تاملی بر فعالیتهای جاسوسمابانه با چاشنی دولتی
کاوه مدنی؛ جاسوس دوتابعیتی که از کشور فراری شد
خبر کوتاه بود، کاوه مدنی جاسوس دو تابعیتی محیط زیستی پیش از آن که در برابر اقدامات شنیع خود پاسخگو باشد، برای همیشه از کشور فراری شد اما اینکه چه کسانی در فراری دادن وی دست داشتند، مساله‌ای است که پاسخی برای آن وجود ندارد.
خبر کوتاه بود، کاوه مدنی جاسوس دو تابعیتی محیط زیستی پیش از آن که در برابر اقدامات شنیع خود پاسخگو باشد، برای همیشه از کشور فراری شد اما اینکه چه کسانی در فراری دادن وی دست داشتند، مساله‌ای است که پاسخی برای آن وجود ندارد.
حالا چندسالی هست که بحث دوتابعیتی‌ها در دولت یازدهم و دوازدهم مطرح می‌شود و در پاسخ به این مساله تنها شاهد پاسکاری وزارت اطلاعاتی و دولتی‌ها با مسئولان دستگاه‌های قضایی بودیم، مساله‌ای به نظر می‌رسد بیشتر حرفها برای گذراندن وقت و فرار کردن از زیر پاسخگویی به این مساله مهم بوده است.
کاوه مدنی یکی از فعالان محیط زیستی است که در کنار سمت خود در سازمان محیط زیست به عنوان نائب دبیر مجمع محیط زیست سازمان ملل متحد فعالیت می‌کند. از طرفی وی استاد مرکز سیاست محیط زیست کالج سلطنتی لندن (امپریال کالج لندن) است که در این سالها به بهانه محیط زیستی اقدامات جاسوسی بسیاری را در این رابطه انجام داده است.
چرایی اینکه فردی با چنین سابقه‌ای در چنین جایگاهی قرار گرفته است را باید از کلانتری پرس و جو کرد که با کدام ادله قانونی چنین فردی را به عنوان معاون خود برگزیده است
این مساله تا دستگیری کاووس سیدامامی ادامه داشت و وی نیز در جریان دستگیری فعالان محیط زیستی در بهمن 1396 بازداشت شد اما با کمک عوامل نفوذی در فروردین ماه ٩٧ از ایران فرار شد و پس از آن بود که عکس‌های او در حالت شرب خمر در شبکه‌های مجازی منتشر شد.
شاید نقطه عطف فعالیت وی به دست کلانتری معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران رقم خورد که وی را در تاریخ ۲۶ شهریور ۱۳۹۶ به عنوان معاون بین‌الملل، نوآوری و مشارکت فرهنگی - اجتماعی این سازمان منصوب کرد و چرایی اینکه فردی با چنین سابقه‌ای در چنین جایگاهی قرار گرفته است را باید از کلانتری پرس و جو کرد که با کدام ادله قانونی چنین فردی را به عنوان معاون خود برگزیده است.
در همین راستا بارها شاهد انکار علوی وزیر اطلاعات دولت روحانی بر وجود جاسوس‌ها دو تابعیتی و اصرار مسئولان دستگاه‌های قضایی بودیم تا جایی که رییس سازمان امور اداری و استخدامی در نامه ای به رییس مجلس شورای اسلامی وجود افراد دوتابعیتی در دولت را رد کرد.
اما علیرغم این تایید و تکذیب‌ها پیش از به امضا رسیدن برجام شاهد آزادی جیسون رضائیان، امیر میرزا حکمتی و سعید عابدینی کشیش ایرانی آمریکایی و نصرت الله خسروی زندانیان این جاسوس‌های دوتابعیتی بودیم که بر خلاف تبعات سنگین جاسوسی در کشورهای دیگر تنها چندماهی در زندان بودند و بعد هم به راحتی آزاد شدند.
اما این مساله به اینجا ختم نشد و حالا که توخالی بودن دستاورد برجام برای دولتی‌ها هم به اثبات رسیده است، خبرهایی از جاسوس بودن دری اصفهانی یکی از فعالان هسته‌ای گفته می‌شود که شاید دلیل بی اثر بودن برجام در معاملات هم با این مساله خوبی روشن شود.
