خط‌های زشت روی صورت ورزش ایران

ورزش ایران در هفته‌ای که گذشت، تحت تأثیر دو اتفاق تلخ قرار گرفت. اتفاق اول در قزوین رخ داد؛ جایی که مسابقات تنیس روی میز دسته برتر کشور برگزار شد و در نهایت 8 بازیکن جواز حضور در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی را به دست آوردند.

نکته بسیار مهم در این مسابقات عملکرد برخی از چهره‌های سرشناس بود که اعتراض سایر نفرات را به دنبال داشت. این پینگ‌پنگ‌بازان که چندین سال از حضورشان در تیم ملی می‌گذرد، در برخی از بازی‌ها از تلاش خود کم کردند تا نتیجه‌ای که مدنظرشان است، رقم بخورد. این مسئله اعتراض برخی دیگر از بازیکنان را نیز به دنبال داشت، تا جایی که بارها اعتراض صورت گرفت، جو سالن متشنج شد و حتی کار به شکسته شدن راکت نیز کشید. همچنین افشین نوروزی کاپیتان تیم ملی از شکسته شدن حرمت‌ها سخت گفت و این چیزی نیست که بخواهیم از کنارش به سادگی بگذریم.

پس از این مسائل حاشیه‌ای اظهار نظر یکی از مسئولان فدراسیون تنیس روی میز قابل تأمل بود. این مسئول عنوان کرد که سال‌هاست این وضعیت (تعیین نتیجه توسط بازیکنان) وجود دارد و نباید خیلی آن را جدی گرفت. شاید به همین دلیل بوده که نفرات حاضر در تیم ملی در سال‌های گذشته همراه تعداد ثابتی بوده‌اند. در واقع شایسته سالاری آن‌چنان که باید و شاید در انتخابی تیم ملی رعایت نمی‌شده است.

اتفاق دوم مربوط به حواشی رخ داده در مسابقات انتخابی تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی در مشهد می‌شود. فدراسیون کشتی تلاش می‌کند شایسته‌ترین‌ها راهی مسابقات مختلف شوند و بر همین اساس رقابت‌های انتخابی را با حساسیت خاصی دنبال می‌کند. این موضوع بدان معناست که هیچ کشتی‌گیری (حتی قهرمان جهان و المپیک) برای حضور در تیم ملی در حاشیه امنیت قرار ندارد و باید در مسابقات انتخابی شایستگی‌اش را به رخ بکشد.

تصاویری که از مشهد منتشر شده، افسوس اهالی کشتی را بابت اتفاقات رخ داده دو چندان کرد. لگد زدن به تابلوهای تبلیغاتی و چوب برداشتن قهرمان المپیک و تلاش برای حمله به کسی که مشخص نشده کیست و پرتاب بطری به سمت رسول خادم رئیس فدراسیون دو اتفاق تلخی بود که بازتاب بسیار منفی در ورزش داشت.

این خط‌های زشت بر صورت ورزش ایران در هفته گذشته کشیده شد و در این میان نقش مسئولان ورزش کشور بسیار حائز اهمیت است. در فدراسیون تنیس روی میز که در چند ماه اخیر با سرپرست اداره شده، این اولین اتفاق تلخ از زمان حضور احمد سعادتمند است. با توجه به اینکه این فدراسیون پس از چند سال تشنج حالا به ساحل آرامش رسیده، تکرار شرایط سال‌های قبل کمکی به حفظ آرامش نخواهد کرد.

در کشتی نیز رسول خادم از زمان حضورش توانسته با وجود همه مشکلات و کم‌وکاستی‌ها فضای مطلوبی را فراهم کند و حالا نباید عده‌ای به دلایل مختلف دست به اختلال بزنند.

در این میان لزوم برخورد با متخلفان و چگونگی تحقق این مسئله بسیار مهم است. در واقع انتظار می‌رود به شکلی با این افراد برخورد شود که آنها متنبه شوند، دیگر هیچ‌کسی جرأت تکرار این قبیل کارها را نداشته باشد و از همه مهمتر استعدادهای بالای این ورزشکاران نیز به خاطر یک حرکت دیگر قابل استفاده نباشد و ورزش ایران همچنان بتواند از پتانسیل این افراد استفاده کند.

این مسائل البته در سایر رشته‌ها نیز وجود دارد. در ماه‌های اخیر علاوه بر فوتبال شاهد حوادث تلخی در برخی از رشته‌های دیگر از جمله هندبال، بسکتبال و ... بوده‌ایم. همه این‌ها نشان می‌دهد مسائل فرهنگی در ورزش ایران و در بین عوامل مختلف آن (تماشاگران، ورزشکاران و مربیان) کمرنگ‌تر از قبل شده و افراد برای دستیابی به نتیجه و هدف مورد نظرشان دست به هر کاری می‌زنند. ورود مسئولان رده‌بالای ورزش و حتی کشوری به این موضوع مهم در ورزش بسیار حائز اهمیت است. باید با ورود صحیح به این مسئله و تصمیم‌گیری‌های صحیح و انجام کارهای فرهنگی و ریشه‌ای از تکرار آنها جلوگیری شود تا بیش از این شاهد انتشار چنین اخبار تلخی در ورزش ایران نباشیم.