به گزارش پارس ، این استاد دانشگاه در گفت وگو با ایسنا، در مورد ضرورت تبیین دقیق گفتمان اعتدال گرایی و شاخصه ها و مولفه های آن، با اعتقاد بر این که عموما در مورد مفاهیم کلی که جنبه ارزشی می یابند مخالفت زیادی در سطح جامعه دیده نمی شود، افزود: در این حالت حتی بزرگ ترین و سفاک ترین دیکتاتورها هم خود را هوادار آزادی نشان می دهند و شاید از منظر آنها برداشت درست از آزادی، برداشت آنهاست و یا ظالم ترین دیکتاتورها هم خود را علاقه مند به عدالت می نمایند پس این مفاهیم در کلیتش چندان مخالفی ندارد، اما بنا بر ضرب المثلی شیطان در جزئیات ظهور می کند.

مدیرعمل خبرگزاری آریا در این ارتباط ادامه داد: از این رو باید در مورد این مفاهیم از سطح کلیات به سوی جزئیات رفت. باید مفاهیم کلی تعریف دقیق و ملموس شود.

وی با بیان این که اعتدال تقریبا در حوزه سیاست معادل میانه روی است و میانه روی نیز فرآیند کاهش و یا از میان بردن افراط هاست، اظهار کرد: میانه روی به عنوان یک ارزش در همه باورها از ارسطوی یونانی یا مذاهب الهی یا منش های عقیدتی چون تائوئیسم و کنفسیوسیم به عنوان ارزش مورد تقدیر قرار گرفته است. البته میانه روی فراتر از شعار در عمل کار دشواری است. از سنت آگوستین فیلسوف و قدیس معروف مسیحی نقل شده که ریاضت کامل از میانه روی کامل راحت تر است.

محبیان در مورد لزوم درس گرفتن از گذشته در راستای عدم تعیین دقیق دو گفتمان اصلاح طلبی و اصولگرایی و پیشگیری از مغفول ماندن اعتدال در آینده، گفت: ما تجربه کلیت گرایی در دو مفهوم اصولگرایی و اصلاح طلبی را در برابر خود داریم؛ اصلاح طلبانی که به عنوان اصلاح طلب تا براندازی رفتند و خود را نیز اصلاح طلب می نامیدند، در حالیکه نمی دانستند اصلاح طلبی بیش از یک شعار، یک روش عمل سیاسی است و یا اصولگرایانی که تفاوت اصولگرایی به مفهوم باور به پرنسیپ های سیاسی را با تحجر و سلفی گری فرقی نمی نهادند، بنابراین نباید این کلی گرایی را در مورد مفهوم هایی چون اعتدال و عقلانیت نیز تکرار کنیم.

وی در مورد ضرورت عدم مصادره گفتمان اعتدال از سوی جریان خاصی با توجه به تاکید رییس جمهور منتخب مبنی بر این که رییس جمهور همه است، گفت: اندیشه های عالی و ارزش های متعالی فراتر از جریانات و حتی گرایش های سیاسی است و مصادره آنها توسط جناح ها یعنی تغییر دادن این اندیشه ها در حد برچسب یا پروژه فرصت طلبانه سیاسی است. این اقدام به مرگ اجتماعی این ارزش ها ولو در زمان کوتاه می انجامد.

موسس حزب نواندیشان ایران اسلامی در ادامه تاکید کرد: تبیین شاخص های اعتدال باید توسط اندیشمندان صورت بگیرد، نه بازیگران سیاسی؛ هر چند بازیگران سیاسی قادرند محدودیت های عملیاتی این ارزش ها را با توجه به شرایط ویژه محیطی مشخص کنند.

محبیان در مورد مهم ترین مولفه های گفتمان اعتدال و امکان تحقق آن با توجه به شرایط سیاسی کشور، گفت: رای مردم به روحانی به نوعی رای منفی به افراط بود؛ ضمن این که اهل سیاست ما نوعی گریز از تفکرات و خط مشی های افراطی را نشان می دهد و همین امر فرصت عالی را نشان می دهد و باید بتوانیم قدر این فرصت را بدانیم.

رییس مرکز پژوهشی راهبردی آریا در مورد نقش رسانه ها در تبیین این گفتمان، گفت: به گمانم نقش رسانه ها در ظهور تفکر اعتدال گرایی کلیدی بوده است. این رسانه ها بودند که نقاب از چهره حق به جانب، ولی خطرناک افراط گرایی برداشتند و این رسانه ها هستند که می توانند به غلبه این گفتمان کمک کنند.

وی افزود: تمامی جریان گفتمانی دکتر روحانی در ظرف رسانه ها قرار دارد و ایشان باید مهم ترین خط ارتباطی خود را با رسانه ها در داخل و خارج برقرار کند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی در پاسخ به این پرسش که آیا این گفتمان ظرفیت ایجاد جریان سوم در کشور متشکل از افراد معتدل هر دو جریان را دارد یا نه؟ گفت: اگر تفکر اعتدال غلبه پیدا کند، نگرش ها را به سمتی می برد که جناح بندی مرسوم در کشور از اصلاح طلب اصولگرا به اعتدالی افراطی تغییر می کند.

وی در مورد آینده دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب در صورت ایجاد جریان سوم، گفت: در این صورت دو جناح اصولگرا و اصلاح طلب بر حسب تمایلات اعتدالی یا افراطی هوادارانشان مجبور به موضع گیری شده و عملا شکاف جدیدی پدید می آید و در پی آن صف بندی های درون جناحی نیز شکل خواهد گرفت.