در فهرست بهترین مربیان سال 2016 کنفدراسیون فوتبال آسیا نام آنژه پوستکوگلو سرمربی تیم ملی استرالیا، ایشی ماساتادا سرمربی تیم کاشیما آنتلرز و تاکافومی هوری سرمربی اوراورا ردز ژاپن دیده می‌شود. اولی با استرالیا به سختی و به عنوان آخرین نماینده آسیا موفق به صعود به جام جهانی شد، دومی با تیم کاشیما صدرنشین جی‌لیگ است ولی حتی به مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا هم نرسید و فقط تاکافومی هوری بود که موفقیت بزرگی به دست آورد و اوراوا ردز را به فینال لیگ قهرمانان آسیا رساند.

به نظر می‌رسد AFC می‌توانست در این بخش انتخاب های بهتر و منطقی‌تری داشته باشد. در میان همین تیم‌های حاضر در مرحله انتخابی جام جهانی، کارلوس کی‌روش با ایران، خلیل هودزیچ با ژاپن و حتی ایمن الحکیم با سوریه نتایج بهتری گرفتند و عملکردی موفق‌تر داشتند. اما شاید کسی که بیشتر از این مربیان استحقاق حضور در این فهرست را داشت و توسط کارشناسان AFC نادیده گرفته شد عباس چمنیان است؛ سرمربی ایرانی و شایسته تیم ملی نوجوانان ایران که با تیمش حضوری تاریخی و فوق‌العاده در جام جهانی داشت. تیم او آنقدر خوب بود که شاید اصلا نیازی به اعلام دیگر کاندیداها هم نبود و می‌شد مستقیما نام او را به عنوان بهترین مربی سال AFC انتخاب کرد. اما مطابق معمول همیشه کنفدراسیون فوتبال آسیا شاهکاری جدید خلق کرد و این مربی خوب و شایسته را نادیده گرفت.