وقتی نظام با قاضی خود هم تعارف ندارد

قوه قضائیه با دستگیری مسئولان متخلف ثابت کرده است برای اجرای قانون هیچ مسامحه‌ای ندارد.

 «سعید مرتضوی که در دادگاه محکوم شد، امروز دستگیر و برای دوران محکومیتش به زندان معرفی شد»؛ این خبری بود که روز گذشته رسانه‌های مختلف مخابره کردند. البته این خبر سابقه جالب توجهی دارد. مرتضوی درحالی دستگیر و روانه زندان شد که حرف و حدیث‌های فراوانی درباره پنهان شدن او در محافل سیاسی و شایعه عدم اجرای حکم محکومیتش منتشر شد. برخی گروه‌های سیاسی برای یافتنش کمپین تشکیل دادند و تصاویرش را به در و دیوار شهر با اسم گمشده چسباندند، تا این‌گونه القا کنند که اراده‌ای برای اجرای حکم محکومیت دادستان سابق تهران وجود ندارد.
شیطنت‌های خبری هم چاشنی کار شد. برخی از رسانه‌ها این مطلب را که اثر و خبری از مرتضوی نیست، به جامعه پمپاژ می‌کردند. حتی طی مصاحبه‌های مختلف قوه قضائیه را ترغیب به اجرای قانون می‌کردند تا به قول خودشان شائبه مسامحه با افراد خاص را از بین ببرند؛ این درحالی بود که همین جریان خاص در القای چنین ذهنیت مسمومی مشارکت فعال داشت.

آبستراکسیون اصلاح طلبان

جالب است در حالی که جریان اصلاحات با حرص و ولع تمام دنبال بازداشت قاضی مرتضوی بودند، اما خودشان در زمانی که باید صادقانه تسلیم قضاوت قوه قضاییه قرار می‌گرفتند از این امر فرار کردند.

در همین ارتباط علیرضا زاکانی نماینده سابق مجلس شورای اسلامی درخصوص رفتار دوگانه اصلاح طلبان در قبال پرونده قضایی مرتضوی در توییتی ماهیت واقعی رفتار‌های دوگانه آن‌ها را بیان کرده است.

وی در این خصوص نوشته است:" مرتضوی امروز دستگیر شد و اصلاح طلبان طلبکار اصل این ماجرا از نظام شده اند!

جالب است که بدانید همین اصلاح طلبان طی یک حرکت جمعی در مجلس هفتم، آبستراکسیون کردند که گزارش تحقیق و تفحص از عملکرد قوه قضاییه خوانده نشود؛ گزارشی که محورش تخلفات مرتضوی بود.

برخورد بدون مسامحه

هر چند که در مورد عملکرد این گروه‌های سیاسی استاندارد‌های دوگانه را در این عرصه می‌توان به خوبی دید. همین رسانه‌ها درباره دستگیری افراد منتسب و نزدیک به جریان خودی روزه سکوت گرفته و یا با بی اعتنایی و پرداختن به مطالب غیر سعی در سانسور این موضوعات داشتند. نگاه جناحی به مسائل قضائی و سعی در سوء استفاده از این موارد به نفع جناح خود به طور کل معضل و آسیب جدی است که این رسانه‌ها دچار آن شده‌اند. 

اما قوه قضائیه با بازداشت مرتضوی در مازنداران و اجرای حکم محکومیتش نشان داد که برخلاف بازی‌های سیاسی عملکردی قاطعانه در خصوص دانه درشت‌ها دارد. البته این تنها نمونه برخورد بدون مسامحه قوه قضائیه با افرادی که سمت‌های مهمی در گذشته داشتند، نیست. در ماجرای محکومیت معاون اول دولت دهم نیز شایعاتی مبنی بر عدم اجرای قانون توسط قوه قضائیه به علت سمت و سابقه کاری که وی در دولت گذشته داشت، در محافل خبری و خصوصا ضد انقلاب جریان داشت، اما قوه قضائیه نشان داد که در اجرای قانون با احدی سر سازش ندارد.

در همین باب محمدرضا رحیمی، که به ۵ سال زندان محکوم شده بود، چهار سال از این مدت را در زندان سپری کرد و عاقبت با عفو مشروط آزاد شد. طابق ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی، افرادی که حبس کمتر از ۱۰ سال دارند، پس از سپری‌کردن یک‌سوم از مدت حبس، می‌توانند از آزادی مشروط استفاده کنند.

همین رسانه‌ها درحالی که در گذشته از عدم برخورد جدی با معاون اول احمدی نژاد انتقاد می‌کردند بعد از اجرای حکم رحیمی خبر زندانی شدن را در رسانه‌هایشان پررنگ کردند. موضوعی که نشان از دوگانگی رفتار این قبیل رسانه‌های جناحی دارد که همه چیز را در پرده سیاست می‌نگرند و روزی سعی دارند نسبت به عدم برخورد با افراد دانه درشت افکار عمومی را منحرف کنند و از سوی دیگر با دستگیری این افراد اجرای حکم با چنان جار و جنجال رسانه‌ای این اخبار را پوشش می‌دهند تا به قول خود فساد در جریان مقابل را نشان دهند.

عمل به وظیفه فراسیاسی 

البته اگر قوه قضائیه با منش و رفتار سیاسی این گروه‌ها پیش می‌رفت بی عدالتی را در این عرصه شاهد بودیم، اما این قوه که وظیفه‌ای فراسیاسی دارد نشان داد که در مقابل فشار‌های سیاسی نیز سر تسلیم فرود نمی‌آورد و اجرای قانون را بر هر چیز مقدم می‌داند. از این رو بود که فشار سیاسی همین جریان خاص در مورد فرزند یکی از مسئولان بلند پایه کشوری منجر به عقب نشینی این قوه نشد و عاقبت این فرد نیز مجبور شد به زندان مراجعه و دوران محکومیتش را سپری کند. البته دیده می‌شود که وی بر اساس قانون از مرخصی هم استفاده می‌کند، اما بعد از سپری شدن این مدت نیز دوباره به زندان بازگشته تا ادامه محکومیتش را بگذراند. حال سئوال اساسی اینجاست که اگر قوه قضائیه بر اساس مصلحت و سیاست جناح‌های مختلف عمل می‌کرد چه اتفاقی می‌افتاد؟ آیا این افراد دیگر رنگ زندان را می‌دیدند و به آنچه عدالت درباره آن‌ها حکم می‌کند، می‌رسیدند؟

دستگیری سعید مرتضوی که به قاضی مرتضوی معروف بود و پرونده‌های بزرگی را تاکنون قضاوت کرده بود، اما در انتها خود گرفتار برخی کجی‌ها شد به خوبی نشان می‌دهد که نظام جمهوری اسلامی و قوه قضائیه برای پیشبرد اهداف خود متوقف در کسی نمی‌ماند و با احدی سر سازش و معامله بر سر ارزشهایش را ندارد. در این عرصه قوه قضائیه نشان داد که به تصفیه خود فکر می‌کند و برای عمل به این مهم از کجی‌ها حتی اسامی بلندبالا نمی‌گذرد.