به گزارش پارس ، به نقل ازروزنامه ایران: نام « کمند» ، نام خانوادگی « امیرسلیمانی» ، فرزند سعید، فارغ التحصیل بازیگری و کارگردانی. او فعالیت هنری خود را در عرصه هنر تصویر از سال ۱۳۵۹ و با بازی در نمایش « سنجاب ها» آغاز کرد.

سال ۱۳۶۵ با بازی در فیلم ترنج به سینما آمد اما در تلویزیون و با بازی در نقش « آذر» مجموعه « پدرسالار» به شهرت رسید و با مجموعه « همسایه ها» مورد توجه قرار گرفت. در سینما هم برای بازی متفاوتش در فیلم « قرمز» در هفدهمین جشنواره فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفت.

خانم امیرسلیمانی از دیدگاه شما زندگی یک هنرمند سینما که چهره آشنا و محبوب اقشار مختلف جامعه محسوب می شود با یک فرد دیگر جامعه چه تفاوت هایی دارد؟

این تفاوت دو بعد مختلف را در برمی گیرد، یک بعد فضای شخصی هنرمند و بعد دیگر به زندگی اجتماعی وی برمی گردد. در فضای زندگی شخصی، مهمترین اثری که می گذارد، ایجاد بی نظمی است.

این بی نظمی نیز برگرفته از خصیصه و نوع جنس حرفه بازیگری است. وقتی برای نقشی در فیلمی مشغول به ایفای نقش می شوید، ساعت بندی تصویر برداری و ضبط و… همیشه آن طور که برنامه ریزی شده است پیش نمی رود و ناهماهنگی ها بی نظمی ایجاد می کند که سایه برفضای زندگی شخصی فرد می اندازد.

چهره شناخته شده بودن در جامعه و در میان مردم چه حال وهوایی دارد؟

دختر سعید امیرسلیمانی (بازیگر تئاتر وسینما) بودن باعث شد از کودکی با فضای زندگی هنرمندان عرصه تصویر آشنا شوم. نخستین مرتبه ای که نقشی بازی کردم، شخصیتی در نمایش سنجاب ها بود، آن زمان هفت سالم بود، نقش در یک کار تئاتری بود، مخاطب محدودی داشت، ولی در ۹ سالگی که در تلویزیون حاضر شدم مردم مرا شناختند. آن زمان بود که در جامعه با ابراز توجه مردم مواجه شدم، ابتدا احساس خوبی نداشتم.

این که مردم در خیابان نگاهم می کردند و با دستان شان نشانم می دادند یا دائم مرا به گفت و گو می خواندند مرا که کودک بودم خسته می کرد. همان روزها بود که پدرم به طور جدی درمورد حرفه بازیگری صحبت کرد و گفت: « بازیگری مواجه شدن با این گونه برخورد های مردم در جامعه است و با هر مرتبه نقش آفرینی، این ابراز توجه ها که به حتم از روی لطف است بیشتر نیز خواهد شد، باید اکنون تصمیم خود را بگیری.

تصمیمی که از آن پشیمان نشوی، باید بدانی که بودن در دنیای بازیگری باعث می شود قسمتی از زندگی ات متعلق به مردم باشد، پس اگر جنبه حضور در این فضا را نداری باید از این دنیا خداحافظی کنی، زیرا اگر بازیگر مردم هستی نسبت به آن ها مسئول هستی باید بدانی نسبت به مردمی که تو را هنرمند خود می دانند اخلاق گرایانه رفتار کنی. » آن روز نخستین تصمیم بزرگ زندگی خود را گرفتم و در فضای بازیگری ماندم.

شما در کنار بازیگری در چه زمینه های هنری دیگری فعالیت دارید؟

عکاسی می کنم. علاقه ام به عکاسی درکنار همسری عکاس متولد شد. ازدواج با همسرم مرا با دنیای این هنر بیشتر آشنا کرد و کم کم آنقدر عاشق این هنر شدم که به یادگیری حرفه ای این هنر پرداختم و حالا یک استودیو عکاسی دارم. در کنار آن از کودکی به ورزش نیز توجه خاصی داشتم.

اما بازیگری حرفه من است. حرفه ای که بسیاردوستش دارم. ورزش را برای سلامتی ام دنبال می کنم و عکاسی هم منبع درآمد زندگی ام محسوب می شود. فضایی که هم کار است و هم عشق.

موسیقی و کتابخوانی چه نقشی در فضای زندگی شما دارند؟

هردو در زندگیم پررنگ هستند. موسیقی نقش بیشتری نسبت به کتاب برایم دارد، زیرا در هرفضا و مکانی می توان موسیقی را همراه زندگی داشت ولی برای کتابخوانی فضای مناسب نیاز است. موسیقی ساعت های زیادی از زندگی مرا پر می کند.

آخرین کتابی که خواندید چه بود؟

« راز عشق» کتابی برگرفته از خاطرات پروفسور حسابی که هدیه پسر ایشان به من بود و از خواندن آن بسیار لذت بردم.

مطالعه نقش موثری در زندگی هر فرد دارد. نخستین و بهترین راه فراگیری هر شخص است، بدون این که نیاز به هزینه زیاد یا وقت بسیار داشته باشد، انسان باید همیشه دامنه اطلاعات خود را بالا ببرد، جهان بینی خود را افزایش بدهد و کتاب سریع ترین و بهترین راه برای به روز بودن است که نیاز رشد یک هنرمند نیز محسوب می شود.

کمند امیر سلیمانی اگر خسته، عصبانی، غمزده شود برای رسیدن به آرامش چه فضایی را برمی گزیند؟

قدم می زنم. قدم زدن در فضای سرسبز حس آرامش به من می دهد و باعث می شود هم ذهن ام آرام تر شود و هم بهتر فکر کنم.

اگر فردی از شما برای تماشای یک فیلم سینمایی، یک اثر نمایشی یا یک برنامه تلویزیونی دعوت به همراهی کند کدام را برمی گزینید؟

قطعا تئاتر را انتخاب می کنم یا سینما را .