به گزارش پارس ، " دیان ونجرویت" ، سفیر اندونزی در ایران، در گفتگو با مهر درباره استقلال کشورش گفت: اندونزی در سال ۱۹۴۵ میلادی استقلال خود را به دست آورد. این موفقیت از طریق مبارزه طولانی علیه استعمار به دست آمد. بسیاری از کشورها از مبارزه ما علیه استعمار آگاهی داشته و آن را به رسمیت شناختند. به همین دلیل بود که اندوزی بعد از کسب استقلال در سال ۱۹۴۵میلادی همراه با دیگر کشورها مبارزه با استعمار را ادامه داد.

سفیر اندونزی در ایران در بیان دلایل اقدام این کشور برای مبارزه با استعمار گفت: ما خود تجربه استعمار را داشتیم و می خواستیم تا کشورهایی که در این شرایط قرار دارند از بند استعمار رها شوند از همین رو ایده ابتدایی تشکیل جنبش عدم تعهد ارائه شد. هدف از تشکیل این جنبش مبارزه با استعمار در نقاط دیگر جهان بود. این بسیار روشن بود که بسیاری از کشورهای آفریقایی تحت استعمار قرار داشتند و اندونزی بر اساس تجربه خود در مبارزه علیه استعمار، به همکاری با دیگر کشورها پرداخت تا شاهد استقلال آنها باشد. ما نه فقط خواستار استقلال اندونزی، بلکه استقلال سایر کشورها به ویژه در آفریقا نیز بودیم.

سوال: شما در مورد استعمار در سال های دور صحبت کردید، در قرن اخیر نیز ما شاهد استعمار هستیم، چگونه می توان به این استعمار جدید پایان داد؟

پاسخ: حق با شماست مبارزه با استعمار پایان نیافته و ما شاهد استعمار برخی کشورها هستیم. برای مثال در مورد فلسطین. به اعتقاد من فلسطین، امروز کشوری است که تحت استعمار قرار گرفته است. اندونزی بر اساس تجربه ای که در مبارزه با استعمار داشته از اقدامات مردم فلسطین برای کسب استقلال حمایت می کند.

در همین راستا اندونزی با سایر کشورهای در جامعه بین الملل برای رهایی فلسطین از بند استعمار همکاری می کند. این آرزوی ماست که فلسطین یک کشور بوده و استقلال داشته باشد. در همین راستا اندونزی معتقد به افزایش توان مردم فلسطین است برای مثال ما حدود یک هزار نفر از مردم فلسطین را برای تحصیل و کسب مهارت های مختلف به اندونزی اعزام کرده ایم تا روش حکومت کردن، فعالیت های اقتصادی و امور دیگر را بیاموزند تا زمانیکه فلسطین استقلال خود را به دست آورد این افراد برای کشورداری آماده باشند.

سوال: روابط ایران و اندونزی چگونه و از چه از چه زمانی آغاز شد؟

پاسخ: روابط سیاسی و دیپلماتیک ایران و اندونزی به طور رسمی از سال ۱۹۵۰ میلادی آغاز شد و این به آن دلیل بود که ایران در میان نخستین کشورهایی بود که اندونزی استقلال یافته از بند استعمار را به رسمیت شناخت و ما از این موضع ایرانی ها قدردانی می کنیم. از آن زمان دو کشور روابط گسترده ای در بسیاری از این زمینه ها داشته اند.

اما اگر بخواهیم در مورد روابط فرهنگی میان دو کشور صحبت کنیم این ارتباط قدمتی در حدود یک هزار سال دارد و مربوط به زمانی می شود که اسلام وارد اندونزی شد.

در مورد اینکه اسلام چگونه وارد اندونزی شد چند فرضیه وجود دارد. محبوب ترین این فرضیه ها به ورود بازرگانان به اندونزی مربوط می شود. بازرگانانی که از هند به اندونزی آمدند اسلام را با خود به کشور ما آوردند. فرضیه دیگر مربوط به افرادی می شود که از چین و از طریق جاده ابریشم به اندونزی می آمدند، اما فرضیه سوم که البته شواهدی نیز برای اثبات آن وجود دارد ورود اسلام از طریق راه دریایی و توسط ایرانیان به اندونزی است.

در جزیره سوماترا در جنوب اندونزی مقبره ای وجود دارد و بر دیواره های این مقبره جملاتی به خط فارسی وجود دارد که قدمت این نوشته ها به یک هزار سال قبل بازمی گردد.

بر همین اساس روابط دو کشور در زمینه های سیاسی، دیپلماتیک، اقتصادی، و فرهنگی قدمت زیادی دارد، اما متاسفانه این روابط در سالهای اخیر با چالشهایی روبرو شده است.

سوال: چگونه می توان این روابط را گسترش داد؟

پاسخ: باید روی ظرفیت های موجود در دو کشور کار شود. دو کشور ظرفیت های مختلفی دارند، برای مثال ایران دارای منابع نفت و گاز است. علاوه بر آن محصولات پتروشیمی و کشاورزی نیز جزو ظرفیت های هستند که با استفاده از آنها می توان مناسبات میان ایران و اندونزی را افزایش داد.

ورنجوریت در ادامه افزود: برهمین اساس این خواست ماست که دارای روبط خوب با ایران باشیم، اما با وجود این ظرفیت ها سطح مناسبات اقتصادی دو کشور در آن حدی که ما انتظار داریم نیست. برای مثال در سال ۲۰۱۱ میلادی سطح مبادلات تجاری دو کشور یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار بود که این رقم در سال ۲۰۱۲ میلادی به یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار کاهش یافت که این امر به دلیل اعمال تحریم علیه ایران از سوی کشورهای غربی بود. تحریم ها کار اندونزی برای داد و ستد با ایران را مشکل کرد.

اما برای گسترش روابط این دو کشور راه دیگری نیز وجود دارد و آن تغییر دیدگاه های مردم دو کشور نسبت به یکدیگر است. افراد کمی در اندونزی از حقیقت موجود در ایران آگاهی دارند و در کشور شما (ایران) نیز وضعیت به همین شکل است. تعداد کمی از مردم ایران اندونزی را به درستی می شناسند، اما اغلب مردم کشور شما جزیره بالی را به خوبی می شناسند. شناساندن صحیح دو کشور به یکدیگر و ظرفیت های موجود در کشورها می تواند به گسترش روابط ایران و اندونزی کمک کند. بنابراین وظیفه ماست که برای تغییر نگرش مردم دو کشور به یکدیگر تلاش کنیم.

سوال: درباره تحریم های غرب علیه ایران سخن گفتید، آیا امکان دارد در مورد تاثیر این تحریم ها بر روابط تجاری ایران و اندونزی بیشتر صحبت کنید؟

پاسخ: هدف اصلی این تحریم ها برنامه هسته ای ایران است در درجه بعد این تحریم ها برای محدود کردن فروش کالاهای ایرانی از جمله نفت و گاز این کشور اعمال شده اند. این تحریم ها مشکلاتی را برای خریداران نفت و گاز ایران به وجود آورده است. با توجه به آنکه این تحریم ها تمرکز ویژه ای بر بخش نفت و گاز دارند و اندونزی نیز بخش قبال توجهی از انرژی مورد نیاز خود را از کشورهای دیگر تامین می کند باید مراقب این تحریم ها باشیم.

از آنجا که به موجب تحریم ها خرید نفت و گاز از ایران مشکل شده ما برای گسترش روابط تجاری باید روی به مسیرها و کانال های دیگری بیاوریم.

سوال: همانطور که مطلع هستید متاسفانه تعدادی از ایرانیان در زندان های اندونزی به سر می برند، وضعیت این افراد زندانی در حال حاضر به چه صورتی است؟

پاسخ: حقیقتا این موضع خیلی تاسف بار است. اندونزی از تمامی خارجیانی که به این کشور سفر می کنند استقبال می کند زیرا یکی از منابع اصلی کسب درآمد برای ما صنعت گردشگری است. این بدان معناست که توریسم و گردشگر از هر کشوری که باشد صرف نظر از ملیت آن می تواند آزادانه به اندونزی سفر کند.

