اظهارات «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه مبنی بر استرداد یکی از عوامل عملیات تروریستی در بروکسل به بلژیک و چرایی آزادی وی در این کشور اروپایی، طی روزهای گذشته معمای پیچیده ای را پیش روی افکار عمومی و تحلیلگران مسائل سیاسی ـ امنیتی گشوده است.

فارغ از اهمال کاری دستگاه قضایی بلژیک در آزادی «ابراهیم بکراوی» و رویکرد سوال برانگیز دستگاه امنیتی این کشور در آزاد نگاه داشتن این تروریست ستاره دار، افشاگری اردوغان در خصوص ابراهیم بکراوی سوالات زیادی را به ذهن متبادر می سازد که هنوز هیچ نهاد مسئولی حاضر به پاسخ گویی پیرامون آنها نشده است:

مطابق اظهارات اردوغان، ابراهیم بکراوی در ژوئن سال گذشته از سوی پلیس ترکیه دستگیر و به بلژیک فرستاده شده بود، این در حالی است که در همین مدت هزاران تروریست دیگر با تابعیت اروپایی رفت و آمد نسبتا آزادانه ای در مرز ترکیه و سوریه داشته و بدون اینکه با مزاحمتی از سوی پلیس این کشور مواجه شوند به صفوف داعش و النصره و دیگر گروه های تکفیری در داخل خاک سوریه پیوستند.

از سویی؛ اخیرا دادگاهی در استانبول حکم آزادی ۷ شهروند ترکیه ای متهم به همکاری با داعش را صادر کرد و این افراد خطرناک از زندان «سیلویری» در ترکیه آزاد شدند. این در حالی بود که پیشتر برای هر یک از این متهمین تقاضای ۱۰ تا ۱۵ سال حبس شده بود.

همچنین شواهد و مستندات موجود نشان می دهد که رفت و آمد تروریست های تکفیری در مرز سوریه و ترکیه همچنان ادامه دارد و دستگاه امنیتی ترکیه اقدام قابل توجهی در مهار تروریسمی که در یک قدمی آن وجود دارد صورت نمی دهد.

به عبارت بهتر، ترکیه نه تنها به عنوان سدی محکم در برابر داعش و اعضای این گروه عمل نکرده، که به یکی از نقاط اتکای گروه های تکفیری در عراق و سوریه تبدیل شده است.

حال با توجه به این موارد، افشاگری های اردوغان در خصوص استرداد ابراهیم بکراوی به بلژیک تنها یک پیام دارد و آن «تلاش ترکیه برای تبرئه خود از اتهام حمایت از داعش» است. زیرا با توجه به نقش ابراهیم بکراوی در حوادث تروریستی بروکسل، اردوغان این فرصت را مغتنم شمرده تا بلکه بتواند افکار عمومی دنیا و منطقه را در خصوص مبارزه ترکیه با داعش اقناع نماید!

این اقناع گری اردوغان اما؛ بسیار ناشیانه صورت گرفته است و استرداد ابراهیم بکراوی به بلژیک در مقابل صدها مصداق حمایت اردوغان از داعش و گروه های تکفیری اساسا عیار و ارزشی ندارد که با استناد به آن بتوان مدعی مبارزه ترکیه با داعش شد.

در واقع؛ اردوغان هم اکنون به قطعه ای کوچک از پازلی استناد می کند که تصویر کلی آن «حمایت ترکیه از داعش» است، حال آنکه در کنار این رویکرد و استراتژی کلی، ممکن است برخی اقدامات تصنعی و ظاهری نیز علیه آنها صورت گرفته باشد.

بر این اساس؛ بدیهی است تا زمانی که اردوغان استراتژی کلی خود در دفاع از گروه های تروریستی و تکفیری در سوریه و عراق را تغییر ندهد، هر گونه ادعای وی در مبارزه با داعش به حنای رنگ باخته ای می ماند که کمترین سازگاری و انطباقی با واقعیات موجود ندارد، حتی اگر این اقدام دستگیری فردی مانند ابراهیم بکراوی و استرداد آن به کشورهای اروپایی باشد.