امیرحسین یزدان پناه نوشت:

1- برخی فعالان سیاسی و رسانه ای افغانستان با بررسی تصویر بالا گفته اند که دفتر اشرف غنی ساعت دیجیتال بالای تلویزیون و زنگ خطر آتش نشانی را حذف کرده، زیرا این نمادها مشخص می کرد دیدار در یک پایگاه نظامی آمریکایی برگزار شده است نه کاخ ریاست جمهوری افغانستان. این یعنی «اشرف غنی» که رئیس جمهور یک کشور بزرگ و تاریخی است، با خودروی خود90 دقیقه راه پیموده و از پایتخت افغانستان خارج شده تا در یک اتاق بدون پنجره در دل یک پایگاه هوایی (بگرام) با «رکس تیلرسون» که نه رئیس جمهور بلکه وزیرخارجه یک کشور با سابقه 250 ساله است دیدار کند.

2- این شرایط را مقایسه کنیم با کشورخودمان. کشوری که روزگاری زیر چکمه استعمارگران بود و آن ها هم رضاشاه میرپنج و فرزندش محمدرضا را که خودش به «کیم روزولت» مامور سیا  گفته بود: «من تاج و تخت خود را مدیون خدا، ملتم و شما می دانم» به عنوان مهره دست نشانده شان در ایران تعیین کرده بودند. محمدرضایی که با همه وابستگی اش وقتی در اواخر عمر به بیماری سرطان مبتلا شد، آمریکایی ها درهای کشورشان را به روی او بستند تا او این طور واگویه کند: « تمام عمرم را صرف سرکوب نیروهای کمونیستی و چپ‌ گرا کردم تا منافع غرب و در راس آن آمریکا را حفظ کنم. هر چه به من گفتند، از جان و دل پذیرفتم و مانند یک غلام حلقه به گوش، مجری دستورات منطقه ‌ای و فرا منطقه ‌ای آن ها بودم...حالا حق دارم برای معالجه به آمریکا بروم...آن ها مرا مانند یک تفاله بی خاصیت از کشور بیرون انداختند.» این جملات را فرح پهلوی به نقل از محمدرضا درباره سرنوشت آخرین پادشاه ایران نقل کرده است؛ سرنوشتی که برای پدرش هم رقم خورد.

3- حرف برای گفتن به طولانی بودن تاریخی است که با نهضت 15 خرداد عزت نفس ملی و استقلال و کنار زدن استبداد و استعمار را برای ایران به ارمغان آورد. نهضتی که یکی از نقاط عطف اش سخنرانی عزت آفرین امام خمینی (ره) در چهارم آبان 43 علیه لایحه کاپیتولاسیون از سوی دولت و مجلس رژیم شاه بود؛ جایی که امام درعبارتی تاریخی که هنوز هم لرزه بر تن انسان می افکند فریاد برآوردند که « ... ما را فروختند، استقلال ما را فروختند...عزت ما پایکوب شد؛ عظمت ایران از بین رفت؛ عظمت ارتش ایران را پایکوب کردند...». عزت امروز ایران و استقلال ما در تعیین سرنوشت کشورمان نتیجه همین استقلال خواهی و عزت نفس طلبی امام و یاران امام خمینی (ره) است که در 22 بهمن 57 به ثمر نشست.

اکنون که به عکس اشرف غنی و رکس تیلرسون نگاه می کنم می بینم آن چه در این تصویر دیده نمی شود نه فقط ساعت دیجیتال بالای تلویزیون و زنگ خطر آتش نشانی، بلکه عزت نفس ملی و استقلال ملتی است که صدها و هزاران سال سابقه تاریخی دارد.عزت نفس ملی و استقلال ملتی که زیر همان چکمه هایی که در تصویر هم دیده می شود به تاراج رفته است. ملتی رنج دیده و مظلوم که سال هاست کشورش به اشغال استعمارگران و مستکبران درآمده است، تاجایی که حتی رئیس جمهور آن باید برای دیدن وزیر خارجه آمریکا به پایگاه نظامی آمریکایی برود که یک و نیم ساعت از کابل فاصله دارد.