پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محسن مهدیان- آقای روحانی از رفراندوم گفتند؛ رفراندوم جزء اصول قانون اساسی است. هرآنچه مورد اجماع مردم است سرنوشت خودآنهاست و بهترین راه است. راه درست موجب پیشرفت است و انتخاب نادرست، تجربه است و موجب رشد و تعالی.

اما موضوع در رفراندوم اهمیت دارد. مساله جدیدی که نیازمند رای مردم است چیست؟ از رفراندوم استقبال می کنیم؛ اما انتظار ندارید موضوعاتی که یکبار مردم انتخاب کردند را برایش مجدد پای صندوق روند؟ مردم فروردین 58 به جمهوری اسلامی رای دادند. یکبار اسلام و الله را به عنوان حاکم انتخاب کردند. انتظار ندارید که برای حاکمیت کدخدای آمریکائی و موضوعاتی با این محور و محتوا، یکبار دیگر پای صندوق بروند؟

همان ایام یکبار قانون اساسی به همه پرسی گذاشته شد. سال 68 نیز برای اصلاح قانون اساسی رای شان را تکرار کردند. توقع ندارید که برای جبران کم کاری ها در اقتصاد مقاومتی اصل 43 قانون اساسی را مجدد به رای بگذاریم و استقلال اقتصادی را محک بزنیم؟

این ماجرا وقتی نگران کننده می شود که تاریخ طرح رفراندوم را در بیان آقای روحانی مرور کنیم. پیشتر در سال 93 وقتی از رفراندوم گفتند به دغدغه شان برای رفراندوم نیز اشاره کردند: "چند دهه اقتصاد به سیاست داخلی و خارجی یارانه داده است و شاید لازم باشد برای مدتی هم سیاست به اقتصاد یارانه دهد". ابعاد این گزاره را متوجه هستیم؟

قرارست قانون اساسی و جمهوری اسلامی و اسلام را مجدد به رفراندوم بگذاریم؟

خلاصه از رفراندوم استقبال می کنیم.

یک نکته ساده هم باقی ماند. باید به انتخاب مردم احترام گذاشت. سرنوشت این انتخاب ها چه می شود؟ ضمانت اجرائی انتخاب مردم چیست؟ در آخرین انتخاب مردم، که شعبه ای از رفراندوم بود، رئیس جمهور انتخاب شد. چه میزان مطالبات مردم در آن انتخابات عمل شده است؟ لطفا از میزان تحقق خواست مردم‌در همه پرسی قبلی هم گزارش دهید.