عفونت پوستی باکتریایی

عفونت های باکتریایی پوست اغلب برجستگی های کوچک و قرمز ایجاد می کند که اندازه آن ها به آرامی افزایش می یابد. برخی از عفونت های باکتریایی خفیف، به راحتی با کمک آنتی بیوتیک های موضعی درمان می شوند. اما سایر عفونت ها نیاز به مصرف آنتی بیوتیک خوراکی دارند. انواع مختلف عفونت های باکتریایی پوست عبارتند از:

• سلولیت
• زرد زخم
• جوش
• جذام
• عفونت های ویروسی پوست

عفونت ویروسی پوست توسط یک ویروس ایجاد می شود. این عفونت ها از نظر شدت از خفیف تا شدید متغیر هستند. انواع مختلف عفونت های ویروسی عبارتند از:

• زگیل (هرپس زوستر)
• آبله مرغان
• زگیل آبکی
• زگیل
• سرخک
• بیماری های مربوط به دست، پا و دهان
• عفونت های قارچی پوست

این نوع از عفونت پوستی توسط یک قارچ ایجاد می شوند و به احتمال زیاد در مناطق مرطوب بدن مانند پاها یا زیر بغل رشد می کنند. برخی از عفونت های قارچی مسری نیستند. این عفونت ها معمولا کشنده نیز نمی باشند. انواع مختلف عفونت های قارچی عبارتند از:

• عفونت پای ورزشکار
• عفونت مخمر
• کرم کریستال
• قارچ ناخن
• برفک دهان
• بثورات پوشک
• عفونت انگلی پوستی

این نوع از عفونت پوستی ناشی از انگل هستند. این عفونت ها می توانند از طریق پوست به جریان خون و اندام های دیگر گسترش پیدا کنند. عفونت انگلی کشنده نیست اما می تواند ناراحت کننده باشد. انواع مختلف عفونت های انگلی پوست عبارتند از:

• شپش
• ساس
• گال
• لارو مگس

علائم عفونت پوستی

علائم عفونت پوستی نیز بسته به نوع آن متفاوت است. اما علائم رایج شامل قرمزی پوست و بثورات است. همچنین ممکن است نشانه های دیگری از قبیل خارش، درد و حساسیت نیز توسط بیمار تجربه شوند. اگر دچار مشکلات و یا عفونت پوستی شده اید که بهبود پیدا نمی کند و یا به طور مداوم بدتر می شود، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. عفونت های پوستی می توانند به فراتر از پوست و به جریان خون منتقل شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد خطر زیادی بدن را تهدید می کند. علائم عفونت شدید عبارتند از:

• چرک
• تاول
• پوسته ریزی پوست
• تغییر رنگ دادن پوست و تیره شدن آن
• درد

علل و عوامل خطر ابتلا به عفونت پوستی

علت عفونت پوستی بستگی به نوع عفونت دارد. اما مهمترین علل را می توان به صورت زیر تعریف کرد:

۱- عفونت باکتریایی پوست:

این اتفاق زمانی می افتد که باکتری ها از طریق بریدگی و زخم روی پوست وارد بدن می شوند. البته ایجاد برش یا خراش لزوما به این معنا نیست که شما به عفونت پوستی مبتلا می شوید. اما اگر سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشید خطر ابتلا به آن افزایش پیدا می کند. ضعف در سیستم ایمنی می تواند نتیجه بیماری یا عوارض جانبی دارو باشد.

۲- عفونت ویروسی پوست:

رایج ترین ویروس ها از یکی از سه گروه ویروس ها زیر ناشی می شوند:

1. آبله
2. ویروس پاپیلومای انسانی
3. ویروس هرپس

۳- عفونت قارچی پوست:

شیمی درمانی و سبک زندگی می تواند خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش دهد. به عنوان مثال، در صورتی که به صورت حرفه ای رشته دو میدانی را انجام می دهید و یا زیاد عرق می کنید، ممکن است بیماری به نام عفونت پای ورزشکار را تجربه کنید. قارچ ها اغلب در محیط های گرم و مرطوب رشد می کنند. استفاده از لباس های پلاستیکی و یا تهیه شده با الیاف مصنوعی یک عامل خطر برای عفونت های پوستی هستند. خراش و بریدگی روی پوست نیز ممکن است باعث شود که باکتری ها در لایه های عمیق تر پوست نفوذ کنند.

