در دوران اصلاحات و سالهای ابتدایی دولت احمدی نژاد جنبش های دانشجویی و دانشجویان یکی از مهمترین گروه های مرجع مردم و مسئولان بودند، یعنی آنها کنش های خود رو براساس رفتارها و وضع گیری های دانشجویان تنظیم میکردند و یا لااقل از آنها اثر میپذیرفتند ولی بنا به دلایل مختلفی این گروه های مرجع این در چند سال اخیر دچار چرخش شده است.

و مهمترین گروه های مرجع مردم و مسئولین تبدیل به رسانه‌ها شده اند. انواع و اقسام رسانه ها چه مکتوب و چه مجازی.

با این توضیحات فعالیت، برنامه ریزی، مدیریت، کنترل و رصد این رسانه ها حرف اول(یا لااقل یکی از حرفهای برتر) رو در مدیریت جامعه میزند.

اگر بخواهیم بسیار مجمل بگیم چرا جنبش های دانشجویی مرجعیت خود را از دست دادند، این دلایل رو میتونم ذکر کنم:

1.جدا شدن مطالبات جنبش های دانشجویی از مطالبات مردم

2.برخی اشتباهات استراتژیک در جنبشهای دانشجویی که باعث بی اعتمادی بدنه دانشگاهی و مسئولان به این تشکلها شد.

3.درگیر مسائل حزبی و سیاسی شدن.

4.طرد و تکفیر دانشجویان با سلیقه متفاوت

5.خود مرجع پنداری و عدم استفاده از نظر خبرگان و کارشناسان

6.رشد فزاینده رسانه های مجازی

و...