به نظر می رسد که مذاکرات هسته ای به شکست خواهد رسید و به این وسیله دلواپسان ایران و آمریکا، به هدف خود نایل خواهند شد. البته این کاملا اشتباه است که این دو گروه را مانند جناب هاشمی همراه و همصدا قلمداد کرد. این دو گروه به دو دلیل کاملا متفاوت با مذاکرات مخالفند و به هیچ وجه اینطور نیست که اشتراک منافع پیدا کرده باشند یا با هم همکاری کنند. اما یک سوال مهم از دلواپسان ایران وجود دارد که شرح داده می شود.

فردای شکست مذاکرات، برنامه دلواپسان آمریکا مشخص است. هدف آنها این است که طبق رهنمود نتامیاهو، تحریم ها را تشدید کنند تا فشار بر ایران افزوده شود. طرح رساندن فروش نفت ایران به صفر آماده تصویب است و پیش بینی می شود در قدم بعد فلزات گرانبها و اقلامی که به عنوان واسطه خرید و فروش قابل استفاده اند تحریم خواهند شد. از سویی رییس جمهور بعد آمریکا یا هیلاری کلینتون است یا یک جمهوری خواه که در هر دو صورت نسبت به اوباما در مقابل ایران موضع سرسختانه تری دارد و بعد از اوباما فشار به ایران از نظر اجرایی هم ساده تر می شود. تصور آنها که از سوی نتانیاهو دیکته شده است، این است که با این اقدام، همانطور که ایران را بعد از بیش از سی سال پای میز مذاکره مستقیم و امتیاز دادن آوردند، می توانند ایران را وادار به دادن امتیاز بیشتر کنند.

اما سوال مهم از دلواپسان ایران این است که برنامه آنها برای فردای شکست مذاکرات چیست؟ دو کلمه "اقتصاد مقاومتی" راه حل نمی شود و برنامه اجرایی می خواهد. باید دقت کنند که دولتی که خود را برای توافق آماده می کرده است، بعید است برنامه ای برای فردای شکست مذاکرات داشته باشند. حال برنامه آنها چیست؟ تا جایی که دیده ام یک برنامه دارند و آن الزام دولت به غنی سازی با درصد بالا است. اما آیا تصویب طرح الزام دولت به غنی سازی 60% برای زیردریایی های اتمی نداشته ایران، پاسخ مناسب و کارایی است؟ در این شرایط، چون آنها مخالفند باید مثل دلواپسان آمریکا برنامه برای بعد از رسیدن به هدف شکست مذاکرات داشته باشند. اگر این قسمت ها را فکر نکنند و برنامه نریزند، نرمش قهرمانانه مجدد و رسیدن دلواپسان آمریکا به هدف خود در پیش خواهد بود. باید دقت کنند، کنار گذاشتن ظریف و تیمش چون طبق گفته برخی از آنها در حال خیانت است، راه حل نیست. سلب و نفی تا جایی کارا است و از جایی به بعد ایجاب نیاز است. همین نبود ایجاب بود که باعث شد، که تیم قبلی نتواند به راه حل برسد.

پ.ن.: از عبارت "دلواپسان آمریکا" برای این استفاده می شود که عبارت معادل ایران در ادبیات سیاسی آمریکا ظاهرا هنوز ساخته نشده است.