۴- عفونت انگلی پوست:

حشرات کوچک یا ارگانیسم هایی که زیر پوست قرار گرفته و در آن جا تخمگذاری می کنند می توانند باعث عفونت انگلی پوست شوند.

تشخیص عفونت پوستی

معاینه توسط پزشک متخصص بهترین راه برای تعیین علت عفونت پوستی است. اغلب پزشکان می توانند نوع عفونت پوست را بر اساس ظاهر و مکان بروز آن مشخص کنند. ضمن این که در مورد شیوه زندگی، نوع ضایعات ایجاد شده و علائمی که تجربه می کنید نیز در تشخیص نقش دارند. در صورتی که پزشک نتواند از روی علائم و معاینه فیزیکی بیماری را تشخیص دهد، معمولا آزمایش کشت انجام می دهد.

درمان عفونت پوستی

1. درمان این عارضه بستگی به علت عفونت و شدت آن دارد. برخی از انواع عفونت های ویروسی پوست ممکن است در عرض چند روز یا چند هفته خود به خود بهبود پیدا کنند.
2. عفونت های باکتریایی اغلب با آنتی بیوتیک های موضعی که به طور مستقیم به پوست مالیده می شوند و یا با آنتی بیوتیک های خوراکی درمان می شوند. اگر باکتری عامل ایجاد بیماری مقاوم به درمان باشد، بیمار نیاز به تزریق آنتی بیوتیک وریدی و بستری شدن در بیمارستان دارد.
3. اسپری ها و کرم های ضد قارچی برای درمان عفونت قارچی پوست کاربرد دارند. اما در صورتی که عفونت با این روش ها درمان نشود، نیاز به داروهای ضد قارچ خوراکی می باشد. در صورتی که درد وجود داشته باشد، پزشک می تواند از داروهای ضد التهابی برای کاهش درد استفاده کند.

مراقبت در خانه و درمان های جایگزین عفونت پوستی

مراقبت از عفونت پوستی در خانه برای کاهش علائم کاربرد دارد. درمان اصلی بیماری حتما باید توسط پزشک انجام شود. روش هایی که به کمک آن ها می توانید علائم عفونت پوستی را تا حدودی کم کنید عبارتند از:

• برای کاهش خارش و التهاب چندین بار در روز از کمپرس آب یخ استفاده کنید.
• داروهای ضد هیستامین که نیاز به تجویز پزشک ندارند می توانند خارش را کاهش دهند.
• از کرم های موضعی و پماد برای کاهش خارش استفاده کنید.
• اکثر انواع عفونت های باکتریایی به داروها پاسخ می دهند. اما برخی از گونه های باکتری مانند استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متسییلین (MRSA) مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج هستند و درمان آن ها بسیار مشکل می باشد.

جلوگیری از عفونت پوستی

راه های متعددی برای کاهش شانس ابتلا به عفونت پوستی وجود دارد. شستشوی دست ها یکی از بهترین روش ها می باشد. سایر نکات عبارتند از:

• به طور منظم از صابون ملایم یا ژل ضد عفونی کننده الکلی برای تمیز کردن دست ها استفاده کنید.
• لباس زیر، عرق گیر، جوراب و کفش خود را به صورت منظم تعویض کنید تا احتمال ابتلا به عفونت های قارچی پوست کاهش یابد.
• برای کاهش احتمال ابتلا زخم های باز به باکتری ها، آن ها را به صورت مرتب با مواد ضد عفونی کننده بشویید.
• از به اشتراک گذاشتن لوازم شخصی مانند تیغ، شانه و حوله با دیگران اجتناب کنید.
• به طور مرتب لوازم شخصی خود را با آب گرم و صابون شستشو دهید. برای حوله و لباس ها از محلول سفید کننده استفاده کنید.