از سربازی تا سرداری
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، مالک شریعتی به مناسبت دیدار دانشجویان با رهبر انقلاب، یک یادداشت خود را مجددا بازنشر داد و در صفحه اجتماعی خود نوشت:
بخشی از یک یادداشت قدیمی در مرداد سال هشتاد و هشت که به مناسبت فرمایشات دیشب رهبری بازنشر میشود.
ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ ﭼﻨﺪ ﻣﻮﺿﻊ ﺩﺍﺭﻧﺪ:
۱- ﮔﺮﻭﻫﯽ ﺍﺳﺎﺳﺎ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺫﻋﺎﻥ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺷﺎﻥ ﺭﻭﺷﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ.
۲- ﮔﺮﻭﻩ ﺩﻭﻡ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ ﺭﺍ ﻗﺒﻮﻝ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﺑﺎ ﺷﺨﺺ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻧﺨﺴﺖ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ. ﭼﺮﺍﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺧﺎﺹ، ﺩﺭ ﻧﯿﺎﺑﺖ ﻋﺎﻡ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻋﺞ) ﺗﻮﺳﻂ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ، ﺩﯾﮕﺮ ﺟﺎﯼ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﺑﯿﻦ ﺷﺨﺺ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻧﯿﺴﺖ. ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻃﺒﻖ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺭﺍ ﻋﺰﻝ ﻭ ﻣﺼﺪﺍﻕ ﺟﺪﯾﺪﯼ ﻣﻌﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﻢ ﺑﺎﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺰﻭﻡ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺟﺎﺭﯼ ﻭ ﺳﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ.
۳- ﺩﺳﺘﻪ ﺳﻮﻡ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﻣﻄﯿﻊ ﻣﺤﺾ ﻭﻟ*ﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺍﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﮐﻤﮑﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﺭﻩ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻨﺪ. ﻧﻈﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﮑﻤﯽ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪ. ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺧﻮﯾﺶ ﻣﺎﺟﻮﺭﻧﺪ ﻭﻟﯽ ﺧﺎﺻﯿﺘﯽ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ*. ﭼﺮﺍﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻈﺎﻥ ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻤﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺗﺼﺪﯾﻖ ﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭ - ﺁﻧﻬﻢ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﮔﻔﺘﻤﺎﻥ ﺳﺎﺯ ﺁﻥ - ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ﺍﯾﻨﺎﻥ ﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﺷﺪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
۴- ﺩﺳﺘﻪ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﺻﻞ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ ﻭ ﻧﺎ ﺑﺎ ﻣﺼﺪﺍﻗﺶ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻭﻟﯽ "ﻧﻮﻣﻦ ﺑﺒﻌﺾ ﻭ ﻧﮑﻔﺮ ﺑﺒﻌﺾ" ﺍﻧﺪ. ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺻﺪﻭﺭ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭ ﺍﻧﺸﺎﯼ ﺭﺍﯼ ﻗﻄﻌﯽ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ، ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﮐﻪ ﺧﻼﻑ ﻣﯿﻠﺸﺎﻥ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺍﺳﺘﺪﻻﻟﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻘﺎﻭﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺳﺮﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ﯾﺎ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻋﻤﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﯾﺎ ... .
