محمدجواد شیرازی کیست و چرا عزل شد؟

به گزارش پارس- امیر جعفری:  به نظر بسیاری از ناظران و کارشناسان شهری، یکسال زمان کمی برای شهرداری تهران نیست که بیشتر پروژه های خود را تعطیل کرده و هیچ برنامه و طرح خاصی برای معضلات کلان پایتخت مانند سفرهای شهری، آلودگی هوا، ترافیک، مدیریت پسماند و  ساخت و ساز پروژه های حیاتی ندارد. اما در این بین آنچه در یکسال بیش از همه رونق دارد، اتهام زنی و روا داشتن اتهامات بی اساس و بی سند به مدیریت سابق شهری است. موضوعی که با وجود استعفای محمدعلی نجفی در اوایل بهار سال 97 همچنان در مدیریت جدید نیز پرشتاب دنبال می شود!

تقریبا مردادماه سال قبل بود که اعضای شورای شهر بر کرسی های خود در خیابان بهشت نشستند تا دوره چهارساله را آغاز کنند، بسیار زود نجفی به عنوان شهردار انتخاب شد ولی عمر مدیریت وی تنها 7 ماه بود و او به دلیل ناکارآمدی مجبور به کناره گیری از پست مهم شهرداری شد. در این بین وی تغییرات زیادی در شهرداری ایجاد کرد از جمله تغییر ریئس سازمان بازرسی شهرداری تهران. سازمانی که در زمان دکتر قالیباف با مشقت های فراوان برای مبارزه با تخلفات و فسادهای احتمالی در شهرداری تاسیس شد و توانست نقش بسزایی در کاهش این موارد داشته باشد. اما این سازمان با تغییر مدیرش به جایگاهی برای اتهام زنی و پرونده سازی علیه مدیران سابق تبدیل شد. ماموریت این حوزه برعهده محمدجواد شیرازی قرار گرفت و وی با ادعای انقلابی گری و مبارزه با فساد برچسب هایی مختلفی بر مدیرانی زد که در نهایت در همان ماههای نخست با دلخوری و گزارش هایی از اقدامات وی یاد می کردند. او در ایامی که در سازمان بازرسی بود به گفته امانی، معاون سابق شهرداری تهران همچون بازجوها با کارمندان برخورد می کرد و حتی افرادی برای بازجویی از خارج سازمان وارد کرده بود: « کارکنان شهرداری تهران از برخوردهای عجیب و شیوه های بازجویی و احضارشان در دوره مسولیت ایشان در بازرسی شهرداری و افراد ناشناسی که از خارج از سیستم و بدون اطلاع از مقررات و قوانین شهری با خود آورده بودند خاطرات تلخی دارند و قطعا ازشهردارمحترم جناب افشانی بابت این تغییر سپاسگذارند. »

شیرازی درست چند ماه پس از جلوس در سازمان بازرسی، تلاش کرد تا هیات های بازرسی مناطق را منحل کند، امری که بدون شک می توانست باعث افزایش تخلفات شود. مشخص نبود او که با شعار شفاف سازی وارد شده چگونه سعی می کند اهرم های مبارزه با فساد و تخلف را از بین ببرد. هرچند محمدعلی نجفی، شهردار سابق تهران سعی کرده بود با گزارش های خلاف واقع دستاوردهای سابق را زیر سوال ببرد که نمونه آن گزارش 500 صفحه ای بود که در آذرماه سال قبل ارائه داد، ولی به نظر می رسد کلیه سندسازی ها از سوی سازمان بازرسی صورت گرفته باشد. سندسازی که در یک مورد با شکایت نیروی انتظامی به خاطر گزارش های خلاف روبه رو شد و نجفی مجبور به عقب نشینی و عذرخواهی تلویحی شد.

