پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- تغییر در کابینه دولت یازدهم سرانجام کلید خورد؛ تغییری که برخلاف انتظار افکار عمومی در حوزه «اقتصاد» نبود و حتی پاستورنشینان، مطالبه جریان اصلاحات برای تغییر وزیر ساختمان فاطمی را هم بی پاسخ گذاشتند. این روزها حسن روحانی با استعفاء علی جنتی رو به رو هست؛ استعفاء «اجباری» دیپلمات پیشین که سه سال در ساختمان خیابان کمال الملک به یاری دولت در هنگام تنگنای رکود شتافت. 

در این میان برخی از طیف‌های اصلاح طلب از جایگزینی حسام الدین آشنا سخن می‌گویند و حتی صادق زیباکلام از مقابله نمایندگان اصولگرای بهارستان دهم در برابر مشاور فرهنگی رییس جمهور برای تصدی پست وزارت گمانه زنی می‌کند. حوزه فرهنگ هرچند بهترین گزینه برای دوقطبی سازی و جدال سیاسی در جنگ روانی دولت برای فراموش وعده های اقتصادی است؛ ولی هیچ‌گاه در نگاه راهبردی «مغز متفکر» در راس آوردگاه جدال قرار نمی گیرید. 

حسام الدین آشنا برخلاف پست سازمانی در دولت یازدهم، مشاور فرهنگی نیست؛ او مجری انتخاباتی دولت یازدهم است؛ او تمایل دارد بیشتر از «سیاست» سخن بگوید تا «فرهنگ». او برای همه «توصیه» انتخاباتی دارد از سردار قاسم سلیمانی تا عزت الله ضرغامی. در کوران نبرد سوریه، آشنا در ساختمان آرام مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری در صفحه شخصی خود نوشت: « بگذاریم حاج قاسم در قله اسطوره‌ای دفاع از حریم و حرم بماند؛ نگذاریم او را چون محسن و باقر به کارزار کلید و گازانبر بکشانند.» و بار دیگر توصیه دیگر کرد و نوشت: «یک توصیه دوستانه به جناب آقای مهندس ضرغامی؛ لطفاً به خاطر خودتان چهار سال صبر کنید؛ دیر نمی‌شود.» 

کارنامه سیاسی حسام الدین آشنا نشان داده است او گوشه «اتاق فکر» انتخابات را به پاسخگویی سوالات خبرنگاران ترجیح می‌دهد و از سوی دیگر تریبون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ظرفیت مناسبی برای رفتارهای «تخریبی» در قبال منتقدان دولت یازدهم ندارد.

اما در این میان گزینه دولت یازدهم کیست؟ علی جنتی در سه سال صدارتش بر وزارت ارشاد همه کار کرد ولی قربانی آمال دولت شد؛ گزینه «قربانی» بعدی دولت باید مهمترین ضعف وزیر پیشین را جبران کند و آن جایگاه «مناسب» در میان هنرمندان است؛ گزینه «موقتی» دولت تا فرجام انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم، گوش به فرمان «اتاق فکر» ستاد انتخاباتی دولت یازدهم است. پیش از این «پارس» پیرامون سیاستگذاری انتخاباتی تیم دکتر حسن روحانی بیان کرده بود که حلقه که برنامه ریزی جهت انتخابات ریاست جمهوری را بر عهده دارد و خود را نزدیک به حسن روحانی می داند، تحرکات انتخاباتی را به معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشنهاد می‌کند تا یک بانک اطلاعاتی از همه هنرمندان را جمع آوری کرده و تک تک آنان را به صورت جدا فراخوان و به هنرمندانی که گرایش اصلاح طلبی و دولتی دارند می گویند که «بالاخره ما شما را تحویل گرفتیم و فیلم های توقیفی را از توقیف درآوردیم و در می آوریم و (به زعم خود) دستاوردهایی که برای هنر و فرهنگ داشتند را به آنها بیان می کنند.» بایستی به این هنرمندان گفته شود: «قرار است کمک هزینه‌هایی به شما بدهیم و کمک و پول به اسم وام‌های بلاعوض در قالب پروژه‌هایی قرار است از 50 میلیون تا 300 میلیون تومان به آنها هدیه شود.» که  بعد از محرم که فضای انتخاباتی شکل بگیرد.

 این هنرمندان بایستی به استانها و شهرستانها بروند و در جمع های مردمی، دانشجویی و صفحات مجازی، برای مردم تبیین کنند که بالاخره اشکالاتی که این دولت داشته به خاطر این بوده که چوب لای چرخ گذاشتند و خیلی مشکلات باقی مانده است که ما این موضوع را قبول داریم و خیلی از وعده ها عملی نشد اما مهمترین وعده ای که آقای روحانی داد، «برجام» بود که آن را به پیروزی رساند هر چند اقتصاد همچنان دچار مشکل است اما برجام، سایه جنگ را برداشت. ملت ایران یک ملت صلح طلب است و ما جنگ نمی‌خواهیم؛ ما نمی‌خواهیم به عقب برگردیم.

بنابراین «قربانی موقتی» بعدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از جنس اهالی فرهنگ با کارویژه «انتخاباتی» و مطیع اتاق فکر «تخریب» نامزدهای رقیب دولت یازدهم است.