قهرمان‌هایی که قهرمان نشدند!
در تاریخ لیگ جزیره چند نمونه از قهرمان‌های نیم‌فصل داشته‌ایم که در نهایت جدال بر سر جام را به رقبایی که پایین‌تر از خودشان بودند، واگذار کردند.
در پایان نیم‌فصل ۶ امتیاز و حالا در پایان هفته بیستم ۷ امتیاز اختلاف لیورپول با نزدیک‌ترین رقبا در صدر جدول است. هفته به هفته شرایط برای سرخ‌های مرسی‌ساید بهتر شده، اما یورگن کلوپ خوب می‌داند این اختلاف امتیاز اگر به قهرمانی در پایان فصل ختم نشود هیچ ارزشی نخواهد داشت. به قول معروف قهرمانی نیم‌فصل فقط روی کاغذ و در رسانه‌هاست و جامی به آن تعلق نمی‌گیرد که دلخوش به آن باشد. در تاریخ چند نمونه از قهرمان‌های نیم‌فصل داشته‌ایم که در نهایت جدال بر سر جام را به رقبایی که پایین‌تر از خودشان بودند، واگذار کردند.
منچستریونایتد (فصل ۱۹۷۲-۱۹۷۱)
برایان کلاف، مردی که آرزو‌های تیم‌های بزرگ را خراب می‌کرد! در نیم‌فصل اول دربی‌کانتی با کلاف ۵ امتیاز از منچستریونایتدِ پرستاره که فرانک اوفارل آن را هدایت می‌کرد، عقب بود. اوفارل ژوئن ۱۹۷۱ جای مت بازبی را روی نیمکت شیاطین‌سرخ گرفته بود و امید زیادی داشت با چارلتون و دیگر ستاره‌هایش اولین قهرمانی از سال ۱۹۶۷ به بعد را برای این تیم به ارمغان بیاورد. با این حال در سال ۱۹۷۲ عملکرد بسیار بدی تیمش داشت که شامل ۷ باخت متوالی از یکم ژانویه تا چهارم مارس بود. این شکست‌ها منچستریونایتد را تا رده هشتم پایین برد و دربی هم از فرصت استفاده کرد تا در روز پایانی در کورس جذاب قهرمانی به جام برسد. دربی در حالی با ۵۸ امتیاز قهرمان شد که لیدز، لیورپول و منچسترسیتی هر سه با ۵۷ امتیاز در رده‌های بعدی قرار گرفتند. آن‌ها یک هفته مانده به پایان رقابت‌ها از سیتی باختند، اما هفته آخر با پیروزی برابر لیورپول قهرمان شدند.
سوآنزی‌سیتی (فصل ۱۹۸۲-۱۹۸۱)
یکی از بزرگ‌ترین اتفاق‌های عجیب فوتبال انگلیس سال ۱۹۸۲ برای سوآنزی تحت هدایت جان توشاک رخ داد؛ ستاره ولزی که آن زمان مربی- بازیکن قو‌ها شده بود. سوآنزیِ هیجان‌انگیز ۴ سال قبل در دسته چهارم به سر می‌برد و با جهشی خیره‌کننده به دسته اول رسیده بود. تیم توشاک وقتی در روز‌های کریسمس به صدر جدول رسیده بود، لیورپولِ باب پیسلی در رده دوازدهم قرار داشت، اما همانطور که سرخ‌ها خودشان را در ادامه فصل پیدا کردند و راه صدر جدول را پیدا کردند، سوآنزی هفته به هفته بدتر شد. کامبک لیورپول برای قهرمانی سیزدهم ناکامی قو‌های ولزی را نیاز داشت که این اتفاق هم رخ داد. سوآنزی به طرز عجیبی در ۶ هفته پایانی ۵ بازی خودش را با شکست پشت سر گذاشت و در پایان ششم شد. سوآنزی هیچ‌گاه دیگر تا این حد به قهرمانی در دسته اول نزدیک نشده بود.
نورویچ‌سیتی (فصل‌های ۱۹۸۹-۱۹۸۸ و ۱۹۹۳-۱۹۹۲)
قناری‌های بیچاره! آن‌ها هیچ‌گاه قهرمان انگلیس نشده‌اند، اما در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰ در ۵ فصل ۲ مرتبه در کریسمس صدرنشین لیگ بودند، اما در پایان، فصل را دست خالی و بدون جام به پایان رساندند. اولی در ۲۵ دسامبر ۱۹۸۸ زمانی بود که تیم‌های مطرح انگلیس شرایط خوبی نداشتند و تنها آرسنال بین بالانشین‌ها قرار گرفته بود. دیگر تیم‌های بالای جدول میلوال، دربی و کاونتری بودند، اما در نهایت همه این تیم‌ها روند نزولی در پیش گرفتند و تیمِ دِیو استرینجر هم پایان فصل جایگاهی بهتر از چهارمی به دست نیاورد. نورویچ در ۹ هفته پایانی فقط در یک بازی پیروز شده بود. ۴ سال بعد هم تقریباً اتفاق مشابه با هدایت مایک واکر رخ داد. این مرتبه در نخستین دوره لیگ برتر انگلیس اجازه دادند منچستریونایتد از آن‌ها سبقت بگیرد و در نهایت جام را مال خودش کند.
