیوندی « acyl CoA» را از بدن این حیوانات خارج کردند. گروهی از این موش ها موی چرب داشتند و شدیدا به شیر مادرشان وابسته بودند که در مدت زمان دور کردن آن ها از مادرشان وزن خود را از دست دادند و در رشدشان وقفه ایجاد شد. همچنین این موش ها در مدت زمانی که از خوردن شیر مادرشان محروم بودند مقداری چربی در کبدشان انباشته شده بود.

  این پزشکان می گویند: در بررسی های اولیه ما تصور کردیم که انباشت چربی در کبد موش ها با فقدان یک ژن در کبد موش های بدون « acyl CoA» ارتباط دارد اما در بررسی های بعدی که روی موش های ضعیف تر انجام گرفت مشخص شد موهای این موش ها چرب و پوست آنها نمناک بوده و از طریق پوست، آب بیشتری از دست داده بودند.

پزشکان تشریح کردند: ما به این نتیجه رسیدیم که ترشح آب از منافذ پوست باعث می شود موش ها بیشتر احساس سرما کنند و این وضعیت موجب شکسته شدن مولکول های چربی در بافت های ذخیره چربی می شود. سپس چربی تجزیه شدن به کبد منتقل می شود و به این ترتیب انرژی از این بافت های چربی به کبد انتقال می یابد.

به گفته متخصصان، این یافته شاهدی بر ارتباط تنگاتنگ و مستقیم بین پوست بدن و کبد است و در آینده به درک واضح تر از مکانیسم تاثیرگذاری بیماری های پوستی روی سایر بافت های بدن کمک خواهد کرد.