پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- امیر مسروری- در چند ماه اخیر فرانسه بازیگری جدید در مسائل خاورمیانه شده به طوری که در چهار پرونده عربستان و یمن، عربستان و ایران، سوریه و معارضان و درگیری های داخلی لبنان فعال تر از گذشته سفرهای دیپلماتیک و غیر دیپلماتیک خود را افزایش داده است. مهر ماه بود که خبر کشته شدن یک چترباز نیروی مخصوص فرانسوی در نوار مرزی عراق و سوریه خبر ساز شد. فرانسه در حالی خبر کشته شدن نیروی مخصوص خود را اعلام کرد که پیش از این در ائتلاف مبارزه با امریکا حضور جدی داشت و می توان گفت یکی از کشورهای فعال در حملات هوایی است.

از چند سال قبل یکی از مباحث مهم در منطقه خروج آمریکا و چرخشش به سمت شرق آسیا است. تسلیحات هسته ای که موجب شده آمریکایی ها نگران آن شوند و بازار اقتصادی دنیایی که احتمال دارد تحویل چین دهند. شعارهای ترامپ در مورد کار و نیروی آمریکایی و مهارِ پسر چاق کره شمالی نشان می دهد، مسئله شرق آسیا محور امنیت ملیِ این کشور است و نمی تواند ترامپ به راحتی از آن عبور کند. در چنین شرایطی خروج آمریکا برای هم پیمانان منطقه ای اش به یک چالش عظیم تبدیل شده و واگذاری ژاندارمی منطقه به خاندان سلمان هم نتوانسته طرح دفاع همتراز علیه محور مقاومت را تامین کند. گستردگی محور مقاومت و تشکیل دو نیروی مهم  جدید ( حشدالشعبی در عراق با صد لشگر و تیپ و مقاومت در سوریه با دو لشگر مهم فاطمیون و زینبیون، چندین تیپ ارزشمند چون حیدریون، حضرت باقر، فلسطینی قدس، دفاع وطنی) چالش های پیش روی عربستان و دیگر هم پیمانان منطقه آمریکا را به یک بحران تبدیل کرده است. در جنوب و شمال مقاومت، عربستان را محصور کرده و با گذشت بیش از دو سال هنوز عربستان نتوانسته صنعا را در اختیار گیرد. به نظر می رسد چالش های خروج آمریکا حتی با جایگزینی انگلیس در بحرین هم موفقیت آمیز نبوده است. در همین راستا، ترامپ تلاش کرد با تشکیل اجلاسیه مهم در ریاض، دل هم پیمانان خود را نرم کند و ائتلاف ضد ایرانی تشکیل دهند. هرچند هدف اصلی این ائتلاف فروش تسلیحات و بازاریابی ترامپ بود اما درگیری ریاض – دوحه موجب شد تا این اجلاسیه عملا شکست خورد. بر همین اساس پاریس از چند هفته قبل میخواهد خود را در کنار انگلیس بازیگر مهم منطقه ای مبدل سازد و در خروج آمریکا از خاورمیانه و غرب آسیا، رسما بازیگر اصلی منطقه ای شود. این به معنای تجارت بالای فرانسه و فروش انواع مختلف تسلیحات و اقلام مصرفی فرانسوی به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس است. اگر ماکرون بتواند کشورش را جایگزین آمریکا کند به طور حتم شاهد جهش اقتصادی در داخل فرانسه خواهد بود.

ماکرون خوب فهمیده چگونه ترامپ بر سر ریاض و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس کلاه گذاشته و دلارهای نفتی آنها را ربوده است. مسئله ایران هراسی و در نهایت مقاومت هراسی و طرح موضوع موشکی موجب می شود تا کشورهای عربی برای جذب حمایتِ فرانسه به عنوان یک عضو دائم شورای امنیت و صاحب توان جنگ افزار هسته ای ، از هر تلاشی دریغ نکنند. سال گذشته میلادی فرانسه توانست با دو فروش بزرگ به استرالیا و هند، صنعت نظامی خود را از حالت رکود به سودآور ترین صنعت داخلی فرانسه تبدیل نماید. در سال جاری میلادی نیز چنین چیزی پیش بینی می شود و باید منتظر ماند تا پاریس نگاه تند تری نسبت به تهران در سیاست خارجی خود دنبال کند.

هرچند توافقات خودرویی و هواپیمایی ایران و فرانسه بعد از برجام سود سرشاری برای پاریس به ارمغان آورد اما کارشکنی های ترامپ ممکن است این سود را از پاریس برباید و در نهایت فرانسه از همین الان منتظر جایگزین مناسب برای اقتصاد خود است. البته نباید فراموش کرد، پاریس از چند ماه قبل درگیر مسئله خروج از اتحادیه اروپا است و برای کاهش هزینه های خروج نیازمند یک اقتصاد توانمند و پویا است و دلارهای نفتی و همچنین طرح های اقتصادی بن سلمان فرصت مناسبی برای احیای اقتصادی فرانسه است که ماکرون به هیچ عنوان از آن غفلت نمیکند.