به گزارش پارس نیوز، پرسپولیسی‌ها فقط یک گام تا رسیدن به فینال لیگ قهرمانان آسیا فاصله دارند. اگر آن‌ها به این خواسته خود برسند، به نوعی تاریخ را به سود باشگاه‌شان تغییر می‌دهند. پرسپولیس هرگز حضور در فینال «سطح اول قاره آسیا» را تجربه نکرده و تنها در جام در جام این قاره به فینال رسیده است، اما این بار، همه چیز فرق دارد. نه تنها پرسپولیسی‌ها در بازی رفت به برتری رسیده‌اند بلکه دیدار برگشت را در ورزشگاه آزادی و مقابل چشم بیش از ۸۰ هزار نفر برگزار خواهند کرد. 

                                                                  *** 
فقط کافی است پرسپولیس از حریف خود یک تساوی و یا یک برد دیگر بگیرد تا مستقیماً به فینال برسد و در انتظار برنده سوون سامسونگ کره‌جنوبی و کاشیما آنتلرز ژاپن باشد. یک فرصت طلایی که شاید به این زودی دیگر به پرسپولیسی‌ها روی خوش نشان ندهد. به همین علت، برانکو شاگردانش که نمره قبولی از آخرین تقابل خود برابر السد گرفته‌اند، انگیزه‌های بی‌شماری دارند تا بار دیگر حریف قطری را تسلیم اراده و تعصب خود کنند و نماینده ایران را به فینال این رقابت‌ها برسانند. اتفاقی که اگر رخ بدهد، قطعاً همه خوشحال می‌شویم زیرا بالاخره بعد از سال‌ها، ایران صاحب نماینده‌ای در معتبرترین تورنمنت باشگاهی قاره‌کهن می‌شود. قبل از این همه رؤیاپردازی، اما باید اتفاقات دیگری رخ بدهد. 
                                                                  *** 
فینالیست شدن پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا ده‌ها حسن بزرگ و کوچک دارد؛ فوتبال ما دوباره بر سر زبان‌ها می‌افتد و پس از عملکرد خوب تیم ملی در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه، حالا باشگاه‌ها نیز پیشرفت‌شان را علنی می‌کنند. از سوی دیگر، برانکو و شاگردانش که کار سختی برای رسیدن به این جایگاه با کمترین مهره و بیشترین مشکل داشتند، حاصل زحمات‌شان را می‌گیرند. همچنین بالاخره بعد از حدود ۲۰ سال، یک فینال آسیایی دیگر در ورزشگاه آزادی برگزار خواهد شد. آخرین بار که شاهد فینال آسیایی معتبری در استادیوم آزادی بودیم، روز ۱۰ اردیبهشت سال ۱۳۷۸ بود؛ همان روز که استقلال تهران با هدایت مرحوم ناصر حجازی با جوبیلوایواتا ژاپن بازی کرد و متأسفانه در یک روز بارانی، نتیجه را واگذار کرد. حالا پرسپولیس می‌تواند ورزشگاه آزادی را دوباره به میزبانی برای یک فینال آسیایی بدل کند آن هم چه فینالی؛ آخرین بازی لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۸ زیرا پرسپولیس در بازی برگشت باید از حریف خود میزبانی کند. 
                                                                  *** 
اما قبل از آنکه اتفاقی رخ بدهد، مسئولان کمیته اجرایی لیگ قهرمانان آسیا که بار‌ها از ورزشگاه آزادی دیدار داشتند، ده‌ها ایراد ریز و درشت از ورزشگاه آزادی گرفتند. در ابتدا عنوان کردند، این استادیوم ۲۰۰ ایراد دارد، اما در نهایت شنیدیم مجموعاً ایرادات به ۲۰ مورد می‌رسد. آخرین اخباری که دریافت کردیم، نشان از آن دارد که حداقل مسئولان باید ۱۵ ایراد اساسی را برطرف کنند. یکی از ایرادات بزرگ، بحث ورودی مشترک مهمانان ویژه در قسمت VIP، CIP و VVIP بود. کمیته اجرایی می‌خواهد تعدادی از افراد سرشناس سیاسی از کشور‌های مختلف را برای حضور در این بازی به ورزشگاه آزادی دعوت کند، اما چون ورودی تماشاگران، خبرنگاران و مهمانان ویژه، یکی است، باید این مورد اصلاح شود. همچنین AFC از مسئولان امر خواسته هر طور شده، فکری به حال جایگاه جداگانه عکاسان کند و از سوی دیگر، اینترنت ورزشگاه و راه‌های تماس تلفنی راحت و آسان را در اختیارشان قرار بدهد. البته هیچ تماشاگری حق ندارد به صورت زنده، از بازی فیلم بگیرد زیرا این دیدار تحت قانون حق مؤلفان یا همان کپی رایت است. 
