پایگاه خبری گلوبال ریسرچ در تحلیلی نوشته است: وقت و بی وقت ائتلاف ناتو بر روایت‌های ساختگی خود درباره روسیه تاکید می‌کند. ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو اخیرا در جریان سخنرانی خود در باواریا آلمان گفت: ما شاهد افزایش اقدامات خصمانه از سوی روسیه هستیم که مایل به استفاده از زور است.

این در حالی است که ناتو به دنبال ایجاد یک "منطقه شینگن نظامی" در اروپاست.

هانس هانسو، وزیر دفاع استونی در این باره می‌گوید: ما بر روی این مساله کار می‌کنیم تا مطمئن شویم سربازان بتوانند فارغ از محدودیت‌های سیاسی بدون نیاز به روادید، از مرزها بگذرند.

این ایده برای نقل و انتقال آزادانه سربازان و تجهیزات ناتو در سراسر اروپا مطرح شده است که به واسطه آن دیگر نیازی برای صدور روادید برای نیروها نیست. این مساله تضعیف تمامیت ارضی این کشورها را در پی دارد اما در عوض روند عملیات برون مرزی را تسهیل می‌کند. کشورهای حوزه بالتیک و لهستان به ویژه در انجام این مساله و مطرح شدن آن فعالانه رفتار می‌کنند. محدودیت‌های موجود نقل و انتقال و جابجایی 5000 نیروی واکنش سریع ناتو را مانع می‌شود.

سربازان می‌توانند آزادانه در دوران جنگ نقل و انتقال داشته باشند اما مطرح شدن منطقه شینگن نظامی از سوی ناتو الزاما بر تمرکز نیروها به منظور آمادگی برای تهاجم در طول مرزهای روسیه استوار است. ایجاد یک نیروی واکنش سریع 40 هزار نفره در ناتو در حال انجام است.

در همین حال، نظامیان آمریکا و نروژ درباره احتمال استقرار نیروهای آمریکایی در نروژ گفت‌وگو می‌کنند؛ کشوری که 200 کیلومتر مرز مشترک با روسیه دارد. استقرار نیروهای آمریکایی در این کشور اسکاندیناوی بخشی از برنامه‌های چرخشی نروژ عنوان شده است که مطابق تمایلات آمریکا است. روزنامه نروژی "Adresseavisen" در 10 اکتبر گزارش داد که 300 تن از نیروهای تفنگداران ویژه آمریکا به زودی در پایگاه نظامی "Vaernes"‌ در منطقه تروندهایم در 1000 کیلومتری مرز روسیه و نروژ مستقر می‌شوند.

این پایگاه هوایی برای انجام برنامه مشترک نیروهای ویژه آمریکایی و نروژی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به تفنگداران ویژه نیروی دریایی آمریکا اجازه داده می‌شود تا هزار دستگاه خودرو و سایر قطعات و تجهیزات را که برای انجام عملیات است، در این مکان مستقر و انبار کنند.

چندین منبع دفاعی به این روزنامه گفتند که این برنامه‌ها برای استقرار نیروهای آمریکایی در این پایگاه نظامی در حال انجام است. براساس گزارش پایگاه Military.com، اطلاعات مربوط به این برنامه از سوی ژنرال نیل ای. نلسون، فرمانده آمریکایی نیروهای تفنگدار ویژه در اروپا و آفریقا تایید شده است.

300 تفنگدار ویژه نیروی دریایی آمریکا به راحتی و سادگی می‌توانند مورد حمایت قرار گیرند. تنها هدف استقرار این نیروها آمادگی برای حمله به روسیه است. از اینا گذشته، این نیروها نخستین نیروی ضربت آمریکا هستند که در مرزهای روسیه مستقر می‌شوند. این اقدام تحریک آمیز در زمانی رخ داده که روابط میان روسیه و ناتو اصلا خوب نیست.

در فوریه سال جاری میلادی، مشخص شد که تفنگداران ویژه نیروی دریایی آمریکا از غارهای نروژ مربوط به دوران جنگ سرد برای انبار و نگهداری تانک‌های جدید، آتشبار و سایر تجهیزات نظامی استفاده می‌کنند تا حضورشان را در نزدیکی مرزهای روسیه با کشورهای عضو ناتو بیشتر کنند.

ارتش در سال 1981 از این غارها برای استقرار و مخفی کردن تجهیزات نظامی استفاده می‌کرد. پس از جنگ سرد،‌ هزینه حفظ این غارها به نروژ داده شد. استفاده از این غارها بار دیگر با استقرار تجهیزات نظامی از سوی آمریکا برای پشتیبانی از 15 هزار سرباز مطرح شده است.

به گفته "هیثر کلونی"، مدیر مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌الملل برنامه اروپا، به اروپای شمالی در حال حاضر به عنوان یک صحنه عملیات نگاه می‌شود. این برنامه‌ها از سوی ناتو برای تقویت حضور و افزایش فعالیت‌های نظامی در مرزهای روسیه محسوب می‌شود.

آماده سازی برای جنگ دقیقا در زمانی صورت می‌گیرد که آلمان – غول تجاری اروپا- اعلام کرده که می‌خواهد نقش بهتری در دفاع اروپا داشته باشد و به دنبال ارتقا و افزایش هزینه‌های نظامی خود است.

اورسولا فون درلاین، وزیر دفاع آلمان گفته است که وزارت اقتصاد کشورش با افزایش هزینه‌های دفاعی تا سقف 10 میلیارد یورو تا 2020 و برای خرید تجهیزات و افزایش نیروها موافقت کرده است. او گفت: آلمان آماده حضور و همکاری و مسئولیت پذیری بیشتر است. این یک مسیر درست است اما به زمان و پول زیادی نیاز دارد.

ائتلاف ناتو تلاش می‌کند تا تنش‌ها در اروپا را با تقویت نیروهایش از بین ببرد و برای این کار به یک دشمن خیالی نیاز دارد تا همه را متحد کند و بدون آنکه نظر زیادی به خود جلب کند، فعالانه در حال آمادگی نظامی در مرزهای روسیه است. اما نه برنامه‌های مربوط به ایجاد منطقه شینگن نظامی، نه استقرار نیروهای ویژه آمریکایی در نروژ و نه افزایش هزینه‌های نظامی آلمان، در رصد رسانه‌های غربی قرار ندارند.

اقدامات تحریک آمیز یکی پس از دیگری همراه با سر و صدای بی نهایت رسانه‌های غربی درباره "تهاجم‌های روسیه" صورت می‌گیرند. آمادگی برای جنگ به شدت امنیت اروپا را کاهش می‌دهد و فرصت‌های احیای مذاکرات میان روسیه و ناتو را از بین می‌برد؛ مذاکراتی که روسیه مدت‌ها به دنبال آن بوده است. به جای آن ائتلاف ناتو نهایت تلاش خود را برای تحریک یک رقابت تسلیحاتی با نتایجی غیرقابل پیش بینی به کار گرفته است.