ماه محرم فرصت بسیار خوبی برای شناخت امام حسین (ع) است. گریه بر امام حسین (ع) و یارانش اجر بسیار دارد. زیارت امام حسین (ع) در اربعین از اعمال موکد در اسلام است.


به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، مراسم عزاداری شب شام غریبان محرم هیأت فارس‌المؤمنین علیه‌السلام شب گذشته پنجشنبه ۲۸ مردادماه با پیش‌ منبرخوانی حسین ارضی، سخنرانی حجت‌الاسلام سیدمحمدباقر علوی تهرانی و مرثیه‌خوانی حیدر خمسه و روح‌الله بهمنی در دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران برگزار شد.

حجت‌الاسلام علوی تهرانی در این مراسم طی آخرین سخنانی با موضوع اوصاف مقربان اظهار داشت: یکی از عواملی که ما را به خدا نزدیک می‌کند براساس زیارت عاشورا، تولی و تبری است و سریع‌ترین راه در این زمینه موضوع امام حسین(ع) است که هرکس می‌خواهد در دنیا آبرو کسب کند، راهش ایشان است.

این استاد اخلاق افزود: برای همین است که از روز اول خلقت حضرت آدم(ع) تا بقیه انبیاء بر مصائب سیدالشهدا گریه می‌کنند، نه در مصائب امیرالمومنین یا حضرت زهرا(س)؛ زیرا «عِنْدَکَ وَجِیهاً بِالْحُسَینِ عَلَیهِ‌السَّلام» این کاری است که خداوند انجام داده است. در شب‌های جمعه براساس صحیح‌ترین روایاتٰ ارواح تمام انبیاء به کربلا می‌آیند، در حالی که می‌توانند خدمت امام حسین(ع) در برزخ برسند، اما این زیارت مهم است.

وی با طرح این سوال که ما چگونه می‌توانیم به امام حسین(ع) وصل شویم، تصریح کرد: امیرالمومنین در نامه‌ای می‌فرماید: «فَإِنَّ هذا الدِّینَ قَدْ کانَ أَسِیراً فِی أَیدِی الْأَشْرَارِ؛ دین در دستان اشرار اسیر شده است و با دین بازی می‌کنند». این اشرار با دین چه کردند؟ ۶ اتفاق در دین ایجاد کردند. اول در کتاب خدا دست بردند. دوم قضا و قدر خدا را تکذیب کردند و ایمان نداشتند سرنوشت را خدا می‌نویسد. از روی قدرت شخصی و استبدادی برمردم حکومت کردند و با حکومتشان به افراد پست و نالایق عزت دادند و افراد شایسته را خانه‌نشین کردند. چهارم اینکه تمام حرام‌های خدا را حلال کردند. پنجم حرمت خاندان پیامبر(ص) را نگه نداشتند. همه این هتک حرمت از سقیفه شروع شد. اگر آنجا خانه رسول خدا را آتش نمی‌زدند در روز عاشورا خیمه امام حسین(ع) را هم آتش نمی‌زدند. در نهایت سنت رسول خدا را کنار گذاشتند.

علوی تهرانی گفت: این مسئله در دوران بنی امیه به اوج رسید. امیرالمومنین به یکی از کارگزاران خود می‌نویسد: «معاویه مثل شیطان رانده شده است. از هر سوی به تو حمله می‌کند. برحذر باش از معاویه.» ۱۴ خصلت از دست بردن در دین از سوی معاویه امیرالمومنین(ع) اشاره می‌کند و با این اوصاف او را می‌خواند: ستگر و جبار، مسلمان نما و کفر باطن، مبارز و جنگجو در برابر حقیقت، دشمنان پیامبر و قرآن، بدعت گذار، باند باز و مکتب باز، ارازل و اوباش را مسلط کردن، برده دنیا بودن، دین فروشی، تربیت کننده افراد فاسق و دزد، شراب خوار تازیانه خورده، فکر و اندیشه‌اش گسترش فسق و فجور برروی زمین، عدم تمایل به حق گویی. این نامه ۱۴ خصلت معاویه را بیان می‌کند که دین در دست اوست.

این استاد اخلاق افزود: شرارت از سقیفه شروع شد، به بنی امیه رسید و در اوج خود به یزید رسید. امام حسین(ع) فرمود: مثل من با مثل یزید بیعت نمی‌کند. فاتحه اسلام را بخوانید که زمام‌دارش یزید باشد. آن دوران اوج اسارت دین در دست اشرار بود.

وی افزود: ما دو راه برای رسیدن به امام حسین(ع) داریم اول دین شناسی و دوم دین داری. امام حسین(ع) سر از بدنش جدا نشد که ما همینجوری باشیم بلکه باید سنت را از بدعت تشخیص بدهیم که دین‌شناسی می‌خواهد و دین‌داری یعنی عمل به دین باید باشیم. دو مولفه به ما دادند که کار را در دین‌داری راحت می‌کند اول گریه بر امام حسین(ع) و دوم زیارت امام حسین(ع). ما در گریه بر ایشان و زیارت، می‌خواهیم که دین شناس شویم و در دین‌داری ثابت قدم شویم.

صوت کامل این سخنرانی را اینجا بشنوید: