گمانه زنی برای ایجاد درگیری نظامی بین روسیه و آمریکا/ آمار دقیق از تسلیحات ارسالی کرملین به دمشق/ ادامه تایید و تکذیب دیدار سردار سلیمانی با پوتین

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- ایالات متحده، کشورهای غربی، پادشاهی های نفتی حاشیه خلیج فارس آواره ها را به وجود آورده و بعد آنها را به حال خود رها می سازند و کمکهای نظامی و اطلاعاتی روسیه به نبروهای مردمی و ارتش سوریه موجب واکنش کشورهای غربی شده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، این روزها دولت های غربی و حاکم بر منطقه جنوب غربی آسیا(خاورمیانه) در حال مواجهه با پیامدهای ناشی از جنگی هستند که خود درون سوریه برافروخته اند و طبق آخرین داده ها این جنگ 1.8 میلیون آواره را فقط راهی ترکیه کرده است. در ضمن 1.2 میلیون نفر به لبنان، 630 هزار نفر به اردن، 250 هزار نفر به عراق و 133 هزار نفر به مصر رهسپار شده اند. لیکن کشور هایی هستند که خود را کنار کشیده اند. کشورهایی چون قطر، امارات عربی متحده، عربستان سعودی، کویت، عمان و بحرین.

بر اساس کنوانسیون پناهندگان سازمان ملل که در سال 1951 در ژنو به امضا رسیده، آواره «کسی است که خارج از کشوری به سر می برد که شهروند آن است یا بر حسب عادت در آن اقامت دارد و به سبب نژاد، دین، ملیت، تعلقش به یک گروه اجتماعی خاص یا عقاید سیاسی اش به حق بیم آن دارد که مورد ظلم و ستم قرار گیرد و نتواند از حمایت این کشور که به سبب ترس فوق الذکر قادر نیست به آن باز گردد، بهره مند شود.» هیچ یک از این ها قرار داد مزبور را امضا نکرده اند، لیکن این موضوع بیشتر واقعیت دارد که کشورهای حاشیۀ خلیج فارس از همان ابتدا در بازی سوریه به ایفای نقش پرداختند. به ویژه، عربستان سعودی و قطر که هر دوی این ها حامیان بزرگ مالی اپوزیسیون دمکراتیک و گروه های مسلحی بوده اند که از سال 2011 با دولت مشروع بشار اسد می جنگند. پادشاهی های نفتی- وهابی بعد از پذیرش پیمان عدم جنگ با اسرائیل و آمریکا، همواره هدفشان شکستن اتحاد میان سوریه و ایران بوده است تا بار دیگر بر منطقه و به ویژه بر جامعۀ جهانی اسلام سلطه جویی کنند.

در واکنش به این موضوع، روسیه تعدادی از جدیدترین تانک های جنگی خود را به پایگاه هوایی جدیدی در سوریه فرستاده است؛ به گزارش پارس، جنگ افزارهای روسی و تجهیزاتی که وارد سوریه شده است نشان می دهد کرملین در نظر دارد فرودگاه جنوب لاذقیه، در غرب سوریه را به یکی از مراکز مهمی تبدیل کند که بتوان از آن برای وارد کردن تجهیزات نظامی برای نیروهای مردمی و ارتش سوریه  استفاده کرد. از این فرودگاه می توان به عنوان منطقه ای عملیاتی برای حملات هوایی در حمایت از نیروهای مردمی و ارتش سوریه نیز بهره برداری کرد. 

روسیه بیش از 10 تانک تی 90، 15 خمپاره انداز، 35 نفربر زرهی، 200 تنفگدار دریایی و سکونت گاه هایی برای نزدیک به 1500 نیرو در فرودگاهی نزدیک دمشق، مستقر کرده است. به گزارش پارس، به گفته این مقامات، با توجه به فشار آمریکا و اسراییل، تجهیزات بیشتری نیز در راه است. 

در عین حال سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه این کشور، گزارش دادند «تجهیزات نظامی در سوریه وجود داشته است و ارسال ساز و برگ نظامی به سوریه ادامه خواهد یافت. این تجهیزات ناگزیر با کارشناسان روسی همراه خواهند بود که به تنظیم و راه اندازی آنها کمک می کنند و به نیروهای سوری چگونگی استفاده از این جنگ افزارها را آموزش می دهند.» 

به گفته مقامات نظامی آمریکا که قبول کردند به شرط فاش نشدن نام شان، درباره برآورد های اطلاعاتی خیلی محرمانه سخن بگویند، دست کم 15 هواپیمای ترابری غول پیکر کوندور روسی در هفته گذشته از مسیر هوایی آسمان عراق و ایران، تجهیزات نظامی را به این پایگاه منتقل کردند. 

بلغارستان در پاسخ به درخواست آمریکا هفته گذشته حریم هوایی خود را به روی پروازهای روسیه بست؛ اما عراق با وجود این که در 5 سپتامبر، دیپلمات های آمریکایی نگرانی های خود را درباره پرواز های روسیه با دولت این کشور در میان گذاشتند، از بستن حریم هوایی خود به روی هواپیماهای روسیه خودداری کرد.

