به گزارش پارس به نقل از  باشگاه خبرنگاران، پایگاه اینترنتی المانیتور در گزارشی به احتمال تغییر دیپلماسی کانادا در قبال ایران پرداخت.

المانیتور درباره آینده روابط کانادا و ایران نوشت: "جاستین ترودو،" رهبر حزب لیبرال کانادا، با وعده تغییرات به نخست وزیر این کشور رسید و بر حکومت یک دهه حزب محافظه‌کار بر کانادا خاتمه داد. "استفان هارپر،" نخست وزیر پیشین کانادا، دارای سیات‌های خارجی ویژه‌ای بود که در آن جایگاهی برای ایران قائل نشده بود. در زمان نخست وزیری هارپر، روابط ایران و کانادا رو به وخامت گذاشت و بدترین دوران خود را سپری کرد.

 
"جان برد،" وزیر امور خارجه اسبق کانادا، 7 سپتامبر 2012 (17 شهریور 91) در تصمیمی عجیب اعلام کرد تمام روابط دیپلماتیک این کشور و ایران به حال تعلیق درمی‌آید. وی ایران را به ناکامی در حفظ امنیت دیپلمات‌های کانادایی، حمایت از دولت سوریه در جنگ داخلی این کشور و تهدید امنیتی رژیم صهیونیستی متهم کرد.
 
سایت خبری "سی بی اس" سال گذشته نتیجه تحقیقاتی داخلی را منتشر کرد که نشان می‌داد هیچ مورد مشکوکی که امنیت و جان دیپلمات‌های کانادایی را در تهران تهدید کند، وجود ندارد. دیگر بخش‌های این گزارش نیز با ادعاهای مطرح شده از سوی دولت هارپر کاملا در تضا بودند.
 
یک کارشناس کانادایی درباره تعطیلی سفارت این کشور در تهران گفت: این اقدام دولت هارپر فقط وجهه نمایشی داشت و می‌توان آن را شکستی در دیپلماسی خارجی کانادا دانست. 
 
ایران و کانادا بیش از 50 سال روابط دیپلماتیک داشتند؛ اما در این مدت بارها با یکدیگر دچار مشکل شدند و سفرای طرف مقابل را احضار کردند. تعطیلی سفارت کانادا در تهران با اوج گرفتن تنش‌ها در روابط ایران – آمریکا مصادف شد و کابینه هارپر با تحت تاثیر قرار گرفتن از شرایط سیاسی آن زمان، شتابزده و یا به قول کارشناس کانادایی "غیرمسئولانه" عمل کردند.
 
با اعلام نتایج انتخاباتی کانادا، "محمد جواد ظریف،" وزیر امورخارجه ایران، به "جاستین ترودو" بابت پیروزی انتخاباتی تبریک گفت و ابراز امیدواری کرد وی بتواند با دنبال کردن سیاستی منطقی، به سردی روابط تهران – اوتاوا خاتمه دهد. "علی لاریجانی،" سخنگوی مجلس شورای اسلامی ایران، نیز در مصاحبه با مطبوعات داخلی اظهار داشت: تهران به دنبال مذاکره با اوتاوا برای برطرف کردن پاره‌ای از سوءتفاهم‌های بوجود آمده است.
 
"جیمز دوین،" استاد و محقق روابط بین الملل در دانشگاه "مونت آلیسون،" در این باره گفت: ایران چندان به برقراری تعامل با کانادا وابسته نیست. دو کشور همکاری‌های اقتصادی بسیار ناچیزی با یکدیگر داشتند و موضوع بعد مصافت، تعاملات تجاری دو طرف را فاقد توجیه اقتصادی می‌کرد. برای کاناداهم برقراری مجدد روابط با ایران دارای اهمیت خاصی نیست. اگر ایران از برقراری روابط با کانادا حمایت می‌کند فقط می‌تواند به دلیل سهولت در مسافرت و اعزام دانشجو به این کشور باشد.
 
یک کارشناس مسائل بین الملل در ایران نیز گفت: پس از امضای توافق هسته‌ای و افزایش روابط اقتصادی ایران با کشورهای اروپایی، تهران دیگر لزومی برای حفظ روابط با اوتاوا احساس نمی‌کند.  برقراری روابط دیپلماتیک تهران و اوتاوا، اولویت برنامه‌های تهران نیست.
 
المانیتور در پایان نوشت: ایران در حال خارج شدن از انزوای بین المللی است و از این پس احتمالا شاهد عادی سازی روابط این کشور با غرب خواهیم بود. دولت جدید کانادا نیز برای حضوری پررنگ‌تر در معادلات جهانی مایل به برقراری روابط دیپلماتیک با ایران خواهد بود.