‌رسیدن ایران به ولاسکو

دو پیروزی کمترین انتظاری بود که از هفته نخست می‌رفت، اما تیم ملی والیبال ایران هفته آغازین را با دست خالی به پایان رساند تا کارش برای جبران در هفته دوم سخت‌ شود. بعد از نتایج ناباورانه هفته اول که فقط 3 امتیاز برای ایران به دنبال داشت، کولاکوویچ شاگردانش را آماده هفته دوم رقابت‌های لیگ ملت‌های والیبال به میزبانی آرژانتین و دیدار با ایتالیا و کانادا می‌کند.

آرژانتین نخستین خود حریف ایران در هفته دوم لیگ ملت‌های والیبال است، تیمی که هر سه بازی هفته نخست را با شکست پشت سر گذاشته است، آن هم در شرایطی که شکست این تیم برابر چین، درست مانند باخت ایران به ژاپن، غیرمنتظره بود و حالا بعد از باخت‌های ناباورانه هر دو تیم به دنبال جبران هستند، آن هم در یک هفته سخت و با دیدارهایی چالش‌انگیز.

بازنده‌ها برابر هم

بازی‌های ایران و آرژانتین بعد از جدایی ولاسکو از نیمکت تیم ملی همواره از حساسیت بالایی برخوردار بوده، چراکه از یک‌سو تیم ملی ایران هرگز بعد از رفتن ولاسکو نتوانست آن اقتدار و نظمی را که با او تجربه کرده بود، تکرار کند و از سوی دیگر به دلیل شناخت خوب و جامعی است که سرمربی آرژانتینی از والیبالیست‌های ایران دارد، والیبالیست‌هایی که هنوز هم تعداد زیادی از آنها همان نفراتی هستند که با ولاسکو کار می‌کردند. این‌بار اما حساسیت این بازی به مراتب بیشتر است، چراکه هر دو تیم هفته اول را با نتایج دور از انتظار پشت سر گذاشته‌اند و حالا ناچار به جبران مافات هستند. آرژانتین از جمله تیم‌های بدون برد مسابقات هفته اول است که اگرچه برابر امریکای مدعی شروع خوبی داشت و دو ست اول را نیز به سود خود خاتمه داد و تا یک قدمی کسب پیروزی افتتاحیه ‌ هم پیش رفت، اما در نهایت شکست خورد. عجیب‌ترین نتیجه این تیم ‌ شکست 3 بر صفر برابر چین بود، هرچند که بازی آخر نیز با شکست 3 بر یک به پایان رسید تا پرونده ناکامی آرژانتین در هفته نخست تکمیل شود. تیم ملی ایران نیز روندی مشابه را در هفته نخست پشت سر گذاشت و با دو باخت راهی هفته دوم شد، هفته‌ای که باید دید می‌تواند از آن با دست پر بازگردد یا خیر!

بی‌انگیزگی تأثیرگذار

مهم‌ترین مسئله برای جبران ناکامی‌های هفته اول؛ جبران اشتباهاتی است که رقم خورده، آنچه در هر سه بازی هفته اول به شدت به چشم آمد، انگیزه و روحیه پایین بازیکنان بود. شاگردان کولاکوویچ در هیچ یک از سه بازی که پشت سر گذاشتند با تمام وجود برای کسب برد به میدان نرفتند و شاداب بازی نکردند. در کنار این مسئله، عدم وجود اتحاد تیمی نیز مسئله حائز اهمیتی بود که در نحوه بازی تیم ملی و نتیجه‌گیری آن تأثیر داشت، هرچند که به نظر می‌رسید بازیکنان از لحاظ بدنی نیز هنوز به فرم ایده‌آل نرسیده‌اند و خسته هستند. البته خستگی ذهنی آنها و عدم آمادگی روحی - روانی بیشترین ضربه را به تیم زد، مسئله‌ای که اگر برای هفته دوم برطرف نشود، می‌تواند روند ناکامی‌های تیم ملی را در لیگ ملت‌های والیبال ادامه دهد!

نقطه ضعف‌های دردسرساز

اگرچه آرژانتین در یکی، دو سال اخیر با حضور ولاسکو به تیمی نسبتاً قدرتمند تبدیل شده بود، اما لیگ ملت‌های والیبال ۲۰۱۸ را به بدترین شکل ممکن آغاز کرد. شاگردان کولاکوویچ هم جدا از بحث روحی - روانی، نقطه ضعف‌های مشهودی در بحث فنی داشتند که عدم حل و فصل آن می‌تواند در هفته دوم نیز برای تیم ملی والیبال ایران دردسرساز شود، به خصوص در بازی با آرژانتین. یکی از مشکلات تیم ایران زدن سرویس است. در حالی که والیبال دنیا به سرویس‌های پرشی، قدرتی و سرعتی روی آورده، در تیم ملی بازیکنان همچنان به زدن سرویس‌های موج‌دار اصرار دارند که در این بین تنها سرویس‌های معروف هدفدار است و سرویس دیگر بازیکنان بی‌هدف است و تنها با تفکر عبور از تور زده می‌شود. مسئله‌ای که در مصاف با آرژانتین، ایتالیا و کانادا در هفته دوم می‌تواند به یک چالش جدی تبدیل شود، خصوصاً برابر ایتالیایی که تمام تمرکزش روی سرویس‌های پرشی، سرعتی و قدرتی است و امتیازهای زیادی نیز روی همین سرویس‌ها به دست می‌آورد. با توجه به اینکه سرویس استارت بازی است، در ادامه می‌تواند دریافت، دفاع روی تور و حتی دفاع عقب زمین را با مشکل مواجه کند. ضمن اینکه توان از کار اندختن خط دفاع حریف را هم ندارد. به همین دلیل است که تیم ملی روی دفاع روی تور با مشکل مواجه است که این نشان از ضعف دریافت دارد. مسئله‌ای که در سه بازی گذشته، باعث شده بود توپ‌ها ناقص باشند، موضوعی که می‌توان با خلاقیت معروف آن را جبران کرد. البته اگر کاپیتان تیم ملی مثل سابق جنگنده و باانرژی بازی کند و نقشی اساسی در اتحاد تیمی داشته باشد، نه اینکه وقتی سرمربی تیم در حال توضیح دادن است گوشه نیمکت به تنهایی سیر کند و دست آخر هم دست نداده راهی زمین شود. نکات مهمی که عدم توجه به آن در بازی با آرژانتین می‌تواند به تکرار ناکامی‌های ایران بینجامد.