قاسم جعفری عضو شورای مرکزی کانون دانشگاهیان ایران اسلامی گفت: متاسفانه ما در این انتخابات با پدیده و بدعت جدیدی در عرصه سیاسی کشور با عنوان بحث کاندیداهای پوششی یا حمایتی روبرو هستیم که چند نکته حقوقی و شرعی در این رابطه وجود دارد.

این عضو هیات علمی دانشگاه ادامه داد: اولین نکته اینجاست که ما نه در قانون اساسی و نه در قوانین مربوط به انتخابات چیزی با عنوان کاندیدای پوششی و حمایتی و اینکه یک کسی با این هدف که از فرد دیگری حمایت کند وارد عرصه انتخابات شود، نداریم.

نماینده سابق مجلس تصریح کرد: کسی که در انتخابات شرکت می‌کند با پر کردن فرم مربوطه به نوعی یک قرارداد با مردم می‌بندد و در زیر فرم هم امضاء می‌کند که من صحت اطلاعاتی که نوشته‌ام را شرعاً و قانوناً قبول دارم.

وی گفت: جدیت یکی از ارکان هر عقدی است، وگرنه وقتی جدیتی وجود نداشته باشد مانند یک فیلم و بازی کردن نقش و در کل غیرواقعی است.

جعفری گفت: برخی از این افراد حتی وقتی متوجه این حرکت غیرقانونی شدند سعی کردند از راه دیگری وارد شوند در صورتی که ما در فقه قاعده‌ای داریم که می‌گوید پیمان‌ها، عقدها و معاملات تابع قصد طرفین است. پس قصد افراد مهم است.

جعفری با اشاره به این سخن سخنگوی شورای نگهبان مبنی بر اینکه ما نیت خوانی نمی‌کنیم، گفت: اینجا بحث نیت خوانی مطرح نیست و یک مسئله روشن است، اولا اینها خودشان اعلام کردند که حمایتی و پوششی هستند و به این مسئله اقرار کردند و اینکه اگر هم نگویند رفتار و گفتارشان و نوع واکنش‌هایشان این مسئله را نشان می دهند.

وی گفت: به اعتقاد ما باید با این بدعت سیاسی برخورد شود. متاسفانه امروز یک بدعت سیاسی، قانونی و اخلاقی در حال رخ دادن است که می تواند تقویت نفاق، دوگانگی و دروغ را در جامعه زیاد کند و به نوعی تکلیف به حساب بیاید.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه امروز شورای نگهبان با یک سوال اساسی و جدی روبرو است، تاکید کرد: به اعتقاد ما افرادی که اینگونه وارد عرصه می‌شوند صلاحیت ندارند. این افراد یا باید جدیت و صداقت خودشان را ثابت کنند یا اینکه انتظار ما این است که شورای نگهبان این سوال جدی حقوقی و شرعی را پاسخ دهند تا این روش در آینده به یک سنت غلط تبدیل نشود.

عضو شورای مرکزی کانون دانشگاهیان ایران اسلامی اضافه کرد: همه می‌دانند معاون اول رئیس جمهور که دوشادوش دولت حرکت کرده امکان ندارد یکباره علیه رئیس خودش شورش کند اگر غیر از این بود می بایست در اولین فرصت کرسی معاونت را رها می‌کرد و می‌گفت من با این  رئیس که این اشکالات را دارد نمی توانم کار کنم. پس وقتی چنین کاری انجام نشده نشان می‌دهد این مسئله یک بازی سیاسی است.