وقتی انتخابی کشتی‌ فرنگی «کشک» می‌شود

به گزارش پارس ، به نقل ازفارس: تصمیمات عجیب و غریب کادر فنی و شورای فنی تیم ملی کشتی فرنگی تمامی ندارد و هر روز باید منتظر اعلام تصمیمی تازه از سوی اعضا باشیم.

بعد از آن همه لفاظی و در بوق و کرنا کردن فواید « مرحله نهایی فرآیند انتخاب تیم ملی کشتی فرنگی» و اصرار کادر فنی بر حضور تمام مدعیان و تهدید غایبان به از دست دادن مسابقات جهانی، کمی بعد تصمیم گیرندگان محترم کشتی فرنگی با چرخشی ۱۸۰ درجه ای نتایج رقابت های انتخابی را که خودشان برگزار کرده بودند خیلی راحت زیر سوال بردند و با تصمیمی تازه رأی به برگزاری انتخابی در ۲ وزن ۶۰ و ۶۶ کیلوگرم دادند.

اینکه چرا باید به کشتی گیری که از حضور در دیدار فینال به بهانه مصدومیت سرباز زده است شانس مجددی داده شود و اینکه چرا باید کشتی گیری که به بهانه مصدومیت از حضور در فینال انتخابی کناره گیری کرده است، آن هم با نادیده گرفتن حق نفر اول این وزن، این کشتی گیر به عنوان گزینه اصلی مسابقات جهانی مدنظر باشد.

تناقض در تصمیمات کادر فنی و شورای فنی موج می زند؛ به عنوان مثال سرپرست تیم ملی می گوید چون نوری در ۸۴ کیلو و نوربخش در ۶۰ کیلو جوان هستند نمی توانیم آنها را به مسابقات جهانی اعزام کنیم و از طرفی نمی توانیم به راحتی از کنار کشتی گیران با تجربه ای مانند پاپی و نعمت پور که سال ها در تیم ملی حضور داشته اند بگذریم، اما در نقطه مقابل افشین بیابانگرد هم که سال ها در اردوهای تیم ملی حضور داشته و چندین مدال رنگارنگ را در مسابقات بین المللی و آسیایی برای کشورمان کسب کرده است باید به خاطر حضور تعداد کم کشتی گیران در انتخابی این وزن یک بار دیگر با مهدی زیدوند جوان و آینده دار! (البته به زعم کادر فنی) انتخابی برگزار کند.

این همان سیاست یک بام و دو هوای تصمیم گیرندگان است؛ خلاصه ما متوجه نشدیم جوانی اهمیت دارد یا تجربه! به هر حال مشخص است هر جا که به نفع آقایان باشد؛ همان!

اینکه چطور کادر فنی با برگزاری پنج مسابقه در طول سال هنوز نتوانسته است به جمع بندی برای شناسایی نفرات مورد نظر خود برسد نیز در نوع خود جالب توجه است. همین دوستان بودند که سال ها به « محمد بنا» به خاطر عدم برگزاری انتخابی ایراد می گرفتند، اما حالا که نوبت خودشان شده است زیر همه چیز زده اند تا مبادا نفراتی را که خودشان می خواهند ملی پوش نشوند.

به نظر می رسد با این شرایط حتی تا پای هواپیما نیز باید انتخابی برگزار شود تا در نهایت نظر کادر فنی تأمین شود.

اینکه چرا کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی علاقه ای به قانونی که خودشان وضع کرده اند ندارند، سوالی است که بر ما هم پوشیده است، اما با این شرایط و زیر سوال بردن نتایج مسابقات انتخابی به نظر می رسد که در سال های آینده هم نباید به این رقابت ها چندان دلخوش بود. به قول معروف « سنگ اول چون نهد معمار کج؛ تا ثریا می رود دیوار کج» .

از نکات جالب توجه دیگر در برگزاری انتخابی، تعویق انتخابی سنگین وزن تیم ملی کشتی فرنگی برای رسیدن یکی از فرنگی کارانی که دوران محرومیت خود را پشت سر می گذاشت، بود؛ تصمیمی که با اعتراض بشیر باباجان زاده، دارنده مدال برنز جهان و ملی پوش ایران در المپیک لندن و در نهایت عدم حضور او در انتخابی مواجه شد. البته در این زمینه ایرادی به کشتی گیر نیست بلکه موضوع تمایل کادر فنی به حضور حتمی این کشتی گیر در انتخابی تیم ملی است.

آیا این نقض فرآیند انتخابی و قانون گریزی نیست؟ شعارزدگی تا کجا؟ صحبت های متناقض اعضای کادر فنی و شورای فنی خود گویای ابعاد این بی قانونی است که شعار جوانگرایی می دهیم، اما عکس آن عمل می کنیم.

با این شرایط خیلی بهتر بود کادر فنی کشتی گیران مورد نظر خود را منصوب می کرد تا با برگزاری انتخابی وقت کشتی گیران و مردم گرفته نشود و احترام و حرمت قانون هم حفظ می شد یا در صورت برگزاری انتخابی حداقل به نتایج آن پایبند بودند تا قانون بی قانونی رواج پیدا نکند.