دیان ورنجوریت، سفیر اندونزی در ایران، در ادامه افزود: برای گسترش صنعت گردشگری، اندونزی اقدام به تسهیل سفر افراد خارجی به این کشور کرده است و ایران نیز از جمله کشورهایی بود که ما برای مردم آن دسترسی به اندونزی را تسهیل کردیم.

سفیر اندونزی در توضیح مشکلات به وجود آمده توسط برخی ایرانیان گفت: متاسفانه برخی از ایرانی ها از این امکان به وجود آمده استفاده مناسبی نکرده و از این فرصت برای ارتکاب جرم از جمله قاچاق مواد مخدر استفاده کردند. علاوه بر قاچاق مواد مخدر متاسفانه برخی از ایرانی ها در اندونزی جرایم دیگری همچون تلاش برای مهاجرت غیر قانونی به استرالیا، سرقت و یا رشوه دادن به افسران پلیس مرتکب می شوند و ما برای جلوگیری از این اقدامات مجبور به اعمال محدودیت هایی برای مسافران ایرانی شدیم.

ورنجویت در مورد تعداد ایرانیانی که در اندونزی به اعدام محکوم شده اند نیز اظهار داشت: این آمار لحظه به لحظه تغییر می کند اما بر اساس آخرین آمارها بین ۴۵ تا ۴۷ نفر به جرم قاچاق مواد مخدر به مرگ محکوم شده اند و این به آن دلیل است که قاچاق مواد مخدر جرم بسیار سنگینی در تمامی کشورها از جمله اندونزی است.

سفیر اندونزی در مورد اینکه آیا امکان استرداد ایرانیان بازداشت شده به ایران وجود دارد یا خیر گفت: این بازداشت شدگان به چند گروه تقسیم می شوند نخست افرادی که در هنگام مهاجرت غیر قانونی به استرالیا توسط پلیس بازداشت می شوند. گروه دوم افرادی هستند که به اتهام انجام جرایمی چون سرقت، تهدید مردم و یا رشوه دادن به افسرهای پلیس برای مهاجرت غیر قانونی به استرالیا بازداشت شده اند و گروه سوم افرادی که به اتهام قاچاق مواد مخدر بازداشت شده اند.

افرادی که هنگام مهاجرت غیر قانونی بازداشت می شوند اگر به کسی رشوه پرداخت نکرده باشند از آنجا که جرمی مرتکب نشده اند به ایران بازگردانده می شوند. دسته دوم پس از بازداشت در مراکز بازداشت موقت نگهداری می شوند تا زمان محاکمه آنها فرا برسد، اگر جرم آنها ثابت شود دوران محکومیت خود را در اندونزی سپری می کنند اما اگر اتهام آنها ثابت نشود این افراد نیز به ایران بازگردانده می شوند.

اما در مورد گروه سوم (قاچاق مواد مخدر) این افراد مرتکب جرم سنگینی شده اند و بر اساس رای دادگاه باید دوران محکومیت خود را در اندونزی سپری کنند.

ورنجویت به عنوان نکته پایانی سخنان خود گفت: ما به عنوان نمایندگان اندونزی در ایران متعهد به گسترش مناسبات با ایران در تمام زمینه ها هستیم. ما مشکلی برای گسترش روابط در بخش های سیاسی و دیپلماتیک و حتی فرهنگی نداریم، زیرا بسیاری از مردم دو کشور دارای مشترکات فرهنگی هستند و بر اساس این مشترکات ما باید برای گسترش روابط در بخش های مختلف تلاش کنیم.

وی افزود علاوه بر این من به خاطر برگزاری انتخابات آزاد در ایران و انتخاب آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور ایران تبریک می گویم. انتخابات ایران نشان داد که ایران یک کشور دموکراتیک است و این امر از سوی کشورهای زیادی از جمله اندونزی مورد تائید قرار گرفت.

وی در مورد ارزیابی خود از دولت جدید ایران نیز گفت: بر اساس اصول ما و اصول سیاست خارجی ما دخالت در امور داخلی کشورها ی دیگر ممنوع است و بر همین اساس کشورهای دیگر نیز حق دخالت در امور داخلی ما را ندارند. اما انتخابات اخیر در ایران نشان داد و همه مردم این امر را تایید کرده اند که این یکی از دموکرات ترین انتخاباتی بود که در جهان برگزار شده است.