۵- ﺩﺳﺘﻪ ﭘﻨﺠﻢ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺭ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻣﺸﻮﺭﺕ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﺑﺮﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺣﺘﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﻧﻈﺮﯼ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﻣﺸﻔﻘﺎﻧﻪ ﻭ ﺑﺪﻭﺭ ﺍﺯ ﺟﻨﺠﺎﻝ ﻭ ﻫﯿﺎﻫﻮ ﺑﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﻭﺍﻗﻊ ﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﻭ ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ ﺩﺭ ﺣﻘﺎﻧﯿﺖ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺭﻓﯿﻊ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﻧﮕﺮ ﻭ ﺫﻭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻫﻤﻪ ﺟﻮﺍﻧﺐ ﺍﻧﺸﺎﯼ ﺣﮑﻢ ﻧﻤﻮﺩ، ﮔﺮﺩﻥ ﻣﯽ ﻧﻬﻨﺪ ﻭ ﺳﻤﻌﺎ ﻭ ﻃﺎﻋﺘﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻡ ﻋﻤﻞ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺣﮑﻢ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻫﻤﺖ ﻣﯽ ﮔﻤﺎﺭﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻭ ﺗﺸﺮﯾﺢ ﺿﺮﻭﺭﺕ ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺁﻥ ﺣﮑﻢ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﯽ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺑﺴﻂ ﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﻗﺎﻧﻊ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺭ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﺑﻬﺎﻡ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻭﻻﯾﺖ ﭘﺬﯾﺮﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻧﯿﺰ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﻻ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﺪ ﻫﻨﺮ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﻫﻨﺮ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻢ ﻧﻈﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺁﻧﭽﻨﺎﻥ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﺒﺪﻉ ﺁﻥ ﺍﯾﺪﻩ ﻭ ﻧﻈﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻣﺎ ﻭﻻﯾﺘﻤﺪﺍﺭﯼ ﭼﯿﺰﯼ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﻭﻻﯾﺖ ﭘﺬﯾﺮﯼ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﺳﺮﺑﺎﺯﺍﻥ ﻭﻻﯾﺖ ﺟﺰ ﻭﻻﯾﺖ ﭘﺬﯾﺮﯼ ﻫﻢ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﺳﺮﺩﺍﺭﺍﻥ ﻭﻻﯾﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺧﺎﻟﺼﺎﻧﻪ، ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻡ ﺳﺮﺩﺍﺭﯼ ﻭﻻﯾﺖ ﻣﯽ ﺭﺳﻨﺪ ﺍﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﻭﻻﯾﺖ ﭘﺬﯾﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ ﻭﻻﯾﺘﻤﺪﺍﺭ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﯾﻌﻨﯽ ﭼﻪ؟
ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﺍﺯ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﻓﮑﺮﯼ ﻭ ﺧﻂ ﻣﺸﯽ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻭ ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ ﻭﻻﯾﺖ ﻓﻘﯿﻪ، ﺣﺘﯽ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺳﺘﻮﺭﯼ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺗﮑﺎﻟﯿﻒ ﺧﻮﺩ، ﺩﻗﯿﻘﺎ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ. ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﯾﮏ ﮐﺎﺭ ﯾﺎ ﺍﺗﺨﺎﺫ ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻊ، ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻊ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺍﻭ ﻣﻮﺭﺩ ﺭﺿﺎﯾﺖ ﻭﻟﯽ ﻓﻘﯿﻪ ﻫﺴﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ ﻭ ﻃﺒﯿﻌﺘﺎ ﺍﮔﺮ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭ ﺣﺘﯽ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﺎ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﺩ ﻭ ﻋﻤﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺍﺯ ﻭﻻﯾﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻋﻤﻞ ﺑﻬﻨﮕﺎﻡ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻻﺯﻡ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﺗﺮﺳﯿﻤﯽ ﻋﻘﻼﻧﯽ ﻭ ﺷﺮﻋﯽ ﻭﻻﯾﺖ ﺍﺳﺖ.
ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﻗﺪﺍﻣﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺩﺳﺘﻮﺭ ﻭ ﮐﺴﺐ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺍﮔﺮ ﻋﻤﻞ ﻭ ﺍﻗﺪﺍﻣﯽ ﻣﺤﻞ ﺷﺒﻬﻪ ﺷﺪ ﻭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﺧﻄﻮﻁ ﻣﺸﯽ ﺗﺮﺳﯿﻤﯽ ﻭﻻﯾﺖ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﮐﺎﻧﺎﻝ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﮐﺴﺐ ﺗﮑﻠﯿﻒ ﻭ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﺎﯾﺪ ﻭ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ.
ارسال نظر