کاوه مدنی یکی از فعالان محیط زیستی است که در کنار سمت خود در سازمان محیط زیست به عنوان نائب دبیر مجمع محیط زیست سازمان ملل متحد فعالیت می‌کند. از طرفی وی استاد مرکز سیاست محیط زیست کالج سلطنتی لندن (امپریال کالج لندن) است که در این سالها به بهانه محیط زیستی اقدامات جاسوسی بسیاری را در این رابطه انجام داده است
سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که با وجود تکذیب‌های چندین باره دولتی‌ها درباره عدم وجود دوتابعیتی‌ها در دولت چگونه کاوه مدنی به عنوان معاون عیسی کلانتری در دولت منصوب شده بوده است، از طرفی با توجه به اینکه وی یکی از متهمان اصلی پرونده کاووس سیدامامی بوده است، چگونه و با چه فیلتری راه فرار برای وی و همسرش باز شده و آنان را به دامان نهادهای جاسوسی حواله داده‌اند و از پاسخگویی درباره اقدامات آنان فرار کرده‌اند.
فارغ از این سوال و جواب‌ها گاهی با پدیده‌ای در کشور روبرو می‌شویم که دیگر جای هیچ حرفی را باقی نمی‌گذارد، نمونه آن هم می‌توان به اظهارات اخیر محمودصادقی اشاره کرد که در اظهارات خود کاوه مدنی را یک نخبه معرفی کرده و فرار او را از اتهاماتش خروج نخبگان از کشور نامیده است، مساله‌ای بیانگر حمایت بی چون و چرای اصلاح‌طلبان از پدیده جاسوسی و اعتماد به بیگانگان و خودفروشان وطنی است که در نهایت چون ضرر و زیان دستاوردی برای کشور به همراه ندارد.
حکم و مجازات جاسوس در هر کشوری مشخص است و جای بحث ندارد.ولی بحث اصلی خروج نخبگان ایرانی از کشور است که قابل توجه و اهمییت است.
آیا خروج نخبگان درست است ؟ اگر غلط است چرا ممنوع الخروج نمیشوند؟
زمانی همه حرفها را قبول داشتیم و دفاع میکردیم ولی الان نمیدانیم درست است یا سیاسی کاری و اتهام های سیاسی؟ آخه؛ تا امروز؛ با اکثر فداکاران انقلابی جامعه اسلامی؛ به نوعی نا مهربانی شده و بر چسب های ناچسب الصاق شده تا کنار گذاشته و خانه نشین شوند.
برای نمونه؛ پرونده های شکایت بدون جواب ؛ از بازنشستگی اجباری اساتید دانشگاه در بازرسی وزارت علوم در شهرک غرب؛ موجودند که بدلیل وجود فشارها و اهانت ها و خانه نشینی هیات علمی دانشگاه شکل گرفته است ؛ با وجود این اتفاقات؛ اعتراض به خروج نخبگان منصفانه بنظر نمیرسد. شاید ؛در ابتدای انقلاب؛ خروج نخبگان از کشور را خیانت به میهن اسلامی میدانستیم ولی امروز شرایط کاملا عوض شده و با تغییر شاخص های ماندگاری در چرخه خدمت؛ قضاوت ها هم نسبت به خروج تغییر یافته است.
بابا این از ذخایر انقلاب بوده که یوا شکی آقایون اصلاح طلب و صاحب مملکت فراریش داده اند تا برای آینده حفظ شود و ذخیره باقی بماند.
، کسانی که جاسوسان را بعنوان مسول می گمارند وکسانی که پس از محرز شدن جاسوسی افراد، مانندرسانه ها،نمایندگان احزاب مسولین،هم چون حسین پور وزرابادی واعتدال انتخاب جماران اطلاعات و...که ازانان حمایت می کنند .بطور حتم درجاسوسی انان شریک هستند وبه یقین درنمایندگی ودرامدهایشان باید شک کرد.بطور حتم کشورهای جاسوس پرور،انگلیس وامریکا درحیات انها نقش دارند. حال دستگاه های امنیتی وقضایی کجای کارند ا...علم.اقای دعایی شما نماینده رهبرید یا حامی جاسوسان واز کی تا حالا کاباره حریم خصوصی شده.
خب اینقد حرف زدین آخرش ما نفهمیدم جاسوسیش توسط خبرگزاری شما تایید شده یا قوه قضاییه؟؟