گفته می شود سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس، در اواخر ماه گذشته با وجود ممنوعیت سفر به خارج از سوی سازمان ملل، به مسکو رفته است. مقامات روسی این سفر را تکذیب کرده اند؛ اما دو تن از مقامات آمریکایی به این علت که این گونه سخنان افشای اطلاعات طبقه بندی شده است، خواستند نام آنها فاش نشود، گفتند سفر سردار سلیمانی را تأیید می کنند.  هنوز تاییدها و تکذیب این موضوع در رسانه های دنیا ادامه دارد.

در حالی حمایت روسیه از مردم و نظام سوریه ابعاد جدیدتری به خود گرفته است که این موضوع، خشم مقامات آمریکا را برانگیخته  و باراک اوباما، رئیس‌جمهور این کشور در تازه‌ترین اظهاراتش این حمایت‌ها را یک اشتباه بزرگ توصیف کرده است.

با آنکه روسیه از زمان پایان جنگ سرد تاکنون تمایلی به ورود در بحران‌های منطقه جنوب غربی آسیا(خاورمیانه) نداشته است، اما در چند سال اخیر شاهد فعالیت دیپلماتیک، امنیتی و نظامی مسکو در منطقه بخصوص در عراق و مصر بوده ایم که می تواند به چند دلیل اصلی باشد.

اولین دلیل، بحث تئوری هرج و مرج کنترل شده از طرف واشنگتن است. روس‌ها تصور می‌کنند آمریکایی‌ها در شرایط خوبی در منطقه جنوب غربی آسیا(خاورمیانه) به سر نمی‌برند و در طول سال‌های اخیر بسیاری از متحدان آمریکا در منطقه جنوب غربی آسیا(خاورمیانه) نسبت به سیاست‌های کاخ سفید دچار تردید جدی شده‌اند. دلیل دیگر تحولات انقلابی در خاورمیانه و عدم حمایت کافی آمریکا از مقامات وابسته به خود نظیر دیکتاتورهای تونس و مصر بوده است. این مساله باعث تغییر رویکرد کشورهای عربی به سمت روسیه شده است. بنابراین در شرایطی که یک تردید جدی بین اعراب در خصوص نزدیکی به آمریکا وجود دارد، روس‌ها تلاش می‌کنند تا با پر کردن این خلأ، جایگزین آمریکا در منطقه شوند.

اما از سوی مقابل، کشورهای غربی تصور می‌کنند با حضور گسترده‌تر روسیه در خاورمیانه بویژه سوریه توازن قوا در بحران این کشور به هم می‌خورد. از نظر غربی‌ها اگر روس‌ها تجهیزات بیشتر و نیروی انسانی وارد سوریه کنند، این امر به معنای تقویت دولت بشار اسد بوده و قاعدتا چنین مساله‌ای در راستای منافع کشورهای غربی نخواهد بود. به همین دلیل در برابر تحرکات اخیر روس‌ها بشدت موضع‌گیری می‌کنند. مضاف براینکه آمریکایی‌ها تصور می‌کنند روس‌ها با تحرکات دیپلماتیک خود در منطقه قصد دارند یک جبهه ضد تروریسم جدید ایجاد کنند که اگر چنین جبهه‌ای ایجاد شود، می‌تواند مقابل ائتلاف ضد تروریسم آمریکایی‌ها قرار بگیرد. ائتلاف به رهبری آمریکا تاکنون موفق به شکست داعش نشده است و اگر روس‌ها بتوانند ایران، عربستان و دیگر کشورهای عربی را در یک جبهه گردهم آورند، در این‌صورت یک پیروزی استراتژیک برای خود رقم می‌زنند که این موضوع در راستای منافع آمریکایی‌ها نیست .

با همه این وجود به نظر نمی رسد که تقابلی نظامی میان روسیه و آمریکا رخ ‌دهد، چرا که هیچ‌کدام از طرفین خواهان چنین جنگی نیستند و سعی دارند که همچنان از طریق جنگ‌های نیابتی حوزه نفوذ خود را گسترش داده و وارد جنگ نظامی مستقیم نشوند . ضمن آنکه روس‌ها از زمان شروع بحران سوریه نیز همواره بر حل و فصل بحران از طریق راه‌حل سوری- سوری تاکید داشته اند. بر مبنای این طرح، مخالفان غیرمسلح و مقامات دولت باید پای میز مذاکرات حاضر شده و بتوانند یک دولت ائتلافی تشکیل دهند. هدف روس‌ها از ایجاد دولت ائتلافی، کنار گذاشتن اسد از قدرت نیست بلکه روس‌ها بر این باورند که بشار اسد با رای مردم انتخاب شده بنابراین رئیس‌جمهور قانونی سوریه است و باید همچنان به عنوان رئیس‌جمهور در دولت ائتلافی آینده حضور داشته باشد.

بنابراین می توان نتیجه گرفت که روسیه به عنوان یکی از بازیگران اصلی در عرصه منطقه جنوب غربی آسیا(خاورمیانه)  و درگیر در بحران سوریه به خوبی از محذورات بین المللی دولت اوباما در گشودن جبهه جدید آگاهی دارد و لذا برای نیل به این هدف مهم می کوشد دولت آمریکا را در مسیر دشوار پذیرش واقعیت های سوریه و اصل مذاکره و عبور از گزینه نظامی وادار سازد.