نیوکاسل (فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۵)
هواداران نیوکاسل تقریباً مطمئن شده بودند بعد از ۷۰ سال تیم‌شان با هدایت کوین کیگان به یک قهرمانی در لیگ می‌رسد. اختلاف ۱۰ امتیازی آن‌ها با منچستریونایتد در پایان نیم‌فصل اول جبران‌ناپذیر به نظر می‌رسید. آخرین بازی سال برابر منچستریونایتد بود و باخت ۲ بر صفر کمی شرایط را برای رقیب بهتر کرد. یکی از گل‌ها را هم اندی کول وارد دروازه تیم سابقش نیوکاسل کرد. این اولین نشانه‌های ضعفِ کلاغ‌ها بود. اگرچه در ۵ هفته بعد از آن باخت هم پیروز شدند، اما بعد از آن ۵ باخت در ادامه فصل قهرمانی را از شاگردان کیگان گرفت. در پایان فصل منچستریونایتد با ۸۲ امتیاز قهرمان شد و نیوکاسل ۴ امتیاز کمتر کسب کرده بود. آن زمان فرگوسن مدعی شده بود تیم‌های ناتینگهام‌فارست و تاتنهام ممکن است پایان فصل برابر نیوکاسل تلاشی برای امتیاز گرفتن نکنند و در نهایت کلاغ‌ها قهرمان شوند، اما ۲ بازی پایانی نیوکاسل برابر این ۲ تیم هم مساوی شد.
لیورپول (فصل ۱۹۹۷-۱۹۹۶)
هیجان در آنفیلد به بالاترین حد خودش رسیده بود چراکه تیم روی اِوانز در نیم‌فصل ۵ امتیاز بیشتر از منچستریونایتد داشت و صدرنشینِ کریسمس بود. سرخ‌های مرسی‌ساید می‌توانستند طلسم ۶ ساله خودشان را بشکنند، اما وقتی روی ابر‌ها بودند در روز‌های پایانی سال ۱۹۹۶ و آغازین سال ۱۹۹۷ از ۵ بازی فقط یک بازی را بردند. همین باعث شد منچستریونایتد و حتی آرسنال به آن‌ها برسند. وقتی در ماه آوریل لیورپول برابر یونایتد در آنفیلد شکست خورد هواداران فهمیدند که خبری از اولین قهرمانی در دوران لیگ برتر نیست. پایان فصل منچستریونایتد قهرمان و لیورپول چهارم شد و حتی نیوکاسل و آرسنال با تفاضل گل بهتر هم بالاتر از آن‌ها قرار گرفتند. بعد از آن سال هم لیورپول ۳ مرتبه دیگر در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۱۳ و ۲۰۱۸ صدرنشین لیگ برتر در کریسمس بوده. ۳ دوره قهرمان نشدند و حالا امیدوار هستند در ادامه طلسم را در ۲۰۱۹ بشکنند.
استون‌ویلا (فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸)
به نظر می‌رسید صدرنشینی برای استون‌ویلا خیال‌پردازانه باشد، اما تاکتیک‌های جان گرگوری جواب داده بود و تا کریسمس استون‌ویلا به صدر جدول لیگ برتر رسید، اما یکی از اشتباهات ویلا در آن فصل فروختن دوایت یورک به منچستریونایتد بود. حریف قوی‌تر شد و آن‌ها ضعیف‌تر، دوایت یورک هم در پایان فصل همراه مایکل اوون و جیمی فلوید هاسلبینک به عنوان آقای گلی مشترک رسید. متأسفانه بعد از کریسمس، ویلا به شدت افت کرد و در ادامه فصل از ۱۹ بازی در ۱۱ بازی شکست خورد. اتفاقی که اگر به خاطر نتایج خوب نیم‌فصل اول نبود در پایان آن‌ها را بین تیم‌های در معرض سقوط قرار می‌داد. استون‌ویلا فصل را با حضور در رده ششم به پایان رساند و حتی به مسابقات اروپایی فصل بعد هم نرسید. منچستریونایتد آن فصل قهرمان شد و در ادامه سه‌گانه معروف قهرمانی لیگ برتر را با فرگوسن به دست آورد.
منچستریونایتد (فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۳)
وقتی که آرسنالی‌ها به شکست‌ناپذیر بودن خودشان افتخار می‌کردند، منچستریونایتد صدرنشین کریسمس بود. شیاطین‌سرخ حتی در پایان هفته بیستم ۳ امتیاز هم از شکست‌ناپذیر‌های ونگر بیشتر داشتند. دلیل آن هم این بود که آرسنال تساوی‌های زیادی داشت و یونایتد بردهایش بیشتر بود، اما در سال ۲۰۰۴ برد‌های توپچی‌ها بیشتر شد و در مقطعی ۹ بازی متوالی را با برد سپری کردند. در همان مقطع شاگردان فرگوسن در ۹ بازی فقط ۲ برد داشتند. همین نتایج باعث سقوط یونایتد و صعود آرسنال در جدول شد. منچستریونایتد از کورس قهرمانی عقب ماند و حتی در پایان فصل رده دوم را هم به چلسی واگذار کرد. آرسنال آن فصل با ۹۰ امتیاز قهرمان شد و از منچستریونایتد ۱۵ امتیاز بیشتر کسب کرد. ۶ باخت در نیم‌فصل دوم منچستریونایتد را خیلی از آرسنال عقب انداخت.
ارسال نظر