رنو سابقه حضور طولانی‌مدتی در ایران دارد. این برند خوش‌نام فرانسوی، از ابتدای دهه ۸۰ شمسی شریک صنعت خودروسازی ایران شد تا بتواند بازار مناسب و بزرگی را برای خودروهای قدیمی و جدید خودش دست‌وپا کند. این همکاری منجر به تولید و عرضه محصولات مختلفی شده است، و رنو ساندرو یکی از این تولیدات مشترک بین صنعت خودروسازی ایران و رنو، به نمایندگی از صنعت خودروسازی فرانسه است.

البته قبل از رنو ساندرو، محصول‌هایی چون تندر ۹۰، مگان، تندر پیکاپ و … هم به بازار خودروی ایران ارائه شده بودند. به‌دلیل آشنایی با این محصول‌های قدیمی کمپانی رنو و باوجوداینکه رنو ساندرو ۹ سال بعد از تولید تندر ۹۰ به بازار عرضه شد، برخی آن را نسخه هاچ‌بک تندر ۹۰ می‌دانند. یک سال بعد از ارائه رنو ساندرو، نسخه کراس‌‌اوور آن، با نشانه استپ‌وی، در سال ۹۵ وارد بازار خودروی ایران شد. ساندرو از همان ابتدای ورود بااستقبال بسیار گرمی مواجه شد. این خودرو را می‌توان یکی از بهترین و موفق‌ترین محصول‌های پسابرجامی ایران‌خودرو دانست که امروز در بازار کارکرده‌ها بسیار پرفروش است.

مشخصات فنی

در حال حاضر، رنو ساندرو توسط پارس‌خودرو عرضه می‌شود، هرچند که پارس‌خودرو هم بخشی از بدنه کمپانی بزرگ سایپا است. پارس‌خودرو، ساندرو را در ایران تنها با پیشرانه K4M 696 ارائه می‌کند که تجربه آن را در تندر ۹۰ داشته‌ایم. این موتور، نزدیک ۱٫۶ لیتر حجم داشته و می‌تواند ۱۰۵ اسب‌بخار قدرت تولید کند. رنو ساندرو در ۲ نسخه دستی و اتوماتیک به مشتریان ارائه می‌شود و مصرف سوخت ترکیبی در مدل دستی ۶٫۷ لیتر و در مدل اتوماتیک ۸٫۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است. سیستم تعلیق ساندرو در جلو از مدل مک‌فرسون و در عقب از نوع پیچشی یک‌پارچه است. ترکیب این سامانه‌های تعلیق در کنار ارتفاع خودرو، باعث می‌شود تا کمترین دردسر را هنگام عبور از دست‌اندازها تجربه کنید و فرمان‌پذیری خوبی از خودرو بگیرید. ضمن اینکه ضربه‌های وارد شده به خودرو هم چندان حس نمی‌شود.

طراحی داخلی و بدنه

از نظرات کاربران در ساندرو دیوار  این‌گونه برمی‌آید که فضای داخلی ساندرو، نسبت به نسخه‌های سدان رنو، شاید چندان رضایت‌بخش نباشد، اما در مقایسه با نمونه‌هایی چون پژو i207 یا پژو ۲۰۶ بسیار مناسب‌تر و خانوادگی‌تر است. ظاهر و طراحی بدنه خودرو برای کسانی که به‌دنبال خودروهای اسپرت و جوان‌پسند هستند، شاید یک طراحی ساده و تا حدودی هم خسته‌کننده چندان جالب نباشد.

البته وضعیت ظاهری ساندرو نسبت به خودروی نزدیک به آن، یعنی تندر ۹۰، کمی قابل تحمل‌تر از آب درآمده است. حجم صندوق‌بار رنو ساندرو در وضعیت عادی ۳۲۰ لیتر است. حالا اگر صندلی‌های عقب را بخوابانید، این حجم به ۱۲۰۰ لیتر هم می‌رسد که برای چنین خودرویی بسیار مناسب و حتی فراتر از انتظار است.

ارزش دربرابر خرید

برای رنو ساندرو معایب متعددی را مطرح می‌کنند؛ مشکلاتی مانند عایق‌بندی ضعیف کابین، مصرف سوخت نسبتاً زیاد، خشکی فرمان و کمبود آپشن‌ها نسبت به تولیدات روز چینی از جمله معایب آن است. البته به این موارد افت شدید کیفیت تولید و قطعات متریال به‌کارررفته در کابین را باید اضافه کرد. داخل کابین ساندرو تماماً پلاستیک خشک رخ‌نمایی می‌کند. این موارد در بین تولیدات و مونتاژهای اقتصادی داخلی جدید نیستند، اما در مقایسه قیمتی آزار دهنده می‌شوند.

بااین‌وجود، اطمینان از پشتوانه اروپایی ساندرو باعث شده است تا این خودرو همچنان مورد قبول‌تر از رقبای چینی‌اش به نظر برسد. در واقع تصور عمومی بر این است که این خودرو در بخش فنی مورد اعتمادتر بوده و بازده بیشتری دارد. البته عدم نگرانی از تأمین قطعات به‌دلیل پلتفرم مشترک با تندر ۹۰ و وجود مراکز خدماتی داخلی نیز دلیل دیگری بر استقبال از این خودرو است.

عملکرد خوب تندر ۹۰ در داخل، باعث شده است که ساندرو همچنان مورد قبول باشد.  قیمت روز خودرو ساندرو دیوار نشان می‌دهد که این خودرو در حال حاضر در نمونه‌های صفر، قیمتی غیرمنطقی و نامتناسب دارد اما بررسی قیمت نمونه‌های کارکرده آن گویای این حقیقت است که خرید در بین آنها می‌تواند منطقی‌تر به نظر برسد.