به گزارش پارس به نقل از خبرورزشیهمچنین ایوان زایتسف ستاره تیم ایتالیا درباره اشتباه خود در صفحه شخصی‌اش در شبکه‌های اجتماعی نوشت: من معذرت می‌خواهم و می‌خواهم بگویم که چرا اشتباه کردم و یک قانون را زیر پا گذاشتم. نباید از نظم شبانه که تا ساعت 11:30 شب اجازه داشتیم اتاق را ترک کنیم، عبور می‌کردم و ساعت 2:30 بامداد بازمی‌گشتم. طبیعی است به خاطر این بی‌نظمی باید تنبیه شوم و تبعات آن را بپذیرم. کاملاً هم اخراجم را درک می‌کنم و می‌پذیرم. در این زمینه همه چیز را به سرمربی تیم ملی و فدراسیون والیبال ایتالیا واگذار می‌کنم. همین‌طور به تمام هم‌تیمی‌هایم اطمینان دارم و آنها مرا به عنوان یک مورد بد در نظر نگیرند و از من پیروی نکنند بلکه به خاطر کارهای درست از من حمایت کنند. باید عذرخواهی کنم از تک‌تک اعضای تیم ملی به خاطر کاری که در ریو انجام دادم. عذرخواهی من از تمام جوانان، بروتو و رئیس فدراسیون والیبال ایتالیاست.

حالا تصورش را بکنید اگر چنین اتفاقی برای یک فوتبالیست یا ورزشکار ایرانی در اردوی خارجی یک تیم باشگاهی پرطرفدار می‌افتاد آن‌گاه؛ 

قبل از همه سرمربی تیم ایرانی می‌آمد و در کنفرانس مطبوعاتی همه چیز را تکذیب کرده و سپس از عوامل پشت پرده‌ای سخن می‌گفت که می‌خواهند او و تیمش را با به راه‌ انداختن چنین شایعاتی (!) زمین بزنند. او تیمش را منظم‌ترین تیم ایران می‌خواند که همه رأس ساعت استراحت می‌کنند و به هیچ عنوان کسی حق ندارد اردو را ترک کند و...

بعد نوبت سرپرست تیم می‌شود که دست به تکذیب ماجرا بزند. ضمن آن که تلویحاً از خبرنگاران همراه تیم می‌خواست «شتر دیدی، ندیدی» را مدنظر قرار داده و چیز بیشتری درباره شب‌زنده‌داری بازیکنان ننویسند یا جایی عنوان نکنند چرا که دیگر در هیچ سفری آنان را همراه نخواهند برد!

مدیرعامل باشگاه نیز بعد از سرمربی و سرپرست شروع به مصاحبه کرده و اظهار می‌دارد که این شایعات ساخته ذهن خیال‌پرداز خبرنگاران رسانه‌های گروهی است و در اردوی خارج از کشور تیمش کوچکترین مشکلی به وجود نیامده است. او سپس با مهربانی از رسانه‌ها می‌خواهد که اجازه بدهند تیمش در این مقطع حساس - کدام مقطع حساس؟! - به راهش ادامه دهد.

در ادامه روابط عمومی باشگاه مورد نظر دست به کار شده و بیانیه بلندبالایی را در راستای تکذیب هرگونه شب‌زنده‌داری منتشر می‌کند تا کار سایر عوامل باشگاه را تکمیل کرده باشد. در این بیانیه طعنه‌هایی به دشمنان خیالی باشگاه زده شده و در انتهای آن یادآور می‌شود که دامن زدن به این شایعات (!) پیگرد قانونی دارد!

و بالاخره خود بازیکن یا ستاره خاطی که از این همه حمایت بی‌شائبه (!) به وجد آمده، در مصاحبه‌ای بلندبالا ضمن تکذیب تمام آنچه به وقوع پیوسته، تمامی رسانه‌ها و مطبوعات را تهدید به شکایت می‌کند!

نتیجه‌گیری اخلاقی: فرهنگ عذرخواهی و پذیرفتن اشتباه چیز خوبی است اما در فوتبال و ورزش ایران کاربرد ندارد.

نتیجه‌گیری همین‌جوری: در فوتبال و ورزش ما هیچ بازیکنی اهل شب‌زنده‌داری نیست!