با خروج نجفی و آمد محمدعلی افشانی، به نظر می رسید که دیگر جایی برای شیرازی نیست. او که سعی کرد تا دل رئیس جدید را به دست آورد به خاطر اقدامات غیرقانونی و غیرعرفی که در شهرداری داشت، بسیاری از بدنه شهرداری را ناراضی کرده بود. به نحوی که افشانی در یک جلسه گفته بود چند نفر در شهرداری هستند که آبروی این سازمان را برده اند. بسیاری از ناظران شیرازی را از جمله این افراد دانسته اند.

محمدجواد شیرازی که با آمدن نجفی به شهرداری راهی سازمان بازرسی شهرداری آمد، پس از چند هفته نشستن افشانی بر کرسی شهرداری، شیرازی از کار برکنار شد. برکناری وی در سایت های اصلاح طلب بازتاب گسترده داشت. اما وی پیش از آنکه از کار برکنار شود، نامه ای به محمدعلی افشانی نوشته بود و در آن تا توانسته بود شهرداری های سابق را نواخت. او اتهاماتی به دوران گذشته وارد ساخته که گویای اغراق است. اتهامی مانند تخلفات دهها هزار میلیارد تومانی! در حالی از سوی شیرازی به مدیریت سابق زده شده که هیچ یک از بزرگترین اتهام زنندگان هم چنین ادعایی نکرده اند! او دوره مدیران سابق شهرداری را کاملا سیاه و پر از تخلف و فساد جلوه داده و دوره 9 ماهه شهرداری نجفی را سفید و عاری از خطا به تصویر کشیده است!

اما آنچه دراین بین مهم است تناقضاتی است که هم اظهارات جدید وی در نامه اش به افشانی و هم آنکه برخی از اظهارات اعضای شورای شهر درباره واگذاری املاک شهرداری در دوره سابق را زیر سوال می برد. وی در بخشی از نامه از فشارهایی نام برده که هیچ مصداقی برای آن عرضه نمی کند و عنوان می کند که برای ادامه فعالیت وی بر افشانی فشار وارد شده است!:« اکنون براساس برخی از اخبار واصله، فشار‌های وارده از سوی برخی مراکز قدرت مبنی بر کنترل و توقف حرکت سازمان بازرسی شهرداری تهران در این مسیر ممکن است برای جنابعالی که در آغاز راه سخت امانتداری حقوق مردم قرار دارید، مشکلاتی ایجاد کند، لذا لازم می‌دانم ضمن تجدید عهد با همرزمانم که به زیبایی پیمان خود با سالار شهیدان را به آخر رساندند عرض کنم که گرچه نمی‌خواهم رفیق نیمه راهی برای شما باشم، اما قادر به تغییر این راه رفته در عمر گذشته نیز نیستم و اگر این فشار‌ها ممکن است در فعالیت جنابعالی موجب اختلاف گردد ترجیح می‌دهم شما را در اجرای تصمیمتان مختار بگذارم و به عنوان بگذارم و به عنوان یک شهروند عادی به وظیفه انسانی، دینی و اخلاقی خود پایبند بمانیم.»

این اظهارات در حالی است که بلافاصله از سوی شهرداری تهران وجود فشار برای تغییر شیرازی تکذیب می شود:« به دنبال انتشار نامه‌ای به امضای رییس محترم سابق سازمان بازرسی شهرداری تهران و ایجاد شائبه آنچه فشار به شهردار محترم تهران از جانب برخی مراکز برای توقف حرکت سازمان بازرسی شهرداری تهران قلمداد شده است، ضمن تکذیب هرگونه فشار برای انجام تغییرات مدیریتی، لازم به توضیح است که شهردار محترم تهران صرفاً شاخص‌های کارآمدی، تعهد، تخصص و مصلحت شهر و شهروندان را مبنای تغییرات مدیریتی می‌داند.»