                                                                 *** 
بحث بعدی، سالن کنفرانس خبری است. AFC به فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرده حداقل ۱۸۰ خبرنگار و عکاس برای پوشش فینال به تهران دعوت می‌شوند و ورزشگاه آزادی باید ظرفیت سالن کنفرانس خود را بالا ببرد. در بهترین حالت ممکن، سالن کنفرانس خبری آزادی گنجایش پذیرایی از ۵۰ خبرنگار را دارد. حالا خودتان حدس بزنید چطور باید ۱۸۰ نفر دیگر هم به این جمع اضافه شوند! دیگر مورد ممکن، اصلاح پیست تارتان است. اگر پرسپولیس می‌خواهد میزبان بازی برگشت فینال باشد، باید هر طور شده پشت دو دروازه شمالی و جنوبی در ورزشگاه آزادی با چمن مصنوعی فرش شود. قانون جامع می‌گوید حفظ سلامت ورزشکاران هنگام گرم کردن بدن‌شان جزو اولویت هاست و از این رو اگر نتوانند پشت دروازه‌ها را چمن مصنوعی تعبیه کنند، شاید ماجرای میزبانی به خطر بیفتد. بحث بلیت‌فروشی و عدم مشخص بودن سکو‌های شماره‌دار در طبقه دوم و همچنین احتمال فروش بلیت بیش از ظرفیت سکو‌ها برای جای دادن تماشاگران روی راه پله‌های طبقه دوم نیز از جمله سایر مواردی بود که AFC سختگیری داشت زیرا امنیت بازی زیر سؤال می‌رود. 
                                                                *** 
موضوع پیچیده‌تر، سابقه نه چندان جالب تماشاگران در ورزشگاه آزادی است. طی سال‌های گذشته، هر اتفاق بدی که فکرش را بکنید، در این ورزشگاه رخ داد. از شکستن شیشه‌های ورزشگاه در پی حمله تماشاگران گرفته تا انفجار نارنجک‌های دست‌ساز، لیزرپرانی، پرتاب اشیا به داخل زمین، شعار‌های توهین‌آمیز و نژادپرستانه، بی‌توجهی به نظم و... جالب اینکه یکی از ایرادات به ورزشگاه آزادی، عدم توجه به حفاظت از محیط زیست به علت جمع شدن زباله‌هاست. زیرساخت‌های ورزشگاه در بخش جنوبی و نبود امکانات کافی برای فاضلاب، لوله کشی، مرمت ساختمان و بنا و... نیز از دیگر مشکلات ورزشگاه آزادی است. 
                                                               *** 
پرسپولیس برای حفظ میزبانی در فینال، باید در مورد همه موارد عنوان شده در آخرین نامه‌نگاری کمیته اجرایی لیگ قهرمانان آسیا به فدراسیون فوتبال پایبند باشد. البته، چون پرسپولیس تنها تیمی نیست که در آزادی بازی می‌کند، این وظیفه مدیریت ورزشگاه است که خرج مرمت استادیوم را تقبل کند، اما شاید با استفاده از بلیت‌فروشی و تبلیغات محیطی، پرسپولیس نیز در بازسازی ورزشگاه شریک شود. به هر حال باشگاه برای میزبانی در فینال، کار بسیار سخت و پیچیده‌ای دارد، چون کمیته اجرایی با نامه‌های تهدیدآمیزی که ارسال می‌کند، نشان داده اهل مماشات نیست.