هنگامی که نور خورشید به پوست بدن برخورد می‌کند، ویتامین  D تولید می شود. این ویتامین همچنین در برخی غذاها نیز یافت می گردد؛ البته تا حد زیادی به انواع مواد غذایی اضافه می‌شود و یا به شکل مکمل مورد استفاده قرار می گیرد چرا که خوراکی های اندکی هستند که ذاتا حاوی ویتامین D‌ هستند.

واقعیت این است که فرآیند ساخت این ویتامین در بدن نیز پیچیدگی‌هایی دارد. تولید آن در بدن زمانی آغاز می شود که پوست بدن اشعه های ماوراء بنفش موجود در نور خورشید را دریافت می کند. کبد و کلیه‌ها نیز در ایجاد نوعی از این ویتامین که بدن می‌تواند استفاده کند، شرکت می‌کنند.

میزان ویتامین دی در بدن هر فرد به چند عامل بستگی دارد که در اینجا به ۶ مورد آن اشاره می‌کنیم:

۱/ محل زندگی
هر چه کشور و شهر محل زندگی شما از خط استوا دورتر باشد در طول زمستان نور ماوراء بنفش با قدرت تولید ویتامین دی کمتری دریافت می‌کنید. بعنوان مثال، ساکنان بوستون از نوامبر تا فوریه دچار کمبود ویتامین دی می‌شوند چرا که تولید آن در بدن وحود ندارد و نور خورشید نیز دریافت نمی کنند. روزهای کوتاه و پوشیدن لباسی که پاها و بازوها را می پوشاند، قرار گرفتن در معرض UVB (اشعه ماوراء بنفش خورشید) را نیز محدود می کند.

۲/ کیفیت هوا
ذرات کربن موجود در هوا از سوختن ناشی از سوخت‌های فسیلی، چوب و سایر مواد، اشعه UVB را پراکنده و جذب می‌کند و تولید ویتامین D را کاهش می‌دهد. در مقابل، لایه ازن اشعه UVB را جذب می‌کند بنابراین سوراخ‌های لایه ازن ناشی از آلودگی می‌تواند منجر به افزایش سطح ویتامین D شوند.

۳/ استفاده از ضدآفتاب
ضد آفتاب با مهار نور UVB از آفتاب سوختگی جلوگیری می‌کند. از لحاظ تئوری، این بدان معنا است که استفاده از ضدآفتاب سطح ویتامین D را کاهش می‌دهد. اما در عمل، تعداد بسیار کمی از افراد برای جلوگیری از نور UVB به اندازه کافی ضدآفتاب استفاده می کنند. و یا اکثر افراد از ضد آفتاب به طور نامنظم استفاده می‌کنند ، بنابراین ممکن است اثرات ضد آفتاب برای تقویت ویتامین D آنچنان موثر نباشد.

۴/ رنگ پوست
ملانین ماده‌ای در پوست است که باعث تیره‌شدن رنگ آن می‌شود. این ماده برای UVB با ماده‌ای در پوست که تولید ویتامین D بدن را شروع می کند "رقابت" می کند. در نتیجه، افراد تیره پوست برای تولید همان مقدار ویتامین D نیاز به قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش بیشتر از پوست روشن دارند.

۵/ وزن
چربی بدن ویتامین D را از بین می‌برد واینگونه گفته می شود که سطح ویتامین دی افراد چاق همانن سطح دریافت آن در یک روز بارانی است. مطالعات همچنین نشان داده که چاقی با سطح پایین ویتامین D ارتباط دارد و اضافه وزن ممکن است بر تامین زیستی این ویتامین در بدن تأثیر بگذارد.

۶/ سن
افراد مسن  در مقایسه با افراد جوان سطح ماده کمتری در پوست دارند که  اشعه ماورای بنفش را به پیش ماده ویتامین دی  تبدیل می کند. همچنین شواهد تجربی حاکی از آن است که افراد مسن ویتامین D داخلی کمتری نسبت به افراد جوان دارند.