به گزارش پارس نیوز، محمدعلی نجفی ابتدا خوب وارد گود شد؛ مراسمی به پا و از زحمات محمدباقر قالیباف تقدیرکرد، یادداشت نوشت و گفت که مصلحت شهر چیزی فراتر از تعلقات جناحی و گرایش های سیاسی است، به صراحت و با تاکید اعلام کرد که برای او استراتژی مهم تر از ایدئولوژی است و برای همین هم از معاونان و مدیران قالیباف در پست های کلیدی شهرداری استفاده کرد.

این اقدامات اما صدای اصلاح طلبان را درآورد؛ گفتند حضور مدیران شهردار قبل در مدیریت جدیدی که برآمده از کارگزاران و اصلاح طلبان است معنی ندارد. آشکار و پنهان اعتراض کردند اما نجفی تاب آورد و کار خودش را کرد.

تا اینکه نوبت به گزارش صد روزه نجفی رسید. گزارشی که کارگزارانی ها و اصلاح طلب ها، 4 ماه تمام منتظرش بودند. گزارشی که قراربود طی آن وضعیت تهرانِ امروز به صورت کامل ترسیم شود تا مردم و مدیران بدانند در چه مختصاتی قرار دارند و چشم‌انداز پیش‌رو هم به نحو واقعی‌تری برای آنها شکل بگیرد.

ماجرایی که علی اعطا آن را اینگونه شرح داد: «برخی دوستان از طرح گزارش ۱۰۰ روزه برداشت اشتباه کرده‌اند. شهرداری مکلف است ظرف ۱۰۰ روز کزارش کارنامه ۱۲ساله ارائه کند.»

نجفی طی 100 روز!، 12 سال اداره شهر را با جزئیات مطرح کرد؛ ساخت و ساز، پروژه های عمرانی، مسائل فرهنگی و اجتماعی، فساد، پرونده های محرمانه و... اتفاقی که تقریبا همه را چه همفکر و چه جناح مقابل را حیرت زده کرد.

همچنانکه محمدجواد حق‌شناس، عضو شورای شهر تهران، ری و تجریش در سی و هفتمین جلسه علنی شورای شهر، در انتقاد به گزارش سند تحویل و تحول شهرداری تهران، گفت: «ای کاش به نقاط قوت تیم مدیریت قبلی نیز اشاره می‌شد تا بتوانیم یک نگاه منصفانه به عملکرد مدیریت شهری داشته باشیم.»

بعد هم ادامه داد که: «نجفی در موعد مقرر گزارش خود را مبنی بر سند تحویل و تحول شهرداری در صحن شورا ارائه کرد و یک اتفاق نادر است که در مدت کوتاه این گزارش ارائه شود. البته کاری که در صد روز تهیه و انجام می‌شود قطعاً کامل نیست و نواقصی دارد.»

نه که نگاه حق شناس فقط دیدن نیمه پر لیوان باشد؛ او نگران آینده پس از این 4 سال هم بود: «اگر با نگاه منصفانه نقد کنیم می‌توان این انتظار را از آیندگان داشته باشیم که آنها نیز ما را با نگاه منصفانه نقد کنند.»

در اینکه هدف نجفی در ارائه گزارش صد روزه، تکمیل تکه های پازل اصلاح طلبان برای رسیدن به استراتژی نقد قالیباف است، شکی نیست اما به قول محسن پیرهادی، عضو سابق شورای شهر، تصویری که نجفی و اصلاح‌طلبان شورای شهر از تهران 2018 به مردم ارائه کرده‌اند تصویر «هیروشیما بعد از حمله اتمی» است!

تصویری که در آن نه بزرگراهی در تهران وجوددارد، نه بوستانی، نه پل و تونلی و نه این همه خطوط مترو. گویی ثمره حضور قالیباف طی 12 سال درتهران، کم کاری است و فساد و سوء مدیریت.

این استراتژی اما با بارش یکروزه برف در تهران به نقطه پایان رسید؛ غافلگیری شهرداری در جریان این بارش و عدم برف روبی معابر، عدم جمع آوری زباله ها و به هم ریختگی اوضاع و احوال شهر، به مردم و نجفی نشان داد، استراتژی نقد قالیباف آنقدرها هم که اصلاح طلبان خیال می کنند به سادگی جواب نمی دهد.

برای همین هم هست که کارشناسان سیاسی معتقدند آنچه نجفی به عنوان گزارش صد روزه به شورای شهر تحویل داد، باج اوست به اصلاح طلبان.

اصلاح طلبانی که به بهانه انتصاب ها و رفتار شهردار جدید با معاونان و مدیران محمدباقر قالیباف، علم مخالفت با وی را سر نی کرده و به او تاختند. تاخت و تازی که می رفت به استعفا و عزل محمدعلی نجفی بینجامد.