50 داستان از «شهدا» کتاب می‌شود

شیخیان اظهار کرد: هر جا که محل تجمع انسانی شکل می‌گیرد ظرفیت خوبی دارد که بتوانیم در زمینه آموزش مصاحبه‌گران اقدام کنیم. به عنوان مثال دانشگاه‌ها، مساجد یا حوزه‌های علمیه از این ظرفیت برخوردار هستند که با آموزش افرادی که در آنجا حضور دارند برنامه‌ای برای ثبت خاطرات والدین شهدا داشته باشیم تا در فرصت کمی که باقی مانده است پیش از آنکه والدین شهدا دچار فراموشی یا به دلیل کهولت سن از دنیا بروند خاطرات آن‌ها را ثبت کنیم. موضوعی که می‌توانم اینجا بگویم آن است که این افراد یعنی عناصر دانشگاهی، مساجد و حوزه‌های علمیه تعصب و دقت خاصی روی ثبت خاطراتی که مربوط به حوزه خودشان است، دارند. پس از جمع‌آوری اطلاعات کار اصلی آغاز می‌شود و آن در اختیار گذاشتن خاطرات و روایت‌ها به پژوهشگران و اهالی قلم است تا تولید اثر کنند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه حدود ۴۸ هزار شهید در سامانه پایگاه اطلاع رسانی ارتش ثبت اطلاعات شده‌اند، توضیح داد: کاری که این پایگاه اطلاع رسانی انجام داده است در سطح کشور کم نظیر است. ما توانسته‌ایم با ثبت اطلاعات شهدا دسترسی به آن‌ها را آسان کنیم تا پژوهشگران و افرادی که می‌خواهند به مشخصات شهیدی دست یابند به راحتی برایشان قابل جست‌وجو باشد.

وی خاطر نشان کرد: ۴۷ هزار و ۹۰۰ نفر از شهدای ارتش در پایگاه اطلاع رسانی شهدای ارتش ثبت مشخصات شده‌اند و حدودا ۱۰۰ شهید دیگر باقی مانده است تا اطلاعات آن‌ها کامل و بر روی سایت قرار بگیرد. از ویژگی‌های این سایت می‌توان به غیرتکراری بودن مشخصات شهدا اشاره کرد.

وی یادآور شد: یکی از مشکلاتی که با آن روبرو هستیم این است که نهادهای اصلی متولی شهدا با تمام امکانات، توان و استعدادی که دارند از نهادهایی همچون ما حمایت نمی‌کنند. ما اکنون این قابلیت را داریم که کتاب‌های متعددی را به چاپ برسانیم. همان طور که در شش ماه گذشته توانسته‌ایم ۵۰ داستان را سوژه‌یابی کنیم و روند تولید آن را به پایان برسانیم. ما در ۲۰ استان یادواره برگزار کردیم و ۲۰ جلد کتاب، نرم‌افزار و اپلیکیشن نیز در اختیار خانواده‌ها قرار داده‌ایم.

شیخیان با اشاره به اینکه نباید در زمینه دسترسی به اطلاعات و مشخصات شهدا تنگ‌نظری یا بخل ورزید توضیح داد: معدود سایت‌ها و گروه‌هایی هستند که بدون چشم‌داشت اطلاعات خود در رابطه با شهدا و خانواده آن‌ها را در اختیار پژوهشگران و محققان قرار می‌دهند. اگر می‌خواهیم به توسعه فرهنگ ایثار و شهادت کمک کنیم باید انحصارطلبی را کنار بگذاریم و به دیده درآمدزایی به محتوای خود نظر نداشته باشیم.