با این وجود شیرازی یک روز قبل از آنکه نامه ای به افشانی بنویسد در مصاحبه ای کاملا محافظه کارانه و برخلاف آنچه که در نامه جدید خود از اتهامات جدید سخن گفته، حتی وجود 12 پرونده ارسالی به قوه قضاییه توسط محمد علی نجفی را از سوی سازمان بازرسی شهرداری منکر می شود. او در حالیکه در نامه اش نوشته است صدها پرونده تخلف، فساد و رانت از دوره گذشته را به مراجع قضایی ارجاع داده، ولی یک روز قبل از این اظهارنظر، در مصاحبه ای عنوان می کند، هیچ پرونده ای برای قوه قضاییه ارسال نشده است: « به عنوان بازرسی شهرداری هنوز هیچ پرونده‌ای را به قوه قضائیه ارجاع نداده‌ایم. طبق قانون باید پروند‌ه‌ها در سازمان بازرسی بررسی شده و متخلفانِ داخلِ شهرداری به هیات‌های تخلف معرفی می‌شوند، یا آنکه به منظور اضراری که وارد کرده‌اند، به محاکم قضایی فرستاده می‌شوند.»  حال چگونه است که وی تنها چند ساعت پس از این اظهارنظر در نامه به شهردار تهران از پیگیری دهها هزار میلیاردی پرونده ها در دستگاه قضا گفته است: « پیگیری آن در مراجع قضایی و نظارتی نیز با پیشرفت قابل توجهی به گرفتن نتیجه و بازگرداندن حق مردم نزدیک شده است.»

در کنار این تناقض آشکار در اظهارات رئیس سابق سازمان بازرسی شهرداری تهران، موضوعی دیگر که مطرح می شود، اتهامات جدید اعضای شورای شهر مبنی بر واگذاری 1300 ملک به افراد حقوقی و حقیقی است. محمود میرلوحی  و افشین حبیب زاده از اعضای شورای شهر در روزهای اخیر به صورت مستمر از پرونده های مربوط به املاکی سخن می گویند که به گفته محمدجواد شیرازی، از عدم وجود آمار یا سندی در سازمان بازرسی گفته است: « این آمار در اختیار ما نیست. تا پرونده‌ها به‌طور کامل بررسی و کارشناسی نشود، آنها را اعلام نمی‌کنیم. هر بزرگواری که این آمار را اعلام کرده، خودش در مورد آنها پاسخ دهد.»

آنجه اما در این شرایط فضا را جذاب تر کرده است پشت پرده های عزل آقای شیرازی است. ایشان در نامه دراماتیک خود که با عنوان جعلی رئیس سازمان بازرسی منتشر کرده- در زمان انتشار نامه رئیس سازمان بازرسی فرد جدیدی بوده- تلاش نموده تا خود را مدیر مبارزه با فساد جلوه داده و دلیل برگناری خود را همین موضوع بداند. لایه پنهان این نامه آنجاست که تلویحا افشانی را مخالف مبارزه با فساد عنوان می کند. این هم از رسم برخی مدیران سیاسی کار است که به هنگام عزل شروع به سیاه نمایی می کنند. آقای شیرازی ای کاش به جای مظلوم نمایی صراحتا دلیل واقعی برکناری خود توسط افشانی را اعلام می کرد و در قفای جملات زیبا پنهان نمی شدند.

جالب تر اینکه افشانی در نامه انتصاب رئیس جدید سازمان بازرسی شهرداری حتی تشکری ساده از شیرازی نکرده و این نشان از عصبانیت شدید افشانی از شیرازی است.

شیرازی در نامه پر از عصبانیت ناشی از عزل خود اتهامات ناروایی را به عملکرد درخشان شهرداری در دوران قالیباف وارد آورده بدون آنکه اشاره کند در آستانه یکسالگی حضور دو شهردار اصلاح طلب در تهران وضعیت این شهر در چه وضعی است.  حال در مسابقه اتهام زنی به مدیران سابق، شیرازی نیز عقب نماند ولی وی بسیار ناشیانه عمل کرد و علاوه بر اینکه عزل شد، در یک اقدام غیراخلاقی و خارج از انصاف بدون آنکه اتهامات در قوه قضاییه ثابت شود یا مدیران سابق بتوانند از خود دفاع کنند، کلیه دستاوردهای مدیریت سابق را همچون رئیس خود زیر سوال برد اما در نهایت در  خروجی سازمان به او توسط هم حزبی هایش نشان داده شد.