همچنان که به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نامه، خطرات نقرس را می توان با انجام برخی ورزش‌ها تا حد چشمگیری کاهش داد، سایر بیماری های عروقی نیز به انجام حرکات ورزشی در کنار دارو درمانی و تغییر رژیم غذایی نیاز دارند. هنگامی‌که به دلیل بیماری شریان محیطی (PAD) در زمان راه رفتن، متوجه گرفتگی عضلات پایتان می‌شوید، ممکن است ورزش کردن، آخرین گزینه درمانی در ذهن شما باشد. اما ، ورزش ممکن است در واقع بهترین روش درمان برای شما باشد. مطالعات نشان داده است که ورزش در واقع می تواند هم علائم مرتبط و هم پیشرفت بیماری‌های عروقی و شریانی محیطی را بهبود بخشد.

چرا ورزش برای PAD  خوب است؟

بیماری عروق محیطی هنگامی اتفاق می افتد که پلاک ها  که از کلسترول و سایر مواد چرب تشکیل شده، رگ های خونی منتهی به پاها را مسدود کنند. درد و گرفتگی در پاها ممکن است در اثر فشار بیشتر به پاها اتفاق بیفتد، زیرا عضلات آن منطقه خون و اکسیژن کافی دریافت نمی کنند. ممکن است به نظر برسد که ورزش فقط وضع شما را بدتر می کند. اما برعکس، در واقع با تشکیل عروق خونی جدید، گردش خون شما بهبود می یابد. ورزش کردن می تواند درد را تسکین دهد.

پیاده روی برای شما بسیار مفید است.

در گزارش پارسی نیوز که به درمان واریس پا با 6 ورزش آسان و در دسترس پرداخته شده است، پیاده روی و دوچرخه سواری از بهترین ورزش ها برای بیماران عروقی قبل از مراجعه به جراح واریس شناخته شده است. تحقیقات نشان می دهد که پیاده روی می تواند برای افراد مبتلا به بیماری شریان محیطی تفاوت واقعی ایجاد کند البته هر ورزش دیگری خوب است و هیچ محدودیتی در کاری که یک فرد مبتلا به بیماری شریان محیطی می تواند انجام دهد وجود ندارد. اما بیشتر آزمایشات بالینی موجود از مزایای پیاده روی صحبت می کند. به همین دلیل برای بیماران خود توصیه می‌شود.

یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که بیماران مبتلا به PAD که 6 ماه برنامه کنترل تردمیل را انجام می دهند ، می توانند مسافت بیشتری را نسبت به بیمارانی که برای بازگرداندن جریان طبیعی خون به پاهای خود جراحی کرده اند ، راه بروند. قبل از انجام هرگونه تمرین ، همیشه با پزشک خود صحبت کنید.

قدم به قدم با ورزش‌های PAD

کلید استفاده حداکثر از برنامه پیاده روی - تحت نظارت یا عدم نظارت - این است که این مراحل را دنبال کنید:

مرحله 1: خوب گرم کنید. ماهیچه های ساق پا و ران خود را به مدت 10 تا 15 ثانیه در هر پا بکشید.

مرحله 2: راه رفتن را شروع کنید. با سرعت کافی حدود 5 دقیقه راه بروید ، حتی اگر ممکن است مقداری درد خفیف ایجاد کند.

مرحله 3: بایستید و استراحت کنید. پس از 5 دقیقه درد خفیف یا متوسط ​​، متوقف شده و استراحت کنید تا درد برطرف شود.

مرحله 4: روال راه رفتن و توقف را چندین بار تکرار کنید. در طول دو ماه اول برنامه پیاده روی خود ، به آرامی در طول جلسه 35 دقیقه پیاده روی کنید ، بدون اینکه استراحت های خود را در نظر بگیرید. چند دقیقه اضافه کنید تا زمانی که قصد دارید 50 دقیقه راه بروید.

مرحله 5: طبق اصول (که در وبسایت dr-rezanaderi.com نیز به آن اشاره شده است) سرد کنید. با 5 دقیقه آهسته راه رفتن کار را تمام کنید. سپس ، دوباره ماهیچه های ساق پا و ران خود را کشش دهید.

مرحله ششم: به آن پایبند باشید. هدف این است که در نهایت 50 دقیقه پیاده روی ، حداقل 3 تا 5 بار در هفته انجام دهید. با آسان شدن این امر ، خود را به چالش بکشید تا بیشتر کار کنید. می توانید از بلندی ها یا پله ها بالا بروید ، یا یک شیب را به روال تردمیل خود اضافه کنید.

به خاطر داشته باشید: بیماری شریان محیطی سالها طول کشید تا در پاهای شما ایجاد شود و بهبود پیاده روی شما چند ماه طول می کشد. "مهم است که صبور باشید."