تاملی بر مخیر یا موظف بودن دولت در پرداخت بودجه شهرداریها
آیا نجفی بدهی دولت به شهرداری را ماستمالی می‌کند؟
شهردار تهران در جلسه روز گذشته شورای شهر تهران گفت: «مطالبات شهرداری از دولت نیز وجود دارد که بخش عمده‌ای مواردی بود که در قانون بودجه سال‌های قبل آمده است و گفته‌اند دولت مکلف است این کار را کند یا نکند و حرف دولت هم درست است.»
پایگاه خبری - تحلیلی پارس - شهردار تهران در ارائه گزارش عملکرد 100 روزه خود، با بی‌تفاوت عبور کردن از میزان بدهی دولت به شهرداری، در قامت وکیل مدافع دولتی‌ها به‌جای شهروندان تهرانی ظاهر شد و به‌جای تأکید بر ضرورت و قانونی بودن این پرداختی، دولت را مخیر به این پرداخت کرد.
شهردار تهران روز گذشته برای گزارش عملکرد 100 روزه به شورای شهر رفته بود. فارغ از نطق سیاسی و ادعاهای نخ‌نما شده و خلاف واقع وی علیه شهردار قبلی تهران که حتی صدای محسن هاشمی را در آورد و به وی متذکر شد که «مردم از شهرداری کار می‌خواهند، به گفتاردرمانی اکتفا نکنید»، قسمت اعظم از صحبت‌های نجفی به لاپوشانی کردن بدهی‌های دولت به شهرداری مربوط می‌شد که با تأکید بر مخیر بودن دولت برای پرداخت بدهی‌ها، به لحاظ قانونی شبهاتی را ایجاد کرد.
همچنین که وی با بی‌تفاوت عبور کردن از میزان بدهی دولت به شهردار بار دیگر به‌تمامی شائباتی که پیش از این برائت جویی از آن را حاصل کرده بود، دامن زد. حال آنکه عدم توضیح دقیق درباره پیشرفت پروژه‌های عمرانی و فرار از توضیحات بعدی به بهانه بدهکاری‌ها و بودجه ناکافی هم بخش دیگری از صحبت‌های شهردار فعلی تهران را شامل می‌شود که یک‌بار دیگر محمدعلی نجفی با دستاویز قرار دادن مدیریت‌های قبلی از توضیحات ضروری در این زمینه هم خودداری کرد.
محمدعلی نجفی در ارائه گزارش 100 روزه به شورای شهر تهران اظهار داشت: «میزان بدهی‌های شهرداری تهران با احتساب موارد ثبت شده و احتمالی 52 هزار و 100 میلیارد تومان و معادل سه برابر بودجه سال 96 است که شهرداری را با این میزان بدهی از مدیریت قبلی تحویل گرفتم.»
شهردار تهران که این مبلغ را معادل سه برابر بودجه سال 96 شهرداری معرفی کرد (سه برابر 17 هزار و 900 میلیارد تومان) در ادامه به مطالبات شهرداری از دولت اشاره کرده و می‌گوید: «مطالبات شهرداری از دولت نیز وجود دارد که بخش عمده‌ای مواردی بود که در قانون بودجه سال‌های قبل آمده است و گفته‌اند دولت مکلف است این کار را کند یا نکند و حرف دولت هم درست است.»
نجفی بار دیگر برخلاف ادعاهای خود از ماست مالی کردن بدهی‌های دولت به شهرداری، خواسته یا ناخواسته در دایره قرابت با دولت فعلی قرار گرفته و با بی‌تفاوت عبور کردن از وظایف دولت در پرداخت بدهی خود، عقاید شخصی خود را بر ملأ کرده و معتقد است: «در بعضی از رسانه‌های مخالف می‌نویسند نجفی آمده است بدهی‌های دولت به شهرداری را ماستمالی کند، این در حالی است که در قانون نوشته شده بود دولت مجاز است این را پرداخت کند اما در آن سال پرداخت نکرده است. در بخش دیگر نیز اسناد به اندازه کافی نداریم وارد بحث کارشناسی با دولت شویم.»
در اینجا دو نکته اساسی به ذهن می‌رسد، یکی بر پایه وکیل مدافع شدن شهردار تهران به نفع دولت به جای مردم و دیگری ابهام در محل کسب درآمدهای جاری شهرداری برای انجام فعالیت‌های خود است!
علاوه بر اینکه حسابرسی شهرداری توسط نهادهای ناظر داخل شهرداری و حتی بیرون به صورت هرساله صورت می‌گیرد، در هیچ قانونی حقوق تک‌تک مردم و شهروندان فدای غفلت مسئولین نمی‌شود که آن‌ها برای این پرداخت مخیر باشند! حال آنکه وقتی شهردار تهران و سایر هم‌حزبی‌های وی وقتی معتقد هستند که اداره شهر با تراکم فروشی ممکن نیست و چنین درآمدهایی را ناپایدار تلقی می‌کنند، از سوی دیگر نسبت به بانک شهر به‌عنوان یکی از محل درآمدها مورد نقد قرار داده و در نهایت دولت را مخیر در پرداخت بدهی‌های خود به شهرداری می‌دانند، این سؤال پیش می‌آید که شهرداری بودجه جاری خود را از کدام محل کسب می‌کند؟
با چنین اظهاراتی بر خلاف آنچه که شهردار فعلی تهران درصدد است از آن فرار کند تا بگوید در دایره‌ی سیاسی‌کاری قرار نگرفته است، گمانِ بازی شهردار در تیم دولت بیشتر جدی می‌شود تا با روی کار آمدن خود از کنار این بدهی عبور و به قول خودش ماستمالی کند!
علاوه بر موضوعات فوق بخش دیگری از اظهارات شهردار تهران در ارائه گزارش عملکرد صدروزه به پیشرفت پروژه‌های عمرانی در زمان ریاست قالیباف اشاره می‌کند و با تأکید بر پیشرفت فیزیکی 36 درصدی این پروژه‌ها، به‌جای توضیحات تکمیلی خود از اتمام این پروژه‌های عمرانی بر اساس شفافیت طرح تفصیلی تهران، تکمیل آن‌ها را منوط به بودجه 34 هزار میلیارد تومانی می‌کند.
نجفی در این بخش نیز به‌جای توضیحات تکمیلی و ارائه برنامه‌های خود برای اتمام این پروژه‌ها، به بهانه مشکلات مالی از همین ابتدا بر طبل نیمه‌کاره رها کردن آن می‌کوبد تا بعدها بتواند به بهانه بودجه راه فرار از پاسخگویی را برای خود هموار سازد.
این چنین است که شهردار کارگزارانی تهران که با وعده غیرسیاسی کردن اداره شهر تهران روی کار آمده است، در ارائه گزارش 100 روز ابتدایی خود به‌جای توضیحات، بار دیگر تمام تلاش خود را کرد تا هم در قامت وکیل مدافع دولت ظاهر شود و هم اذهان را از اقدامات بر زمین مانده پرت کند!
ماست مالی هم حدی دارد این از ماست مالی گذشته