به گزارش پارس به نقل از ایسنا، حوزه نیوز با ذکر این مقدمه نوشت: فرشته نجات این حادثه طلبه ای فداکار و و چند تن از دوستانش بودند که به کمک روستائیان و افراد محلی که در ساحل مشغول بازی فوتبال بودند برای نجات غرق شدگان دل به دریا زدند.

طلبه فداکار که بود؟

طلبه فاضل میلاد شیرزاد استاد حوزه علمیه امام رضا (ع) کرج در سال های گذشته در این حوزه علمیه به تدریس درس منطق مشغول بود. وی و جمعی از دوستان و شاگردانش که برای سفری تفریحی به سواحل شهرک ساحلی پزشکان ایزدشهر رفته بودند حوالی ساعت ۱۹ مشاهده می کنند که به خاطر مواج شدن دریا چند نوجوان در حال غرق شدن در دریا هستند؛ لذا این طلبه فداکار با کمک چند تن از دوستان خود و جمعی از روستائیان که در ساحل بودند برای نجات این افراد دل به دریا زدند.

میلاد شیرزاد، لحظاتی قبل از حادثه

سهیل زارعی یکی از نجات یافتگان این حادثه است که توسط میلاد شیرزاد نجات داده شد. او ماجرای نجاتش را اینگونه توصیف می کند: وقتی دریا طوفانی شد یک موج بزرگ من را به وسط دریا برد. حس کردم دارم غرق می شوم که آقا میلاد به کمک من آمد و من را تا کنار ساحل آورد.

این نوجوان در حالی که اشک در چشمانش جمع شده با لحنی بغض آلود می گوید: بعد از اینکه آقا میلاد من را به ساحل رساند، برای نجات بقیه به دریا رفت و من از ساحل دور شدم اما بعد از تمام شدن ماجرا فهمیدم که آقا میلاد برنگشته و در دریا غرق شده است.

رحیم زمانی یکی دیگر از ناجیانی است که در این سانحه دردناک جان به جان آفرین تسلیم کرد. او که یکی از شاگردان مرحوم میلاد شیرزاد بود که به تازگی در آزمون حوزه علمیه پذیرفته و وارد حوزه علمیه شده بود، به گفته شاهدان عینی، در هنگام وقوع حادثه در ساحل مشغول بازی فوتبال بوده و برای نجات جان غرق شدگان به دریا رفته است.

یاسر عالمیان از شاهدان عینی این واقعه که در ساحل نظاره گر این واقعه بوده می گوید: رحیم زمانی مشغول فوتبال بود و وقتی که دید چند نوجوان در حال غرق شدن هستند، به دریا رفت و چند نفر را از مرگ نجات داد و به ساحل رساند اما در نهایت گرفتار امواج شد.

هنگام حادثه غریق نجات ها کجا بودند؟

چند غریق نجات دلیل حاضر نبودن همکارانشان در صحنه را این گونه بیان می کنند: به علت پرداخت نشدن حقوق غریق نجات ها در سال گذشته امسال اکثر غریق نجات ها برای امرار معاش به شغل های دیگر مشغول شده اند و نتیجه این امر این است که از ابتدای سال ۹۲ تا کنون تنها در سواحل مازندران ۶۳ نفر و در ساحل گیلان نیز ۲۹ نفر غرق شده اند!

در این بین اظهارات ضد و نقیض مسئولان جالب توجه است: علی صمدیان فرماندار شهرستان نور در مصاحبه با فارس اعلام کرد که طرح شنا در دریا که زمان رسمی حضور ناجیان غریق است تا ساعت ۴ عصر بوده!

سوال اینجاست که در گرمای سوزان ظهر روزهای شهرهای شمالی کشور کدام انسان عاقلی برای شنا به دریا می رود؟ یا منطقا ساعت شنای افراد در دریا از ساعت ۴ عصر که کمی از گرمای هوا کاسته شده تا حدود نیم ساعت قبل از غروب آفتاب نیست؟