وزارت ورزش المپیکی فکر نمی‌کند

منصور برزگر با اشاره به شیوع یک ساله ویروس کرونا در جهان اظهار داشت: یکی از رفقایم مثال خیلی خوبی می‌زد که پهلوان هم پهلوان های قدیم که به جنگ شیر و پلنگ می‌رفتند الان از ترس ویروس کرونا همه در خانه مانده‌ایم. کرونا کاری کرد و نشان داد برای این زندگی بمب و اتم نمی‌خواهد فقط فهم و شعور می‌خواهد. این مشکلات را می‌شود با مدیریت و درایت حل کرد. امیدوارم در 2021 با آمدن واکسن، این ویروس از بین برود، هرچند که چنین اتفاقی نمی‌افتد و یک روز آبله و یک روز طاعون بوده و امروز هم کرونا. باید دانشجویان را خوب تربیت کرده و از مغزها خوب حفاظت کنیم.

وی درمورد صحبت اخیر علیرضا دبیر که برزگر در تربیت قهرمانان بزرگ و رقم زدن تاریخ کشتی ایران نقشی پررنگ داشته، تصریح کرد: وقتی آدم سنش بالا می‌رود دیگر جلویش را نمی‌بیند. نگاه می‌کند به پشتش که چه اثری از خود برجای گذاشته. یکی از مدیران ورزشی که فوت هم کرده، می گفت «برزگر، خدمت در این مملکت گم نمی شود همانجور هم خیانت گم نمی‌شود، مردم ما این چیزها را می فهمند» علیرضا دبیر مربیان دیگری چون خیرالله زاده داشت، ولی پدرش با من همکار بود و من به کارهایش نظارت داشتم. حالا خوشحالم که وقتی جوان های کشتی را می بینم که مدال دارند و تحصیل کرده اند، درحال حاضر بیشتر قهرمانان کشتی رئیس تربیت بدنی استان‌های شان شده اند و احتمال دارد وزیر ورزش هم بشوند. اینها را که می بینم احساس میکنم زحماتم گم نشده و لذت می برم و حس می کنم هنوز جوانم وبا آنها کنار تشک هستم.

نایب قهرمان المپیک 1976 مونترال در مورد تعلق خاطرش به کار باشگاهی با وجود سال‌های سرمربیگری اش در تیم ملی خاطرنشان کرد: من نمی‌دانم چرا امروز مربیان ملی از سالن ها دور شدند فقط این را می دانم که من خودم شخصا با کشتی زندگی می‌کنم. زمانی که کنار تشک کشتی هستم جایی نمی‌روم که مربی باشم. می روم تمرین کنم و بعد می‌بینم که مربی شده ام. یک زمانی باشگاه سازمان آب بودم آنجا را بستند، به سالن کشتارگاه رفتم و بعد سالن هفت تیر و هیچ وقت هم نگفتم من را مربی تیم ملی کنید. بعد از انقلاب مشکلاتی پیش آمد گاهی بودم و گاهی هم نه. بعد دیدند هر جا به بن بست می رسند من می‌آمدم و گاهی هم این آمدن به ضررم می شد. زمانی که سرمربی بودم، کمیته فنی حاضر بود و آنها هم تصمیم می‌گرفتند. همه خوب ها به نفع آنها تمام می شد و بدها در کاسه ما میرفت.

وی ادامه داد: بالای 30 سال سرمربی بودم، آخرش خودم زمان آقای یزدانی خرم گفتم نمی مانم و به المپیک چین نرفتم که مغزی پور رفت. به هر صورت کسی که می‌خواهد سرمربی شود باید با همه دردهای کشتی گیران آشنا باشد.

برزگر که با برنامه دایره طلایی گفت و گو می‌کرد، با بیان این جمله که «کشتی باید در استان ها ساخته شود» تصریح کرد: متاسفانه کشتی ما مشکلات زیادی دارد. یکی از مشکلاتش این است که فکر می کنیم همه کار را باید فدراسیون کشتی حل کند که من فکر می کنم فدراسیون باید فقط تیم ملی‌اش را برای جهانی و المپیک آماده کند. کشتی را باید هیات ها بسازند که متاسفانه این طوری نیست. هیاتی داریم در تهران که زحمات زیادی کشیده، سالن هفت تیر را دگرگون کرده ولی هیچ وقت این را به تصویر نکشیدند که می شود این کارها را کرد همه اش نباید منتظر باشیم دولت این کارها را بکند. الان هیات های ما فقط می‌خواهند اسم شان باشد و خبری از هیچ سازندگی ای نیست، امروز سازندگی فقط در مازندران انجام می شود.

برزگر که در سال‌های سرمربیگری اش همیشه گله داشت که سازمان ورزش، نزدیک به المپیک سراغ او می آید، خاطرنشان کرد: این بحث مفصلی دارد. اولین چیزی که من گله دارم از ورزش ایران این است که ما سازمان ورزش و وزارت ورزش ما المپیکی نیست و فقط در آستانه بازی های آسیایی و المپیک ها یادشان می افتد کدام ورزش مدال می‌گیرد. من همیشه مثال می زنم که چین و روسیه و آمریکا فوتبال شان به فوتبال ایران و اروپا نمی‌رسد، حالا فوتبال پولساز است، تماشاگر دارد، تبلیغات رویش زیاد است، ولی اینها می آیند در رشته های المپیکی کار می کنند. همه ورزش ما فوتبال نیست آیا توجهی که به فوتبال می‌شود به رشته های دیگر می شود؟ چرا باید در بازی های آسیایی حداقل ما هم اندازه چین و ژاپن نباشیم؟ چرا کره جنوبی باید از ما جلو بیفتد؟ برای اینکه ما المپییکی فکر نمی‌کنیم. اگر المپیکی فکر کنیم همه فدراسیون ها را باید بعد از المپیک بیرون کنند و 4 سال زمان به رئیس بعدی بدهند، اگر در المپیک نتیجه گرفت 4 سال بعد هم بماند. زمان هاشمی طبا او روی ورزش کار می‌کرد. 

سرمربی سابق تیم ملی اضافه کرد: مسئله دوم برمی‌گردد به تبلیغات، همین برنامه دایره طلایی که یک برنامه خوب و اختصاصی برای کشتی است، به جای ساعت 8-9 شب که همه جلوی تلویزیون هستند، در ساعت 3-4 که زمان کار و ترافیک است، پخش می شود. ما برای ورزش کشتی زمان نمی‌گذاریم. قدیم حداقل 15-20 درصد برنامه ها کشتی بود. وقتی تبلیغات پشت یک رشته نباشد از دل و دیده می رود.