خطری که با تعویق مذاکرات صلح بیشتر می شود

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- حامد رحیم پور- همواره این سوال مطرح بود که القاعده پس از مرگ ملا عمر چه موضعی اتخاذ خواهد کرد. بیانیه الظواهری وبیعتش با  ملا اختر منصور رهبر جدید طالبان نشان داد که القاعده قصد دارد همچنان در کنار متحد دیرین خود در منطقه باقی بماند.

سابقه نزدیکی طالبان به القاعده به 15سال پیش برمی گرددزمانی که طالبان در افغانستان به شدت تضعیف شده بود و با ملحق شدن به شبکه حقانی پاکستان، شرایط ویژه ای را برای خود به وجود آورد.این گروه با نقل مکان از افغانستان به مناطق صعب العبور و خاص کوهستانی کشور پاکستان مجددا خود را ساماندهی کرد.بیعت القاعده با طالبان می تواند به نفع طالبان باشد،چرا که القاعده شبکه ای جهانی است و از منابع مالی بیشتری برخوردار است و طالبان می تواند با استفاده از این منابع مالی وگسترش فعالیت های خود، وزنه بیشتری در مذاکرات صلح با دولت افغانستان کسب کند اما با توجه به  پیچیدگی‌ها  وچند لایگی در ساختار طالبان نمی‌توان باصراحت تصویر روشنی از ادامه مذاکرات صلح ترسیم کرد .

باید ببینیم آیا ملا اختر منصور با مذاکرات صلح موافق است یا اظهارات وی پس از انتخابش به عنوان رهبری مبنی بر ادامه جهاد تلاشی از سوی وی برای کنترل اوضاع و مخالفانش است؟ چرا که تعویق مذاکرات  واختلافات درونی در طالبان بالقوه نمی‌تواند مثبت تلقی شود آن هم در شرایطی که القاعده از قدرت سابق خود برخوردار نیست و هرگونه اختلافی می‌تواند بر افزایش تحرکات داعش در افغانستان تاثیرگذار باشد.