اعضای محترم شورای شهر

در ازدحام خبرهای سیاست‌زده و زرد این‌روزها برخی تیترها چه آسان فراموش می‌شوند؛ «کودکان زباله‌گرد بیش از 10 ساعت در روز کار می کنند»، «سهم آن‌ها از تجارت طلای کثیف، کمتر از 3 درصد است»، «شب‌ها را در گودها، کوره‌های متروکه و بدون کمترین امکانات بهداشتی سر می‌کنند» «قاچاق هدایت شده کودکان به منظور زباله‌گردی از هرات شکل می‌گیرد»

انگار مدت‌هاست در این سرزمین کودکان اولویت ندارند. کودکانی که قربانی فقر، اعتیاد و بدسرپرستی می‌شوند و بغض در گلو شکسته‌شان دیگر کمر هیچ‌کدام از ما را خم نمی‌کند.

چقدر عجیب شده‌ایم‌، چه راحت سقوط انسانیت و رنج کودکان را به تماشا نشسته‌ایم چه بی‌خیال به دیدن کودکان زباله‌گرد شهر عادت کرده‌ایم.

از ما گفتن؛ این راه که ما در پیش گرفته‌ایم رو به ترکستان و عاقبت این همه نادیده گرفتن کودکان، جامعه‌ای رو به انحطاط است.

مدیران شهری منکر استفاده از کودکان توسط پیمانکاران رسمی می‌شوند و در نبود سیستم مکانیزه دفع پسماند و نظارت دقیق، پیمانکاران در روز روشن تخلف می‌کنند و در همین روزهای تلخ به ظاهر روشن، بیش 4700 کودک زباله‌گرد در تهران استثمار می‌شوند.

آنگونه که از شواهد و قرائن پیداست، مافیایی شکل گرفته و مدیریت ناکارآمد شهری را توان مبارزه با این همه رانت و فساد نیست.

از شما اعضای محترم شورای شهر که لاجرم به رای مردم تهران، بهشتی شدید یک درخواست داریم؛ در یکی از روزهای این تابستان داغ صندلی‌های تصمیم‌گیری شهر را رها کنید، ما نیز همراه شما خواهیم آمد، فقط برای چند لحظه، چند ثانیه، سر خود را داخل یکی از سطل‌های زباله شهری بگیریم بی‌آنکه دست داخل آن کنیم. اگر طاقت آوردیم، اگر نفس کشیدیم، اگر زنده ماندیم، برویم دنبال کار و زندگی‌مان.

منتخبان گرامی مردم، وقت آزمون و خطا نیست، وقت آن است که رنج این کودکان را دریابیم و دل‌های رنجور و شکسته‌شان را تیمارداری کنیم.

ما مردم این شهر قول می‌دهیم مسئولیت شهروندی خود را به جا آورده و در تفکیک زباله از مبدا کوشا باشیم از شما نیز می‌خواهیم برای حل مساله زباله‌گردی کودکان هیچ امروزی را به فردا نسپارید و باور کنید فردا حتما دیر است.