به گزارش پارس به نقل از فارس، عباس فدایی گفت: عامل بیماری سل نوعی میکروب (باسیل) است. این بیماری از طریق تماس با فرد مبتلا و استنشاق ترشحات ریوی بیمار که با سرفه در هوا پخش‌شده است منتقل می‌شود. بنابراین اولین و شایع‌ترین راه ورود باسیل به بدن از طریق ریه است و سپس از طریق جریان خون در بدن پخش‌شده و در اندام‌های مختلف بدن (مغز و استخوان و غدد لنفاوی) سال‌ها به‌صورت نهفته باقی می‌ماند.

این فوق تخصص ریه عنوان کرد: این مرحله معمولاً به‌عنوان سل اولیه نامیده می‌شود؛ علائم آن غیراختصاصی بوده و به‌صورت تب و علائم سرماخوردگی است که خودبه‌خود بهبود می‌یابد و غالباً تشخیص داده نمی‌شود.

وی گفت: در تعدادی از کسانی که میکروب سل وارد بدن آن‌ها شده بعد از چند سال به علل مختلف که معمولاً همراه با ضعف سیستم ایمنی است، میکروب نهفته فعال می‌شود. در این مرحله نیز شایع‌ترین عضوی که علائم بیماری را نشان می‌دهد ریه است.

وی در خصوص علائم این بیماری گفت: علائم سل ریوی به‌صورت سرفه مزمن همراه با خلط و تب و تعریق شبانه و کاهش وزن است. سل از مهم‌ترین بیماری‌هایی است که تنها علامت آن می‌تواند تب با علت ناشناخته باشد.

این فوق تخصص بیماری‌های ریوی در خصوص روش‌های تشخیص بیماری بیان کرد: برای تشخیص بیماری در اکثر موارد بررسی خلط در سه نوبت کافی است و در صورت مثبت بودن درمان شروع می‌شود و در مواردی برای تشخیص بیماری نیاز به اقدامات تهاجمی است.

این متخصص داخلی در خصوص روش‌های درمان سل گفت: بیماری سل معمولاً قابل‌درمان است. طول مدت درمان سل ریوی غالباً شش ماه است. از مهم‌ترین مشکلات در درمان سل بروز انواع مقاومت به داروهای موجود است که مهم‌ترین علت آن بیمارانی هستند که دوره درمان را تا انتها ادامه نمی‌دهند به‌عبارت‌دیگر درمان ناقص بیماری مهم‌ترین علت بروز انواع مقاوم باسیل در جامعه است.

وی بیان کرد: در ایران این بیماران بعد از تشخیص معمولاً به مراکز بهداشت ارجاع داده می‌شوند و دارو به‌صورت رایگان در اختیار آن‌ها قرار می‌گیرد.

فدایی در خصوص راه پیشگیری انتقال میکروب از فرد بیمار به افراد سالم گفت: بیماری معمولاً تا دو هفته از شروع درمان قابل‌انتقال است و در این مدت توصیه می‌شود بیمار از ماسک استفاده کند و مراقبت‌های لازم برای عدم انتقال باسیل انجام شود. تمام کسانی که در تماس نزدیک با فرد مبتلا بودند خصوصاً کسانی که با بیمار در یک محل زندگی می‌کنند باید ازلحاظ ابتلا به بیماری بررسی شوند. 

وی در پایان در خصوص عوارض این بیماری توضیح داد: درمان بیماری سل می‌تواند همراه با عوارضی باشد که گاهی خطرناک‌تر از خود بیماری است؛ از مهم‌ترین عوارض درمان این بیماری التهاب کبد یا هپاتیت دارویی است که در مواردی می‌تواند کشنده باشد. علائم آن به‌صورت کاهش اشتها تهوع و استفراغ و زرد شدن چشم است که به بیماران توصیه می‌شود به‌محض بروز علائم فوق داروها را قطع و به پزشک مراجعه کنند . همچنین بیمار در طول مدت درمان باید برای تشخیص زودرس آنزیم‌های کبدی نیز تحت نظر پزشک متخصص باشد.