پایگاه تحلیلی خبری «پارس»؛ اگرچه همواره مقامات و مسئولین در سخنرانی‌های خود به جمعیت جوان کشور و ایده‌های خلاقانه آنان افتخار می‌کنند؛  اما در عمل نه تنها هیچ اجازه ابتکار عملی به جوانان نمی‌دهند بلکه عملا اجازه ورود به جوانان در پست‌های دولتی هم داده نمی‌شود.

هرچند این امر به طیف اصلاح‌طلب و اصولگرا اختصاص ندارد، شخصیت‌های سیاسی با ورود خود به این حوزه عملا از جاودانگی ابدی برخودار می‌شوند که بر اساس قانون پایستگی انرژی، یک مسئول از پست دولتی خود کنار گذاشته نمی‌شود بلکه تنها از پستی به پست دیگر انتقال داده می‌شود.

گویی سمت‌های دولتی همچون گل‌های همیشه بهاری هستند که برای صاحبان آن هیچ‌گاه خزان نمی‌شود واین گل‌های همیشه بهار درحالی برای مسئولان همواره سرسبز و تازه هستند که جوانان در خزان بیکاری و بی‌تدبیری دولتی‌ها به سر می‌برند.

فصل بهار امسال در حالی به پایان رسید که نام محمدعلی نجفی به عنوان یکی از گزینه‌های شهرداری تهران مطرح شد، اما این همه داستان نبود؛ چرا که شهردار 66 ساله تهران روحش هم خبر نداشت که در قحط الرجالی که در کشور نیست؛ وی تنها گزینه‌ای است که شورای شهری‌ها به حضورش در ساختمان بهشت رضایت می‌دهند.

هرچند نجفی برنامه‌ای برای اداره کلانشهر تهران نداشت، به شهردار شدن بی میل هم نبود و علیرغم اینکه پیش از به خاطر بیماری‌های قلبی از سمت‌های دولتی سابقش استعفا داده بود اما این بار در گفت‌گویی پیشنهاد شهردار شدن را قابل فکر کردن دانست و گفت: «اگر پیشنهادی برای شهرداری تهران داشته باشم به آن فکر می‌کنم اما هنوز فکر نکردم اما این پیشنهاد قابل فکر کردن است.»

با انتخاب نجفی از سوی شورای پنجمی‌ها جوانان اصلاح‌طلب انتظار داشتند جوانگرایی در شهرداری محقق شود اما عملا نجفی در انتصابات خود نشان داد که وقعی به جوانگرایی نمی‌گذارد و معاونان خود را هم از بازنشستگانی انتخاب  کرد که برخی از آنان دو شغله نیز محسوب می‌شدند.

با وجود حجم انبوهی از جوانان خلاق که جویای کار هستند، انتقادات بسیاری به انتصاب معاونان بازنشسته در شهرداری به نجفی وارد شد اما این انتقادات تاثیری در تصمیم شهردار نداشت و معاونان بازنشسته علیرغم ایراد قانونی در شغل خود ابقا شدند.

نجفی پس از آن در قحط الرجالی که در کشور نیست اما در میان دولتی‌ها برای انتخاب پست‌های حیاتی وجود دارد، صالحی امیری را به عنوان معاون فرهنگی اجتماعی برگزید و با وجود آن گمان آن نمی‌رفت که به این زودی‌ها از این سمت استعفا دهد اما خبرها حاکی از آن است نجفی عملا راضی شد تا صالحی امیری از شهرداری برود.

فارغ از اینکه حضور تیم جدید شهری تاکنون جدا از حاشیه‌سازی‌ها آنان چقدر به اداره شهر تهران کمک کرده است یا نه اما گویا برای دولتی‌ها اینکه با استعفاهای ناگهانی خود چه بلایی بر سر سرنوشت اداره کشور و شهر می‌‌آورند، مهم نیست و  معاون شهردار تهران هم مانند نجفی با استعفا خود را از زیر بار مسئولیت بخش فرهنگی تهران کنار کشید؛ امری که بعید نیست در روزهای آینده از سوی نجفی هم شاهد باشیم و شهردار تهران هم در ادامه کار از زیر بار مسئولیت شهرداری استعفا دهد.

هرچند پیش از این خبرسازی‌هایی درباره استعفای نجفی به بهانه سابقه بیماری‌ وی مطرح شده و شهردار تهران در این رابطه گفته است: « دلیلی بر استعفایم وجود ندارد و خداراشکر سلامتی‌ام برقرار است.» اما مشخص نیست شاید فشار کار به حدی زیاد شود که شهردار اصلاح‌طلب هم ناچار شود مجددا از شهرداری مانند سمت‌های دولتی قبلی خود استعفا دهد.